Αυτό που πριν από 18 μήνες θεωρούνταν αδιανόητο στην πολιτική σκηνή στη Γαλλία, αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα: Μια ένωση ολόκληρης της γαλλικής Δεξιάς – συμπεριλαμβανομένου του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν – δεν είναι πλέον απίθανη ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027. Η ιδέα έχει ήδη αποκτήσει και όνομα που συζητείται ευρέως: «Η ένωση της Δεξιάς».
Ο Σαρκοζί πυροδότησε τη συζήτηση στη Γαλλία
Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το Politico, ο πρώην συντηρητικός Πρόεδρος στη Γαλλία, Νικολά Σαρκοζί, κατέστησε επίκαιρη την πολιτική συζήτηση αυτόν τον μήνα, όταν δήλωσε ότι η Δεξιά πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις της ενόψει της ψηφοφορίας για να διασφαλίσει ότι θα καταλάβει το Μέγαρο των Ηλυσίων.
Μάλιστα, γράφοντας από τη φυλακή μετά την καταδίκη του σε υπόθεση που αφορούσε στη χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας το 2007, ο Νικολά Σαρκοζί ζήτησε «το ευρύτερο δυνατό πνεύμα ενότητας» στη Δεξιά μέσα από τα πρόσφατα δημοσιευμένα απομνημονεύματά του από τη φυλακή. Όταν ρωτήθηκε για το σχόλιο κατά τη διάρκεια υπογραφής βιβλίων, ήταν πολύ λιγότερο διφορούμενος: «Δεν θα τα καταφέρουμε αν δεν υπάρξει ένωση».
Η τοξική πρόταση που έγινε πολιτική συζήτηση
Οι δηλώσεις του Νικολά Σαρκοζί ταρακούνησαν τα βαριά ονόματα των συντηρητικών. Θα μπορούσαν πραγματικά οι πολιτικοί κληρονόμοι του πιο σεβαστού ήρωα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για τη Γαλλία, δηλαδή του Σαρλ Ντε Γκολ, να συνεργαστούν με ένα κόμμα του οποίου οι ιδρυτές συμπεριελάμβαναν συμπαθούντες των Ναζί;
Η παραδοσιακή απάντηση ήταν πάντα ένα περήφανο «όχι». Αφού απέτυχε να περάσει στον δεύτερο γύρο των ιστορικών προεδρικών εκλογών μεταξύ Μαρίν Λεπέν και Εμανουέλ Μακρόν το 2017, ο Φρανσουά Φιγιόν από τους Ρεπουμπλικάνους κάλεσε αμέσως τους Γάλλους να ψηφίσουν ενάντια σε ένα κόμμα που για καιρό χαρακτηριζόταν από τη βία και τη μισαλλοδοξία.
Διχασμένοι οι συντηρητικοί
Για πολλούς, αυτή παραμένει η επίσημη γραμμή του κόμματος. Η Βαλερί Πεκρές, υποψήφια του κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 2022, είπε «όχι» σε μια ένωση σε πολλαπλές συνεντεύξεις στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης.
Ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ, υπουργός επί Προεδρίας του Ζακ Σιράκ, επέκρινε τον Νικολά Σαρκοζί ότι πρόδωσε τις αρχές του Σαρλ Ντε Γκολ, υποστηρίζοντας τον άπειρο 30χρονο πρόεδρο του Εθνικού Συναγερμού, Ζορντάν Μπαρντελά, επειδή πάει καλά στις δημοσκοπήσεις. «Είναι μια εξαιρετικά ριψοκίνδυνη επιλογή», δήλωσε ο ίδιος στο Politico.
Πίσω από κλειστές πόρτες αλλάζει το κλίμα
Ωστόσο, πίσω από κλειστές πόρτες, και ολοένα περισσότερο δημόσια, τα βαριά ονόματα των συντηρητικών στη Γαλλία αναγνωρίζουν ότι η πιθανότητα είναι πραγματική. Όλο και λιγότεροι από αυτούς αντιτίθενται στην κίνηση επί της αρχής. Κρίσιμο είναι ότι ο Νικολά Σαρκοζί δεν αποπέμπεται από τους Ρεπουμπλικάνους για την πρόταση συνεργασίας.
