Μεγάλη εβδομάδα παθών και πένθους, θρήνων και θρησκευτικών οιμωγών, ολολυγμών πίστης και ορθόδοξων οδυρμών που κορυφώνονται δραματικά στον ολοφυρμό της Μεγάλης Παρασκευής για να μας κατευθύνουν στο τέλος στην ενθουσιώδη αγαλλίαση της Ανάστασης που ιαίνει τον ψυχισμό μας σαν αγιουβέρδα και σαν αγιαστική αγιογράφηση του ναού της ψυχής μας. Μια Ανάσταση που θυμίζει αέναα το αγίασμα ψυχής που μοιράζει ο Χριστός σε όλους χωρίς διαχωρισμούς. Γιατί ο Ιησούς δεν διαχωρίζει αλλά ενώνει, δεν διαιρεί αλλά συνενώνει.
Η εβδομάδα των Παθών είναι η περίοδος που ιαίνει τον ψυχισμό μας, η μόνη ιάσιμη ημερολογιακή διακοπή των βιωματικών τραγωδιών μας, η ελπίδα που αχνοφέγγει με την αχρεώστητη θυσία του Χριστού και η οποία σαν αχλή στην αρχή, μετατρέπεται με την Ανάσταση στην μεγάλη ελπίδα, την ελπίδα της μεγάλης Αναγέννησης. Και γράφουμε «Αχρεώστητη θυσία» γιατί ο Χριστός δεν μας οφείλει, αντίθετα όλοι εμείς οι υποφαινόμενοι του χρωστάμε! Όμως ποιο είναι το χρέος μας το οποίο οφείλουμε σε Αυτόν και το οποίο διπλασιάζει τους τόκους του εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια; Και ερωτάμε εσένα -δηλαδή «εμάς»- αγαπητέ Χριστιανέ της Τελετουργίας αλλά όχι της Ουσίας, θρησκευόμενε του Φαίνεσθαι αλλά όχι του Είναι! Ερωτάμε εσένα, πολίτη της Τηλεόρασης και αυριανέ ψηφοφόρε, υπεύθυνε και συνυπεύθυνε των δεινών αυτής της χώρας!
Αναρωτήθηκες ποτέ αγαπητέ ψηφοφόρε, εάν η εβδομάδα των Παθών και της Ανάστασης, των οδυρμών αλλά και της αγαλλίασης και χαράς, αποτελεί μια «εβδομάδα εξιλέωσης» για την ανοχή που δείχνουμε τις υπόλοιπες 51 εβδομάδες στις τερατώδεις αδικίες, την καθημερινή και εξωφρενική εκμετάλλευση των ισχυρών απέναντι στους αδύναμους και φτωχούς και ανίσχυρους, την τερατώδη ανοχή που παρουσιάζουμε στον ηθικό εκμαυλισμό και την φρικαλέα εκμετάλλευση των αδύναμων και απροστάτευτων αυτής της Γης ; Αναρωτήθηκες άραγε ποιους θυμίζει η εκμετάλλευση των ισχυρών της Γης δηλαδή της σημερινής Παγκοσμιοποιημένης Ελίτ; Μήπως προσπαθούμε με τον θρήνο της Μεγάλης εβδομάδας – θρήνο πραγματικό ή θεατρικό- να εξιλεωθούμε για την ανοχή που δείχνουμε όλες τις υπόλοιπες εβδομάδες σε ένα εξαχρειωμένο σύστημα και σε μια άθλια κοινωνία; Επαναλαμβάνουμε την ερώτηση, ποιους θυμίζει ;
Θα σου υπενθυμίσουμε εμείς ποιους θυμίζει. Θυμίζει την οικονομική ελίτ που κυνήγησε και σταύρωσε τον Χριστό μαζί με τους Γραμματείς, τους αηδιαστικούς Φαρισαίους και τους κατάπτυστους Σαδδουκαίους. Αυτή η άθλια ελίτ που αναπαράγεται και αυτοαναπαράγεται χιλιάδες χρόνια τώρα, είναι αυτή που σταύρωσε μαρτυρικά τον Ιησού.
Είναι αυτή η Ελίτ που δεν συγχώρησε ποτέ στον Χριστό την επαναστατικότερη των πράξεων του, να τους διώξει κλοτσηδόν από τον Ναό του Θεού της Ιερουσαλήμ τον οποίο είχαν μετατρέψει σε «ναό εμπορίου και απληστίας» δηλαδή σε ένα σύγχρονο Χρηματιστήριο. Μια αχρεία Ελίτ που δεν «ορρωδούσε προ ουδενός» προκειμένου να υπερασπίσει τα συμφέροντά της και να ικανοποιήσει την απληστία της !
