Ίσως το παρακάτω θέμα να μην είναι πολιτικό με τη στενή του έννοια. Αλλά κατά βάθος είναι πολιτικό όσο δεν παίρνει, διότι οι επιλογές των κυβερνήσεων οδηγούν και τις κοινωνίες σε αντίστοιχες δράσεις και συμπεριφορές.
Και μπορεί σε πολλούς να μοιάζει «συντηρητικό» όταν λέμε ότι η κοινωνία είναι σάπια, όμως, έχουμε να κάνουμε με μια απτή πραγματικότητα που αν δεν την αντιμετωπίσουμε απλά θα παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν άθλιο κόσμο.
Τα όσα διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες, γεγονότα άκρως συγκλονιστικά, μας κάνουν να αισθανόμαστε αηδία. Αλλά δεν πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα. Ενδεχομένως οι υποθέσεις να έρχονται στο φως επειδή πλέον ο κόσμος μπορεί και μιλά και δεν κρύβει τη ντροπή του. Ή γιατί ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ειδικά όταν η πληροφορία διαχέεται με τόσο εύκολο τρόπο.
Ένα κορίτσι καταγγέλλει ότι βιάστηκε από γόνους εύπορων οικογενειών σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης.
Και βγαίνουν κι άλλα «πλοκάμια» της υπόθεσης. Όπως μαστροπεία, πάρτι με κόκες, πόρνες (κι όχι μόνο), ανήλικα παιδιά και ποιος ξέρει τι άλλες διαστροφές.
Όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα και παντού. Η λευκή σκόνη και η λευκή σάρκα είναι… σύνηθες φαινόμενο κι ας κλείνουν τα μάτια και η πολιτεία και η κοινωνία. Για δείτε τι γίνεται στα κρυφά διαμερίσματα και σε στέκια του Κολωνακίου και θα καταλάβετε.
Ιερέας καταγγέλλεται ότι βίαζε ανήλικη από το κατηχητικό. Την έβαζε να εξομολογείται και μετά το τέρας ασελγούσε πάνω της.
Ο άλλος έδειρε τη σύντροφό του τόσο άγρια που χαροπαλεύει στο νοσοκομείο.
Κακοποιητικές συμπεριφορές διαβάζουμε ότι γίνονται συνέχεια.
Πακιστανός επιχείρησε να βιάσει 7χρονο.
Παίκτης σε ριάλιτι κατηγορείται ότι ασέλγησε σε έφηβη.
Αυτό είναι το ημερήσιο αστυνομικό δελτίο μιας χώρας που έχει μύρια προβλήματα και που έχει επίσης να αντιμετωπίσει τέρατα. Άνδρες βαρύμαγκες που δέρνουν τις γυναίκες τους. Αλλοδαπούς ή Έλληνες που βιάζουν ανήλικα παιδιά.
Ζάμπλουτους νεαρούς πνιγμένους στην κοκαΐνη και στα διεγερτικά χάπια που κάνουν όργια και δίνουν χάπια βιασμού.
Παπάδες βιαστές και τι άλλο θα δούμε.
Ναι, η κοινωνία είναι σάπια και δεν είναι μόνο η ελληνική, όμως, αυτή μας ενδιαφέρει εμάς.
Νόμοι υπάρχουν ή αυστηροποιούνται όταν πρέπει. Αλλά αρκεί;
Αρκεί να έχουμε φτιάξει σεξουαλικές φυλακές όπου εκεί περνάνε μια χαρά οι βιαστές;
Αρκεί να ξέρουμε ότι σε 5 – 10 χρόνια θα δούμε έξω από τα κάγκελα τέρατα που βίασαν παιδάκια; Ή που εκμεταλλεύτηκαν την αθωότητά τους;
Δεν ξέρουμε πραγματικά τι μπορεί να αποτρέψει αυτό το χάος. Δεν είναι μόνο τα κινήματα, τα metoο και γενικά η κινητοποίηση μιας μερίδας του κόσμου.
Δεν αρκεί να φωνάζουμε για λίγο στα κανάλια και στα social media και μετά να σιωπούμε μέχρι το επόμενο θύμα.
Και δεν ξέρουμε αν είναι λύση π.χ. ο… ευνουχισμός των βιαστών. Μπορεί και να είναι.
Το πρόβλημα, όμως, είναι και πολιτικό και κοινωνικό. Όταν επιτρέπουμε τη βία να διαδίδεται παντού χωρίς να κάνουμε κάτι τι περιμένουμε για τα παιδιά μας;
Όταν επιτρέπουμε το πορνό να βρίσκεται παντού, και μάλιστα σκληρό, που υποβιβάζει τις σχέσεις, που εξευτελίζει γυναίκες και άντρες τι περιμένουμε; Όταν τα παιδιά μας τα βλέπουν χωρίς περιορισμό τι περιμένουμε;
Όταν οι διάφοροι… ράπερς και τράπερς τραγουδάνε για π@@@@νες που τις παίρνουν με λεφτά και γρήγορα αυτοκίνητα τι περιμένουμε;
Όταν στα ίδια τα πολιτικά κόμματα, στην ίδια τη Βουλή υπάρχουν κακοποιητικές συμπεριφορές και σεξουαλικές επιθέσεις τι περιμένουμε;
Κι όταν εμείς οι ίδιοι απλά… πέφτουμε από τα σύννεφα για άθλιες υποθέσεις που τις ξέρουμε, τις ακούμε, τις υποψιαζόμαστε αλλά… καθόμαστε στ’ αυγά μας, τι περιμένουμε να γίνει καλύτερο;
Είναι πολυπαραγοντικό το πρόβλημα, όμως, αυτό που έχει χαθεί είναι η ενσυναίσθηση.
Είναι η προσωπική αξιοπρέπεια και ο σεβασμός στον άλλο.
Κι όταν έχουν χαθεί τέτοιες αξίες, ε, μην περιμένετε να αδειάσει το αστυνομικό δελτίο από τέτοιες ντροπιαστικές υποθέσεις.