Πολλοί συντηρητικοί ανησυχούν περισσότερο ότι το κόμμα τους απλώς καταρρέει, καθώς το Κέντρο της Γαλλίας θρυμματίζεται. Πολύ αδύναμοι για να σταθούν μόνοι τους, τα στελέχη του κόμματος αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο ότι θα κερδίσουν θέσεις στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο μόνο αν δέσουν την τύχη τους με την Ακροδεξιά, η οποία προηγείται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027.
Ο Ξαβιέ Μπερτράν, συντηρητικός ηγέτης σε γαλλική περιφέρειας, δήλωσε ότι ο Νικολά Σαρκοζί με την πρότασή του «κάρφωσε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των Ρεπουμπλικάνων». Ένας πρώην ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων το έθεσε ακόμη πιο ωμά σε δηλώσεις του στο Politico, λέγοντας ότι το κόμμα του είχε «τελειώσει».
Τι κρύβεται πίσω από τη στροφή Σαρκοζί
Επισημαίνεται ότι ο Νικολά Σαρκοζί κορόιδευε κάποτε ιδιωτικά τον Ζορντάν Μπαρντελά του Εθνικού Συναγερμού ως τόσο άπειρο, που «δεν έχει γίνει καν πρόεδρος συλλόγου πινγκ-πονγκ», σύμφωνα με έναν από τους πιο πιστούς υποστηρικτές του πρώην Γάλλου Προέδρου.
Κανένας από τους συντηρητικούς παράγοντες εξουσίας που μίλησαν στο Politico, πολλοί εκ των οποίων έλαβαν ανωνυμία για να μιλήσουν ειλικρινά, δεν πίστευε ότι η στροφή του Νικολά Σαρκοζί υποκινήθηκε από τις πεποιθήσεις του.
Μάλιστα, κάποιοι πίστευαν ότι ο Νικολά Σαρκοζί αναζητούσε εκδίκηση εναντίον του Εμανουέλ Μακρόν. Στα απομνημονεύματά του από τη φυλακή, ο Νικολά Σαρκοζί είπε ότι ήταν θυμωμένος μαζί του που δεν παρενέβη, όταν του αφαιρέθηκε ο τίτλος από τη Λεγεώνα της Τιμής λόγω της καταδίκης του για διαφθορά. Άλλοι πιστεύουν ότι ο πρώην Πρόεδρος στη Γαλλία επιδιώκει χάρη και ποντάρει ότι ένας πρόεδρος του Εθνικού Συναγερμού θα την παραχωρήσει, δεδομένης της καταδίκης της Μαρίν Λεπέν για υπεξαίρεση, την οποία συνεχίζει να παρουσιάζει ως πολιτικά υποκινούμενη.
Ο πιστός υποστηρικτής του Νικολά Σαρκοζί που αναφέρθηκε προηγουμένως, έπαιξε τον ψυχολόγο, λέγοντας ότι ο πρώην Γάλλος ηγέτης είναι, παρά τη σκληρή του περσόνα, μια ευαίσθητη ψυχή που ανταποκρίνεται σε όσους είναι ευγενικοί μαζί του — και ο Ζορντάν Μπαρντελά έχει μιλήσει θετικά για τον Νικολά Σαρκοζί. «Αναζητά αγάπη, αυτό είναι που αφορούσε όλη η ζωή του», συμφώνησε ένας στρατηγικός σύμβουλος των Ρεπουμπλικάνων.
Πώς η Ακροδεξιά έγινε mainstream στη Γαλλία
Για δεκαετίες στη Γαλλία, οποιαδήποτε υποψία συνεργασίας με το κόμμα που τότε ήταν γνωστό ως Εθνικό Μέτωπο αντιμετωπιζόταν με οργή.
Ακόμη και συμμαχίες σε μικρές πόλεις αρκούσαν για να προκαλέσουν πανεθνική κατακραυγή. Μια χώρα στοιχειωμένη από την ιστορία της ναζιστικής συνεργασίας δεν επρόκειτο να αποδεχτεί υποψηφίους που συνεργάζονταν με τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, τον ιδρυτή του Εθνικού Μετώπου που ήταν διαβόητος για την υποβάθμιση της σημασίας του Ολοκαυτώματος.
