Κανείς δεν αγαπά την Ελλάδα όπως ο Αλέν Λεφέβρ. Τουλάχιστον, αυτή την αίσθηση δίνει ο Γαλλοκαναδός πιανίστας όταν σου μιλάει παθιασμένα για τη χώρα μας, που επέλεξε να γίνει και δική του τα τελευταία χρόνια, μιας και έχει μετακομίσει μόνιμα εδώ.
Η σχέση του με την Ελλάδα κρατά, βέβαια, χρόνια, από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90, οπότε και βρέθηκε για πρώτη φορά εδώ για συναυλία. Έκτοτε, ακολούθησαν πολλές, αλλά και έργα όπως ο δίσκος Sas Agapo, αλλά και ένα συγκινητικό πρελούδιο για την τραγωδία στο Μάτι που έγραψε το 2018 μαζί με τον Θανάση Πολυκανδριώτη.
Το 2023 βρίσκει τον συνθέτη και πιανίστα να έχει προ των πυλών ένα νέο δίσκο, το Paris Memories, αφιερωμένο στη γαλλική μουσική και τα χρόνια του στην Πόλη του Φωτός, αλλά και μια περιοδεία που ξεκινά σε λίγες εβδομάδες.
Πριν, λοιπόν, βάλει μπρος για τα δισκοπωλεία και τη σκηνή, ο Αλέν Λεφέβρ μας μίλησε ένα μεσημέρι από το σπίτι του στη Βούλα. Είχε γυρίσει λίγο νωρίτερα από τη θάλασσα. Γιατί πέρα από όλα τα άλλα, είναι και δεινός χειμερινός κολυμβητής.
–Πού σας βρίσκουμε τώρα;
– Μετά την κρίση λόγω πανδημίας, τον Μάρτιο του 2022 ξεκίνησα πάλι συναυλίες. Σε λίγο καιρό θα βγει το νέο μου άλμπουμ και θα φύγω για περιοδεία σε λίγες εβδομάδες. Πολυάσχολη ζωή, αλλά ωραία ζωή.
–Έχετε προ των πυλών ένα νέο δίσκο, λοιπόν, το Paris Memories.
– Θα αποτελείται από παλαιότερα κομμάτια, γι’ αυτό ταξίδεψα πίσω νοητά στα χρόνια μου στο Παρίσι, όταν ήμουν σπουδαστής στο ωδείο. Οι Γάλλοι έχουν έναν πολύ περίεργο τρόπο να βλέπουν τη γαλλική μουσική. Μου πήρε πολλά χρόνια για να αποφασίσω να ηχογραφήσω γαλλική μουσική. Πριν λίγα χρόνια έκανα το My Paris Years και τώρα το Paris Memories. Στο δεύτερο θα υπάρχει μουσική που αναγνωρίζει πολύς κόσμος. Συζήτησα με την Warner Classics ότι δεν θέλω να πάω στο εξωτερικό, αλλά να ηχογραφήσω το δίσκο στην Ελλάδα, στο Μέγαρο, όπως και έγινε. Είναι μια πολύ σημαντική ηχογράφηση για μένα.
–Πριν κάποια χρόνια γράψατε μία σύνθεση για το Μάτι μαζί με τον Θανάση Πολυκανδριώτη. Αν συνθέτατε κάτι για μια δύσκολη συνθήκη που βιώνει ο κόσμος σήμερα, ποια θα ήταν αυτή;
–Αν πρέπει να είμαι εντελώς ειλικρινής, είναι δύσκολο για μένα να γυρίσω σε μια τέτοια διαδικασία. Αν ψάξεις γύρω σου, πάντα υπάρχει κάτι που δεν λειτουργεί. Έχω ξεκινήσει πάντως να γράφω μια επόμενη κυκλοφορία, που πιθανόν θα βγει ιδιαίτερα μελαγχολική. Αλλά, ακόμα κι αν έχουν συμβεί δύσκολα πράγματα στην Ελλάδα, υπάρχει κάτι διαφορετικό στο μυαλό των Ελλήνων. Γι’ αυτό και επέλεξα να έρθω εδώ.
–Δεν κρύβετε την αγάπη σας για την Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάτι εδώ που δεν σας αρέσει;
– Ναι, υπάρχει. Πάντα εκπλήσσομαι όταν βλέπω τους Έλληνες να είναι τόσο σκληροί με τους Έλληνες. Είχα συναντήσει κάποιον που ξόδεψε 50 λεπτά για να μου εξηγήσει ότι οι Έλληνες είναι ψεύτες, διεφθαρμένοι, το ένα, το άλλο. Και του είπα πως αν αγαπήσει περισσότερο τη χώρα του και δώσει μια ευκαιρία στους ανθρώπους της, θα δει πως είναι διαφορετικοί. Ήρθα στην Ελλάδα μέσα στην κρίση όχι για να βγάλω λεφτά, αλλά γιατί υπάρχει κάτι ιδιοφυές στους Έλληνες. Είναι καλό βέβαια να κάνεις κριτική στη χώρα σου.
