Αυτό που συζητείται (και) στους γαλάζιους διαδρόμους είναι ουσιαστικά το αυτονόητο: Ακόμη και «εχθρός» του κ. Μητσοτάκη να ήταν ο κ. Αυγενάκης, δεν θα λειτουργούσε και δεν θα δρούσε έτσι παραμονές μιας τόσο κρίσιμης και καθοριστικής συνάντησης από την οποία δεν θα εξαρτηθεί μόνο η κατάσταση στον αγροτικό χώρο αλλά ενδεχομένως και οι γενικότερες εξελίξεις.
Και μόνο το γεγονός ότι ο υπουργός επέδειξε αυτή τη συμπεριφορά απέναντι στους αγρότες το βράδυ της Κυριακής στην Αλεξανδρούπολη ήταν αρκετό για να ρίξει (κι άλλο) λάδι στην φωτιά της αντιπαράθεσης. Και σε κάθε περίπτωση ενίσχυσε εκ των πραγμάτων όσους θέλουν –έστω και για διαφορετικούς λόγους κάθε πλευρά- να συντηρηθεί η όξυνση.
Δεν είναι μάλιστα η πρώτη φορά που ο κ. Αυγενάκης λειτουργεί εμπρηστικά. Το έκανε πάλι πριν από μερικές ημέρες αλλά κυρίως έχει βεβαρημένο παρελθόν πριν ακόμη ξεσπάσουν οι πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις…
Κανείς δεν έχει ξεχάσει για παράδειγμα το πώς συμπεριφέρθηκε παραμονές των αυτοδιοικητικών εκλογών του περασμένου Οκτωβρίου στην Θεσσαλία. Ήταν εκείνος που είχε πάει και ανοικτά απειλούσε τους κατοίκους και τους πλημμυροπαθείς ότι δεν θα πάρουν τις ενισχύσεις και τις αποζημιώσεις εάν δεν ψήφιζαν τον Κ. Αγοραστό. Και τελικώς η τακτική αυτή γύρισε μπούμερανγκ και ο ίδιος αποδείχθηκε ο καλύτερος χορηγός για την επικράτηση του νυν περιφερειάρχη κ. Κουρέτα. Όσο για την Θεσσαλία ήταν η μόνη από τις 13 περιφέρειες της χώρας που πέρασε στον έλεγχο της αντιπολίτευσης.
Μπορεί ο κ. Αυγενάκης να είναι ένας από τους ελάχιστους βουλευτές που είχαν σταθεί δίπλα στον Κ. Μητσοτάκη από τις αρχές της διεκδίκησης της ηγεσίας της ΝΔ το 2015, αλλά τώρα -κατά γενική ομολογία- έχει εξελιχθεί σε βαρίδι.
Παραμένει ασαφές μάλιστα για πολλούς εάν η μετακίνησή του από τη θέση του υφυπουργού Αθλητισμού στο Αγροτικής Ανάπτυξης είχε γίνει ως επιβράβευση ή όχι, αλλά πλέον δεν έχει και τόση σημασία.
Σημασία έχει ότι εν όψει του σημερινού ραντεβού με τους εκπροσώπους του αγροτικού κόσμου ο κ. Μητσοτάκης χρειαζόταν ένα κλίμα ηρεμίας και συνεννόησης χωρίς ενέργειες που θα λειτουργούσαν «προβοκατόρικα» απέναντι σε μια τέτοια πρωτοβουλία που σε τελική ανάλυση αφορά και το κύρος του ίδιου του πρωθυπουργού.
Εκτός κι αν έχουν δίκιο οι κακεντρεχείς που υποστηρίζουν ότι παρά τα επιφανειακά λόγια ο κ. Μητσοτάκης είναι εκείνος που κατά βάθος θέλει να πυροδοτήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό…