Η νέα εποχή μετά τον θάνατο του πατέρα της Λεπέν
Ωστόσο, ο πρεσβύτερος Ζαν-Μαρί Λεπέν είναι νεκρός. Η κόρη και πολιτική κληρονόμος του μετονόμασε το κόμμα σε Εθνικό Συναγερμό και, σε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία, το έχει αναδείξει στην κορυφή των περισσότερων δημοσκοπήσεων.
Ο Εθνικός Συναγερμός έχει τώρα περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση, την ισχυρότερη Κάτω Βουλή του γαλλικού κοινοβουλίου, από οποιοδήποτε άλλο μεμονωμένο πολιτικό κόμμα. Η δημοτικότητά του έχει ωθήσει τους Ρεπουμπλικάνους περαιτέρω προς τα δεξιά, στο σημείο που πολλοί πιστεύουν ότι το μόνο που χωρίζει τα δύο κόμματα είναι η θέση τους στην Οικονομία.
Ακόμη και εδώ, η ανάδειξη του Ζορντάν Μπαρντελά ως πιθανού προεδρικού υποψηφίου καθιστά τον Εθνικό Συναγερμό έναν πιο αποδεκτό εταίρο για τους Ρεπουμπλικάνους. Οι mainstream συντηρητικοί επιχειρηματικοί ηγέτες έβλεπαν για καιρό την Ακροδεξιά ως βάναυσους οικονομικά αγράμματους, αλλά ο κομψός Ζορντάν Μπαρντελά εμπλέκεται σε ενεργή προσέγγιση προς τους κολοσσούς της βιομηχανίας. Ωστόσο, σκεπτικιστές εξακολουθούν να τον βλέπουν ως εξαίρεση όσον αφορά στην οικονομική πλατφόρμα του Εθνικού Συναγερμού.
Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις
Ίσως το πιο κρίσιμο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Γάλλων ψηφοφόρων στα δεξιά του πολιτικού φάσματος τάσσεται πλέον υπέρ μιας ένωσης δεξιών κομμάτων. Έρευνα που διεξήχθη για τον γαλλικό ραδιοσταθμό RTL και δημοσιεύθηκε στις 10 Δεκεμβρίου, διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των δεξιών ερωτηθέντων ήταν υπέρ μιας εκλογικής συμφωνίας μεταξύ του Εθνικού Συναγερμού και των Ρεπουμπλικάνων.
Οι δημοτικές εκλογές τον Μάρτιο διαμορφώνονται ως βασική δοκιμασία ανοχής για αυτού του είδους τη δεξιά ένωση. Ήδη στην πόλη της Ντιζόν, ο κεντροδεξιός υποψήφιος δήμαρχος δέχεται επιθέσεις επειδή δεν καταδίκασε επαρκώς το αντιμεταναστευτικό κόμμα Reconquest του Ερίκ Ζεμούρ, αφού αυτό τον υποστήριξε.
Ψίθυροι για συμμαχία στη Μασσαλία, επίσης, γίνονται ολοένα πιο έντονοι, δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι υποψήφιοι του Εθνικού Συναγερμού και των Ρεπουμπλικάνων εκεί θα διασπούσαν πιθανότατα την υποστήριξη της Δεξιάς και θα άνοιγαν τον δρόμο για την επανεκλογή του σοσιαλιστή δημάρχου, Μπενουά Παγιάν.
Τέλος, ο υποστηρικτής του Νικολά Σαρκοζί που αναφέρθηκε νωρίτερα, χαρακτηρίζει ως σημείο καμπής τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Μαρτίου για το πόσο μακριά θα μπορούσε να φτάσει μία πιθανή συνεργασία της Δεξιάς στη Γαλλία. «Θα υπάρξει πλήρης ανατροπή στις δημοτικές εκλογές», δήλωσε ο ίδιος χαρακτηριστικά.