–Υπάρχει, πάντως, κάτι που σας λείπει από τον Καναδά;
– Όχι. Και τον αγαπώ τον Καναδά. Είναι λίγο μπερδεμένη η περίπτωσή μου γιατί γεννήθηκα στη Γαλλία από Γάλλους γονείς αλλά μετακομίσαμε στον Καναδά όταν ήμουν πέντε ετών. Μπορώ να νιώσω όμως Έλληνας. Το μόνο που με δυσκολεύει είναι η γλώσσα. Βέβαια, σήμερα έμαθα μια φράση: όταν κάποιος απαντάει στο Τι κάνετε;, Όλα καλά, να λέω Πάντα καλά. Ξέρω πως πολλοί λένε πόσο αγαπάνε την Ελλάδα και τα νησιά. Κοίτα, δεν μου αρέσει καν η Μύκονος. Μου αρέσουν τα απλά πράγματα. Είμαι ένας απλός τύπος που θέλει να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί. Η ζωή κινείται τόσο γρήγορα που πρέπει να εκτιμάς αυτό που έχεις. Και η Ελλάδα είναι το πιο όμορφο δώρο της ζωής μου.
– Ποιο είναι το αγαπημένο σας μέρος στην Αθήνα; Ποια είναι η τέλεια μέρα για εσας στην πόλη;
– Μου αρέσει πολύ η Πλάκα και τα στενά της, έχει κάτι πολύ ρομαντικό. Και μου αρέσει να περπατάω στην πόλη. Στο μεταξύ, είμαι συλλέκτης κομπολογιών, οπότε ψάχνω να βρω μαγαζάκια με κομπολόγια.
– Για να επιστρέψουμε στη μουσική, αν έπρεπε να επιλέξετε από εδώ και πέρα είτε να είστε συνθέτης είτε σολίστ, τι θα διαλέγατε;
– Όταν συνθέτω, μου αρέσει πολύ η διαδικασία. Παραδόξως, όλο και περισσότερο οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν τις δικές μου συνθέσεις. Μάλλον το να είσαι συνθέτης για πολλούς λόγους είναι πιο ενδιαφέρον για το κοινό. Άρχισα να συνθέτω κάπως στην πλάκα, δεν ήξερα ότι θα το αγκαλιάσει αυτό ο κόσμος. Ίσως, όσο περνάνε τα χρόνια, να περνάω κι εγώ περισσότερο χρόνο συνθέτοντας. Γιατί υπάρχει ένα πρόβλημα. Όλο και λιγότεροι νέοι πηγαίνουν σε συναυλίες κλασικής μουσικής σε όλο τον κόσμο. Κι αυτό που κάνουν οι ορχήστρες για να τραβήξουν κόσμο είναι, για παράδειγμα, να παίζουν τη μουσική από το Star Wars, κάνοντας ακόμα και δωρεάν αυτές τις συναυλίες. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτό και στον Πουτσίνι. Οι νεότερες γενιές δεν εκτίθενται στην κλασική μουσική. Υπάρχει γύρω μας όλο και λιγότερο και δεν είμαι αισιόδοξος, δυστυχώς.
–Στην καριέρα σας, ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερό σας επίτευγμα;
–Πιστεύω πως το να μπορώ να είμαι καλός άνθρωπος σε αυτή τη βιομηχανία είναι μεγάλο επίτευγμα. Γιατί υπάρχουν τόσοι μεγαλομανείς και δήθεν, που όλα συνεχώς έχουν να κάνουν με τον εαυτό τους. Το σημαντικότερο είναι να έρχονται οι άνθρωποι και να σου λένε ότι είσαι καλός. Ίσως δεν είναι η καλύτερη επιλογή, γιατί όταν είσαι καλλιτέχνης πρέπει να πουλάς τον εαυτό σου. Εγώ τον πουλάω όταν κάθομαι στο πιάνο και αγγίζω τα πλήκτρα. Αλλά το σημαντικότερο στη ζωή είναι η αγάπη και το να είσαι καλός.
–Από όλους τους ανθρώπους που έχετε συναντήσει στην πορεία σας, ποιον ή τι κρατάτε περισσότερο;
– Θα μπορούσα να ξοδέψω δέκα λεπτά προσπαθώντας να σε εντυπωσιάσω με ονόματα. Αλλά το εντυπωσιακότερο για μένα ήταν όταν συνάντησα κάποια νεαρά παιδιά σε μία φυλακή ανηλίκων που τους μαθαίναμε κλασική μουσική. Μία μέρα μου έγραψαν ένα κομμάτι. Δάκρυσα. Γιατί αυτά τα παιδιά που ήταν έφηβοι και οι ζωές τους ήταν δύσκολες, μου έγραψαν μουσική. Αυτό για μένα ήταν από τα πιο σημαντικά πράγματα.
–Για το τέλος, θα ήθελα να κάνετε μια ευχή για την Ελλάδα.
–Εύχομαι οι Έλληνες πολιτικοί να προσπαθήσουν να είναι ανεξάρτητοι από τις πιέσεις άλλων χωρών και να είναι δυνατοί. Γιατί η Ελλάδα έχει σημαντικότατη ιστορία, είναι το φως στο σκοτάδι.
Το Paris Memories του Αλέν Λεφέβρ κυκλοφορεί στις 10 Μαρτίου από τη Warner Classics.
