Γνωρίζοντας να παίζει κιθάρα και συμμετέχοντας σε Τρίο της εποχής όπου εμφανιζόντουσαν σε διάφορα προγράμματα, βλέποντας την άνοδο του λαϊκού τραγουδιού είχε παραγγείλει ένα μπουζούκι με μαύρη φιγούρα-επικάλυψη στον περίφημο κατασκευαστή Τσακιριάν.
Όπως μου διηγήθηκε ο ίδιος ο Κόκοτας, ο Τσακιριάν συνομιλώντας με τον Χιώτη που ήταν επίλεκτος πελάτης, του είπε για την «παραγγελιά» και ο Χιώτης ζήτησε από τον οργανοποιό ένα αντίστοιχο.
Το μπουζούκι όμως του Χιώτη δεν βγήκε «καϊνάρι» ενώ του Κόκοτα κελαηδούσε. Ο μεγάλος βιρτουόζος, δεν κράτησε κακία αλλά όπως είναι φυσικό στεναχωρήθηκε.
Ο Κόκοτας όταν πληροφορήθηκε τα καθέκαστα έκανε μια μοναδική κίνηση. Ο ίδιος μου περιέγραψε το γεγονός ως εξής:
«Πήγα στον Κήπο του Μουσείου όπου εμφανιζόταν ο Χιώτης πριν αρχίσει το πρόγραμμα. Κρατούσα το μπουζούκι και του πρόσφερα λέγοντάς του: Κρατήστε το κύριε Χιώτη, εγώ είμαι ένας μικρός τραγουδιστής κι εσείς ένας μεγάλος δάσκαλος του λαϊκού τραγουδιού».
Όμορφες ιστορίες με… μύθο και γλαφυρές εικόνες.
