Οι σχιζοφρενείς δολοφόνοι με τα πριόνια
Η σημερινή όπως και οι επόμενες ημέρες είναι αφιερωμένες σε όλους τους δημάρχους της χώρας που το τελευταίο διάστημα έκοψαν ό,τι δέντρο βρήκαν στο διάβα τους. Από τη Θεσσαλονίκη έως την Καλαμάτα, με ενδιάμεση στάση στα ξερά πλατάνια της οδού Πανεπιστημίου στην πρωτεύουσα, αυτές οι θερμές μέρες που δοκιμάζουν τις αντοχές των κατοίκων των πόλεων είναι αφιερωμένες εξαιρετικά στους δημάρχους με τα πριόνια. Σε αυτή την επικίνδυνη πολιτική συνομοταξία που έχει πάρει διαζύγιο με την προστασία του περιβάλλοντος και των δημοτών τους. Γιατί με την πρακτική τού να κόβουν, να κλαδεύουν και να ξεριζώνουν αλόγιστα για λίγο ακόμα τσιμέντο έχουν μετατρέψει τις πόλεις σε θερμικά κλουβιά, που κάνουν τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού αφόρητες για ανθρώπους και ζώα που έχουν την ατυχία να ζουν εγκλωβισμένοι στους απάνθρωπους δήμους τους.
Και μάρτυρας αδιάψευστος του εγκλήματος, το θερμόμετρο. Γιατί η απόκλιση της θερμοκρασίας ανάμεσα στα κατάφυτα σημεία των πόλεων και σε αυτά όπου η δεντροφύτευση είναι ελάχιστη είναι τεράστια. Μια απόκλιση που παλιότερα οι επιστήμονες μετρούσαν ανάμεσα στις αστικές και περιαστικές περιοχές και είναι γνωστή ως το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, τώρα πλέον τη μετρούν μέσα στις πόλεις από γειτονιά σε γειτονιά, από δρόμο σε δρόμο. Και οι διαφορές είναι και πάλι τεράστιες.
Και η ανάγκη για περισσότερο πράσινο και λιγότερο τσιμέντο γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική. Ανάγκη που άλλοι την καταλαβαίνουν και άλλοι τροχίζουν τα πριόνια τους. Για παράδειγμα, η δημοτική Αρχή στο Παρίσι σχεδιάζει να φυτέψει 170.000 νέα δέντρα μέχρι το 2026. Εδώ στην Ελλάδα ο πόλεμος εναντίον των δέντρων συνεχίζεται αμείλικτος, με νικητές τους σχιζοφρενείς δολοφόνους με τα πριόνια που έχουν βαλθεί να να μας κάνουν τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη και ακόμα πιο γκρίζα.
Η σημερινή όπως και οι επόμενες ημέρες είναι αφιερωμένες σε όλους τους δημάρχους της χώρας που το τελευταίο διάστημα έκοψαν ό,τι δέντρο βρήκαν στο διάβα τους. Από τη Θεσσαλονίκη έως την Καλαμάτα, με ενδιάμεση στάση στα ξερά πλατάνια της οδού Πανεπιστημίου στην πρωτεύουσα, αυτές οι θερμές μέρες που δοκιμάζουν τις αντοχές των κατοίκων των πόλεων είναι αφιερωμένες εξαιρετικά στους δημάρχους με τα πριόνια. Σε αυτή την επικίνδυνη πολιτική συνομοταξία που έχει πάρει διαζύγιο με την προστασία του περιβάλλοντος και των δημοτών τους. Γιατί με την πρακτική τού να κόβουν, να κλαδεύουν και να ξεριζώνουν αλόγιστα για λίγο ακόμα τσιμέντο έχουν μετατρέψει τις πόλεις σε θερμικά κλουβιά, που κάνουν τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού αφόρητες για ανθρώπους και ζώα που έχουν την ατυχία να ζουν εγκλωβισμένοι στους απάνθρωπους δήμους τους. Και μάρτυρας αδιάψευστος του εγκλήματος, το θερμόμετρο. Γιατί η απόκλιση της θερμοκρασίας ανάμεσα στα κατάφυτα σημεία των πόλεων και σε αυτά όπου η δεντροφύτευση είναι ελάχιστη είναι τεράστια. Μια απόκλιση που παλιότερα οι επιστήμονες μετρούσαν ανάμεσα στις αστικές και περιαστικές περιοχές και είναι γνωστή ως το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, τώρα πλέον τη μετρούν μέσα στις πόλεις από γειτονιά σε γειτονιά, από δρόμο σε δρόμο. Και οι διαφορές είναι και πάλι τεράστιες. Και η ανάγκη για περισσότερο πράσινο και λιγότερο τσιμέντο γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική. Ανάγκη που άλλοι την καταλαβαίνουν και άλλοι τροχίζουν τα πριόνια τους. Για παράδειγμα, η δημοτική Αρχή στο Παρίσι σχεδιάζει να φυτέψει 170.000 νέα δέντρα μέχρι το 2026. Εδώ στην Ελλάδα ο πόλεμος εναντίον των δέντρων συνεχίζεται αμείλικτος, με νικητές τους σχιζοφρενείς δολοφόνους με τα πριόνια που έχουν βαλθεί να να μας κάνουν τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη και ακόμα πιο γκρίζα.
