Το Voyager 1 έχει περάσει σχεδόν μισό αιώνα στο διάστημα, καθώς εκτοξεύτηκε το καλοκαίρι του 1977. Από τότε έχει επιβιώσει πολλά, από μείωση τροφοδοσίας ενέργειας, λερωμένους προωθητές και σχεδόν μοιραίες δυσλειτουργίες λογισμικού. Τώρα το σκάφος της ανθρωπότητας πλέει έξω από τα προκαθορισμένα όρια του ηλιακού μας συστήματος, πάνω από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από την Γη. Αυτή η απόσταση είναι επικίνδυνη για τυχόν προβλήματα.
Πρόσφατα όμως, οι επιστήμονες που ασχολούνται με το πρόγραμμα ανησυχούν, καθώς το σκάφος έχει αρχίσει να στέλνει κώδικα που δεν βγάζει νόημα, στα μηνύματά του προς την Γη.
«Βασικά σταμάτησε να μας μιλάει με συνεκτικό τρόπο», είπε η υπεύθυνη του έργου του Voyager Suzanne Dodd στο NPR . «Είναι σοβαρό πρόβλημα».
Αντί να μεταδίδει δυαδικό κώδικα για δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, το Voyager 1 στέλνει μόνο 1 και 0 που απλά εναλλάσσονται. Η προσπάθειες επαναφοράς του σκάφους έχουν αποτύχει. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι περίεργο, καθώς μιλάμε για τεχνολογία από τα μέσα των 70s.
«Το κουμπί που πατάτε για να ανοίξετε την πόρτα του αυτοκινήτου σας, έχει μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ από τα διαστημόπλοια Voyager», είπε ο Dodd στο NPR . «Είναι αξιοσημείωτο ότι συνεχίζουν να πετούν και ότι έχουν πετάξει για 46 και πλέον χρόνια».
Η ομάδα πίσω στην γη προσπαθεί να μπει στο μυαλό των αρχικών προγραμματιστών, ώστε να καταλάβουν γιατί σχεδίασαν το λογισμικό έτσι. Είναι ο μόνος τρόπος για να διορθώσουν το πρόβλημα, σύμφωνα με τον Dodd.
Τους επόμενους μήνες, οι επιστήμονες στο Jet Propulsion Lab της NASA, θα δοκιμάσουν διαφορετικές προσεγγίσεις ώστε να επαναφέρουν το σκάφος σε λειτουργική κατάσταση. Δυστυχώς η απόσταση είναι τόσο μεγάλη, που κάθε σήμα που στέλνουμε στο Voyager 1, χρειάζεται εβδομάδες για να φτάσει το σκάφος.
«Δεν λαμβάνουμε επιστημονικά δεδομένα από τότε που ξεκίνησε αυτή η ανωμαλία», είπε η αστρονόμος του Caltech Stella Ocker στο NPR , «και αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρουμε πώς μοιάζει το περιβάλλον στο οποίο ταξιδεύει το διαστημόπλοιο».
Μάλιστα, τα αποθέματα πλουτωνίου των σκαφών Voyager, αρχίζουν να εξαντλούνται, κάτι που σημαίνει πως η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι χειριστές των σκαφών προσπαθούν να λάβουν μέτρα για την διατήρηση της ενέργειας, για όσο περισσότερο γίνεται.
«Το moto μου για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν 50 χρόνια ή αποτυχία», είπε στο NPR ο αστρονόμος Σταμάτιος Κριμιζής, ο οποίος εργάστηκε στην αποστολή Voyager 1 από την αρχή, « αλλά κάπως το προσεγγίζουμε».
Πηγή: Techmaniacs
