Του Μανώλη Κοττάκη
Η ακρίβεια και οι φόροι εξοντώνουν τις φιλοδοξίες των ανθρώπων για αυτά που θέλουν να κάνουν ή σχεδιάζουν στο μέλλον για τη ζωή τους, αν κινούνται σε μεγάλα ύψη. Αυτό που τους εξουθενώνει, όμως, και τους εξοργίζει είναι η ταυτόχρονη άνθηση διαφθοράς, ακρίβειας και υψηλής φορολογίας.
Όποιος δεν μπορεί να βγάλει τον μήνα -και είναι πλέον εκατομμύρια Έλληνες αυτοί- έχει μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Ήδη φαίνεται στους δρόμους.
Όταν εργάζεσαι στην εστίαση για 40 ευρώ ημερομίσθιο και θες 17 ευρώ για να αγοράσεις ψωμί του τοστ με τυρί και ζαμπόν για τη διατροφή σου, το μισό ημερομίσθιο δηλαδή, πετάγεσαι σαν ελατήριο από την καρέκλα σου κάθε φορά που βλέπεις έναν κλέφτη να κυκλοφορεί ελεύθερος και ατιμώρητος.
Όταν διαβάζεις ότι σου επιφυλάσσουν εργασιακό μέλλον 13 ωρών εργασίας, που θα φθάνουν τις 15 σε σύνολο 24 ωρών με τις μετακινήσεις, με τις άδειές σου σπαστές, και μαθαίνεις για τα πανάκριβα αυτοκίνητα των λαμογιών, πάλι εκτινάσσεσαι. Δεν μπορεί να είναι «σημαία» της χώρας το θράσος.
Όταν είσαι αγρότης και σου κόβονται οι επιδοτήσεις, επειδή η κυβέρνηση έστησε έναν πελατειακό μηχανισμό προνομιακής και παράνομης εξυπηρέτησης κομματικών κοτζαμπάσηδων, παύεις να κάνεις υπομονή – σου γυρίζει το μάτι ανάποδα.
Όταν είσαι καταστηματάρχης, ακούς τον πρωθυπουργό της χώρας να λέει στο υπουργικό συμβούλιο και στη ΔΕΘ ότι όλα καλά με τις τιμές του ρεύματος -μειώθηκαν κιόλας- και διαβάζεις ότι μια από τις εταιρίες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας κατασκευάζει data center αξίας 5 δισ. ευρώ, τρελαίνεσαι. Λες «αυτοί είναι, δεν νιώθουν, είναι άνιωθοι» (ο όρος ανήκει σε κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος).
Το ίδιο αισθάνεσαι όταν τους βλέπεις να σηκώνουν στο Instagram όλο τον καιρό φωτογραφίες από ακριβά ρεστοράν και ξενοδοχεία όπου συχνάζουν. Ύβρις.
Στην πραγματικότητα, αυτόν τον χειμώνα τρέχει ο πολιτικός χρόνος αμείλικτα. Φεύγει το έδαφος κάτω από όλο το πολιτικό σύστημα. Φεύγει από τη Ν.Δ., που έχει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, φεύγει και από την αντιπολίτευση, που έχει την ευθύνη ελέγχου της κυβέρνησης και προστασίας του δημόσιου συμφέροντος. Φεύγει και από τους θεσμούς κάθε φορά που περνούν κάτω από τον πήχη.
Θα ζήσουμε την εποχή των αναδυόμενων δυνάμεων. Θα ζήσουμε την εποχή που, αν συνεχίσει η Δικαιοσύνη έτσι και δεν ανασυνταχθεί ταχέως, θα καταστεί στο τέλος, όπως προβλέπει ανήσυχος σημαντικός πολιτικός αξιωματούχος της Ν.Δ., λαϊκό αίτημα η αποστρατεία δεκάδων δικαστών από τον βαθμό του εφέτη και πάνω.
Θα ζήσουμε την εποχή που οι Έλληνες θα κατέβουν στους δρόμους με αίτημα να βρεθεί ο νέος «Ντι Πιέτρο», που θα ηγηθεί επιχείρησης «Καθαρά Χέρια» για την απονομή δικαιοσύνης.
Ανάλογα φαινόμενα κάθαρσης θα διατυπωθούν για τον σκληρό πυρήνα του κράτους, ειδικά στα Σώματα Ασφαλείας, όπου σχεδόν όλοι θεωρούνται «πιασμένοι».
Δεν θα μείνει λίθος επί λίθου, αν πάμε έτσι. Είναι λυπηρό, αλλά δεν καταλαβαίνει η κυβέρνηση πόσο εκρηκτικό κοκτέιλ μολότοφ μπορεί να παραχθεί από τον συνδυασμό μεγάλης ακρίβειας, έμμεσης φορολογίας και καθολικής διαφθοράς.
Η κυβέρνηση κατάφερε τα προηγούμενα χρόνια, με τη βοήθεια ισχυρού τμήματος των ελεγκτικών μηχανισμών, της ηγεσίας της Κομισιόν και των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, να «πνίγει» κάθε καταγγελία για διαφθορά.
Και όχι μόνο αυτό – κατάφερε να νομοθετήσει τη νομιμοποίηση των offshore συγγενών πολιτικών. Κατάφερε να εξαιρέσει από τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» των πολιτικών τα μετρητά(!), τα χρήματα σε θυρίδες, τα τιμαλφή και τα έργα τέχνης. Νομοθέτησε τη διαφθορά!
Τώρα, όμως, η συνθήκη αυτή ανετράπη.
Τα φιλικά κανάλια, που βαπτίστηκαν από τον κύριο Μητσοτάκη μέσα σε μια βραδιά «συμφέροντα», «παίζουν» όλα τα θέματα που πονάνε την κυβέρνηση, και μάλιστα προβεβλημένα.
Η Κομισιόν αρκετά κάλυψε τις παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας, προς χάριν της αλληλεγγύης προς τον πρωθυπουργό για τα οικογενειακά deals με την πρόεδρο… Τώρα «παγώνει» τις αγροτικές επιδοτήσεις σε χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου. Και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί αυτονομούνται εσχάτως, το σύστημα έχει πια μεγάλες τρύπες.
Είναι ανάγκη, και μάλιστα επείγουσα, να ανασυνταχθεί το κράτος το συντομότερο δυνατόν, γιατί έρχονται δύσκολες μέρες. Εάν υπάρξει βλάβη στη διεύθυνση του πηδαλίου και μείνει το σκάφος ακυβέρνητο, μετά, και από μηχανής Θεός να βρεθεί, δεν θα μπορεί να το κουμαντάρει – θα έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.
Η διαφθορά ναρκοθετεί τη διακυβέρνηση, διαβρώνει το κράτος, υπονομεύει την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια και το εθνικό συμφέρον.
Εφεξής, ο εγωισμός δεν είναι καλός πολιτικός σύμβουλος. Κάποιοι πρέπει να συμβιβαστούν με την πολιτική μοίρα τους, αν δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν τη μοίρα του τόπου. Πριν είναι αργά για όλους.
Όσο περισσότερο αργήσουν οι αποφάσεις τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος της πολιτικής ανωμαλίας: να πέσουν με τον τρόπο που «έπεσαν» τα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού το 1989 – κυνηγημένοι.