Αυτή όμως η Ελίτ δεν ήταν απλώς αχρεία αλλά και τυπολατρική, τηρούσε όλους τους θρησκευτικούς τύπους και τελετουργίες, ήταν «τύπος και υπογραμμός» στο θεαθήναι και στο φαίνεσθαι. Παρίσταναν τους ευσεβείς θρησκευόμενους, βγάζοντας ταυτόχρονα τεράστια ποσά σαν Χρηματιστές της Εποχής. Είχαν μετατρέψει την θρησκεία σε ΑΕ δηλαδή σε Ανώνυμη Εταιρεία, ταύτισαν τον Θεό με το συμφέρον τους και την αληθινή πίστη σε μια κενή τυπολατρία. Η ηθική μετατράπηκε σε μετοχή στο Χρηματιστήριο, ο εκθειασμός της υποκρισίας σε χαρακτήρα και η μανία του πλουτισμού και της καριέρας πατώντας «επί πτωμάτων», σε νόμο ζωής. Όσον αφορά τους ξένους κατακτητές, οι Φαρισαίοι μετατράπηκαν σε κανονικούς «Ρωμαιο-τσολιάδες» κατά το «Γερμανο-τσολιάδες» και «Αμερικανο-τσολιάδες» των νεότερων δωσίλογων, τηρώντας κατά γράμμα την «ιστορική παράδοση»…
Με κάθε φιλική διάθεση, σε ρωτάμε αγαπητέ ψηφοφόρε, σου θυμίζουν τίποτα όλα τα παραπάνω; Μήπως παρατηρείς κάποια σχέση με τη σημερινή εποχή και ειδικότερα την σημερινή Ελλάδα; Βλέπεις κάποια σχέση με την σημερινή Ελίτ της χώρας μας, οικονομική και πολιτική Ελίτ; Την Ελίτ που ζει σε ονειρώδη πλούτο, εκμεταλλευομένη την πλέμπα με βάναυσο τρόπο και υποστηρίζοντας με τα τηλεοπτικά της κανάλια την Πολιτική Ελίτ, μια Πολιτική Ελίτ που δεν έχει κανένα φραγμό να «εκπροσωπεί» τον λαό στην Βουλή και ταυτόχρονα να του εκπλειστηριάζει την πρώτη κατοικία! Μια Ελίτ που χρησιμοποιεί την Δημοκρατία σαν όνομα και σαν τύπο, ουσιαστικά σαν ένα κενό κέλυφος χωρίς περιεχόμενο ανεβάζοντας την τυπολατρία σε «ανωτέρα επίπεδα» ;
Η απάντηση είναι θετική! Ναι, υπάρχει σχέση, άμεση και οργανική. Είναι η ίδια Ελίτ, χιλιάδες χρόνια τώρα, μεταλλασσόμενη κατάλληλα σε κάθε λαό και για κάθε εποχή. Οι εξωτερικές διαφορές ανάλογα με την εποχή δεν αλλάζουν την ουσία, την οργανική ενότητα και ομοιότητα που έχουν οι εκμεταλλευτικές Ελίτ όλων των εποχών. Π.χ. οι αργυραμοιβοί του Ναού του Θεού της Ιερουσαλήμ που πέταξε με τις κλωτσιές ο Χριστός από τον Ναό είναι οι σημερινοί Τραπεζίτες και Χρηματιστές, η θρησκευτική Ένωση των Σαδδουκαίων/Φαρισαίων, η Σαχρεντίν, είναι η σημερινή θρησκευτική Ελίτ με τον Καϊάφα και τον Άννα να εκπροσωπούν και την Πολιτική Ελίτ, ο δε Ρωμαίος Πόντιος Πιλάτος αποτελεί μάλλον τον Αμερικανό Ύπατο δηλαδή τον πρέσβη στην χώρα μας. Όσο για τον εβραϊκό όχλο που μέχρι πριν μερικές μέρες ζητωκραύγαζε υπέρ του Χριστού στο μεγαλύτερο ποσοστό του και αποφάσισε «ελεύθερα και δημοκρατικά» να ελευθερώσει τον ληστή Βαραββά και να σταυρώσει τον Χριστό, αποτελεί μάλλον το σημερινό εκλογικό σώμα. Αφού ψηφίζει συστηματικά τους καταπιεστές και εκμεταλλευτές του, μετά τους καθυβρίζει και τους καταριέται μετατρεπόμενος σε κοψοχέρη και αμέσως μετά -την μεθεπόμενη τετραετία- τους ξαναψηφίζει! Τι λες αγαπητέ ψηφοφόρε, δεν υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των δυο εποχών ;;;
