Η δική μας απερήφανη φάρα!
Του Γιώργου Χατζηδημητρίου Τις μακρόσυρτες νύχτες του χειμώνα, τότε που οι πατεράδες μας λείπανε στα ξένα κι η ψυχή μας ήταν μπεράτι, κοιμόμασταν στη χαμηλοτάβανη κουζίνα, όπου η «μασίνα» (ξυλόσομπα) έκαιγε νύχτα – μέρα και τρώγαμε καθισμένοι οκλαδόν στον ταπεινό σοφρά. Κατέβαινε τότε μια ομίχλη που τύλιγε