Να τα πάρουμε όμως από την αρχή. Σύμφωνα με νέα ανακοίνωση της Eurostat: H Ελλάδα ήταν πρώτη τον Φεβρουάριο στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα (δηλαδή στους επιπλέον θανάτους σε σχέση με το αναμενόμενο) με την αύξηση να αγγίζει ακόμα και το 12,3%, όταν η υπόλοιπη ΕΕ έχει επιστρέψει σε επίπεδα προ του 2020, καθώς η μείωση αγγίζει το 2,3%. Αλλά, για να μη νιώθουμε μόνοι στην κορυφή της κατάταξης, ήρθαν οι αδελφοί Κύπριοι για παρέα κι έτσι από κοινού κατακτήσαμε την κορυφή του θανάτου.
Τώρα, ποιος φταίει και η Ελλάδα εμφανίζει αυτή την εικόνα; Θα σας γελάσω. Πάντως βάσει των πρόσφατων στατιστικών δεδομένων του ΟΟΣΑ: Η αυξημένη θνησιμότητα συνδέεται άρρηκτα με τις ελλείψεις προσωπικού στο σύστημα υγείας. Προσοχή όμως, αυτό μην το πείτε στον υπουργό Υγείας κύριο Πλεύρη, καθώς δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστες μέρες από τότε που από το βήμα της Βουλής υποστήριζε ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο της υπερβάλλουσας θνητότητας». Ποιος από τους δύο τελικά λέει την αλήθεια;
Δεν ξέρω, δεν έχω αποδείξεις ότι υπουργός αυτής της κυβέρνησης ψεύδεται…
Από την άλλη, διαβάζοντας το ρεπορτάζ των συναδέλφων Παπαδοπούλου και Μάγρα στην «Καθημερινή» αντιλαμβάνομαι ότι ίσως τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να ανακαλύψει κάποιος την αλήθεια. Ας πάρουμε για παράδειγμα όσα δηλώνει ο νοσηλευτής στο Λαϊκό Νοσοκομείο Δημήτριος Μπαρουξής. Σύμφωνα με τον ίδιο: «Την εποχή που είχαμε τα πανδημικά κύματα ήμασταν όλοι σε πόλεμο, σε εγρήγορση. Τώρα όμως δεν είμαστε σε μια ειδική κατάσταση και συνεχίζεται αυτό γιατί οι ευθύνες πέφτουν στους λίγους ή δεν επιμερίζονται. Αυτό θα έπρεπε να είχε αλλάξει στο σύστημα μετά την πανδημία, αλλά δεν βοηθούν οι συνθήκες και το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης νοσηλευτών». Ο έμπειρος νοσηλευτής και συντονιστής προϊστάμενος εφημερίας του τμήματος επειγόντων περιστατικών αναφέρει επίσης ότι μέσα στο 2022 έως και τις μέρες μας παραιτήθηκαν ή βγήκαν σε σύνταξη δεκάδες νοσηλευτικού προσωπικού από το νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται. Άλλοι πάλι προτίμησαν τον ιδιωτικό τομέα ή στελέχωσαν το νοσηλευτικό προσωπικό των σχολείων με μειωμένο ωράριο και χαμηλότερες απολαβές, ενώ άλλοι είτε ακολούθησαν τον δρόμο της ξενιτιάς, είτε άλλαξαν πλήρως επαγγελματική σταδιοδρομία. «Γίνονταν παραιτήσεις, έρχονταν νέα άτομα και έφευγαν εκ νέου γιατί έβρισκαν δύσκολες συνθήκες. Δεν ήταν φυγοπονία». Αλλά τι να κάνεις όταν έχεις να αντιμετωπίσεις καθημερινή κούραση, κακώσεις του μυοσκελετικού και έξαρση της ψυχοσωματικής κόπωσης, περιγράφει τα συμπτώματα εκδήλωσης του λεγόμενου burnout σε συναδέλφους του ο κύριος Μπαρουξής.
Τα ίδια βιώματα μοιράζεται η Μαρία Μυλωνά, παθολόγος και Επιμελήτρια Α’ στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Πρόκειται για μια γιατρό που νόσησε 4 φορές με Covid- 19 και παρόλα αυτά δεν διανοήθηκε ποτέ να αφήσει την πρώτη γραμμή. Όμως, όπως δηλώνει νιώθει απογοήτευση, εκφράζοντας έτσι το παράπονό της «για τη μη αναγνώριση της δουλειάς των παθολόγων, της πολυπλοκότητας και μοναδικότητας της ειδικότητας που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Οι ειδικευόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να μείνουν στην Ελλάδα με τους μισθούς που ισχύουν και φεύγουν στο εξωτερικό».