Ο Χριστός δεν δέχθηκε ο Ναός του στην Ιερουσαλήμ να μετατραπεί σε Ανώνυμη Εταιρεία, Τράπεζα ή Χρηματιστήριο όπως ήθελαν οι Φαρισαίοι/Σαδδουκαίοι και τους φέρθηκε όπως τους άξιζε. Αντίθετα, η χώρα μας μετατράπηκε όλη σε υποχείριο των Τραπεζών και της Οικονομικής Ολιγαρχίας, υποβιβάζοντας τον λαό δηλαδή το «χριστεπώνυμο πλήρωμα» σε λαό «υπάκουων πολιτών με άρωμα δουλοπρέπειας» και σε μεγάλο βαθμό λοβοτομημένων λόγω «καταιγιστικής τηλεοπτικής προπαγάνδας», ανύπαρκτης παιδείας σε μια χώρα ερειπωμένη πολιτισμικά και εκφυλιζόμενη γλωσσικά δηλαδή σε μια χώρα που είναι ένας αληθινός ερειπιώνας παρακμής.
Και ήλθε η ώρα να μας απαντήσεις αγαπητέ ψηφοφόρε τι παράδειγμα θα ακολουθήσεις. Αυτό το του Χριστού που θυσιάσθηκε για τον άνθρωπο ή το παράδειγμα των Φαρισαίων που ήταν αυτό του τυπολάτρη, υποκριτή και ανήθικου «θρησκευόμενου του τύπου» αλλά όχι της ουσίας; Θα είσαι ο «Χριστιανός του Φαίνεσθαι και του τύπου» που νηστεύει σαράντα μέρες, σταυροκοπιέται ακατάπαυστα αλλά αδιαφορεί για τον πλησίον του ; Θα είσαι «Χριστιανός της νηστείας» ή «Χριστιανός του Αγαπάτε αλλήλους και πολέμιος της αδικίας» ;
Αλήθεια, αναρωτήθηκες εάν ποτέ ήταν δυνατόν ο Χριστός να ήταν Νεοφιλελεύθερος; Θα ανεχόταν ποτέ την αδικία της σημερινής κοινωνίας, την φτώχεια και την αθλιότητα των πολλών και τον απερίγραπτο πλούτο των ολίγων; Αντίθετα, σκέφτηκες ποτέ πώς συμβιβάζονται η ανοχή σου για όσα συμβαίνουν στην παντελώς άδικη ελληνική κοινωνία και το πανάθλιο πολιτικό του σύστημα με το «θρησκευτικό σου πιστεύω»; Το πιο πιθανό είναι να ανήκεις στους διπολικούς και διχασμένους μικροαστούς «Χριστιανούς» που αποδέχονται ταυτόχρονα και την Χριστιανική Τυπολατρία με την κοινωνική αδικία! Δηλαδή και με τον «Χωροφύλαξ αλλά και με τον Αστυφύλαξ»!
Λυπούμαστε αλλά όπως ο Χριστός δεν θα μπορούσε να είναι Νεοφιλελεύθερος, έτσι και ο «Χριστιανός που αποδέχεται και συμβιβάζεται με την σημερινή κατάσταση πραγμάτων» δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ Χριστιανός, χωρίς εισαγωγικά! Αντίθετα, ο «Χριστιανός» που συμβιβάζεται με την σημερινή κατάσταση πραγμάτων είναι ο Φαρισαίος του 2023!
Όταν εμπεδώσεις όσα σου προαναφέραμε και όταν αποφασίσεις να είσαι «Χριστιανός του Χριστού» και όχι «Χριστιανός των τύπων» δηλαδή απόγονος των Φαρισαίων, τότε αποφάσισε τι θα ψηφίσεις! Δεν μπορεί να ανέχεσαι την μεγαλύτερη πολιτική μπόχα των τελευταίων δεκαετιών και να ανήκεις στην κοινωνία του Χριστού!
Του
Ηλία Παπαναστασίου