Τώρα θα μου πείτε, ποιος ασχολείται ρε φίλε με την υγεία; Η πανδημία είναι πίσω μας, μαζί και οι περίπου 20.000 άνθρωποι που πέθαναν εκτός ΜΕΘ. Τώρα έχουμε εκλογές: «Γεωργουλειάδα», «Ραγκουσειάδα» και λασπομαχία μέχρι τελικής πτώσης. Εντάξει παιδιά, το δέχομαι. Παρόλα αυτά, επιτρέψτε μου να διακόψω για λίγο την κανονική ροή του βούρκο που κατακλύζει καθημερινά τις οθόνες σας και να υπενθυμίσω τη νέα έκθεση του Κέντρου Έρευνας και Εκπαίδευσης στην Πολιτική Υγείας, βάσει της οποίας: Το 2022 το προσωπικό των νοσοκομείων του ΕΣΥ ήταν με 8.600 εργαζόμενους λιγότερους σε σχέση με τα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα του 2009 και κατά 14.500 εργαζόμενους λιγότερους, με βάση τον αναμενόμενο αριθμό τους. Η ίδια μελέτη που τιτλοφορείται: «Η εξέλιξη του υγειονομικού προσωπικού στα νοσοκομεία του ΕΣΥ πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας» τονίζει ότι κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης χάθηκαν από το ΕΣΥ 19.000 θέσεις εργασίας, εν παραλλήλω με τη μετανάστευση 3.137 εκπαιδευμένων γιατρών. Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και η έρευνα υγειονομικής μετανάστευσης του ΟΟΣΑ σύμφωνα με την οποία: Από το 2009 έως και το 2019, ο αριθμός των εκπαιδευμένων στην Ελλάδα ιατρών με δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος σε χώρες του εξωτερικού αυξήθηκε κατά 85,6%.
Σημειώστε ακόμη ότι την πολύωρη αναμονή στα νοσοκομεία της χώρας λόγω των ελλείψεων σε προσωπικό, συνοδεύει και η έλλειψη 235 σκευασμάτων φαρμάκου από την αγορά με τους πολίτες να βγαίνουν διαρκώς στη «γύρα» αναζητώντας το… μαγικό σκεύασμα, όπως ο Βουτσάς την «σουπερμαντολίνη» στην κλασική ελληνική ταινία. Μην ανησυχείτε όμως, η κυβέρνηση βρήκε και εδώ λύση. Όπως ανακοίνωσε ο κ. Πλεύρης μετά την πρόσφατη συνάντησή του με εκπροσώπους της φαρμακοβιομηχανίας, προαναγγέλοντας έτσι τη λήψη νέας δέσμης μέτρων που διευκολύνουν την κερδοφορία της φάμπρικας του φαρμάκου και αφορούν το πάγιο αίτημά τους για περαιτέρω μείωση της υποχρεωτικής επιστροφής χρημάτων από τις φαρμακευτικές εταιρείες στον ΕΟΠΥΥ. Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; θα βάλετε το χέρι βαθιά στην τσέπη για να πληρώσετε φάρμακα, κυρίως ευρείας κατανάλωσης.
Εντάξει, θα μου πείτε, φάρμακα δεν έχουμε, έχουμε όμως εφοπλιστές στα αμπάρια των οποίων εντοπίζονται 850 κιλά κοκαΐνης. Κι αυτά «ντρόγκια» είναι. Η εταιρεία Laskaridis Shipping, εμπορικός διαχειριστής του πλοίου μεταφοράς χύδην φορτίου ATLAS δεν ξέρει τίποτα για την υπόθεση και όπως διαβάζω στην ανακοίνωση της «συνδράμει στις έρευνες των τοπικών αρχών και των υπηρεσιών επιβολής του νόμου στην Ιταλία (καθότι το πλοίο εντοπίστηκε στη Βενετία) μετά την ανακάλυψη υπόπτου λαθρεμπορίου». Ας πιστέψουμε ότι είναι έτσι. Εχουμε λόγο να ισχυριστούμε το αντίθετο; Πάντως, έχει τη σημασία του το γεγονός ότι ο κύριος Λασκαρίδης ήταν εκείνος που πριν από ενάμιση χρόνο φανέρωνε χωρίς αιδώ τα πραγματικά αφεντικά αυτού του τόπου.
Ας το έχουμε στο μυαλό μας και ας πορευτούμε ανάλογα αυτόν τον ένα μήνα που απομένει μέχρι τις κάλπες. Γιατί μπορεί αυτοί να έχουν «χεσμένο» τον πρωθυπουργό, όλοι όμως μαζί, οικονομική και πολιτική εξουσία, έχουν τη φωλιά τους λερωμένη…
