Του Χρήστου Μπολώση
Τις προάλλες, παρέα μ’ έναν φίλο μου, βρέθηκα σε γνωστό κέντρο της Αθήνας, σε κοπή βασιλόπιτας. Η ώρα προσελεύσεως ήταν οι 22.00.
Μην έχοντας άλλη δουλειά («και πότε είχες, τρομάρα σου», όπως είπε η κυρα-Θοδώρα στον Γιάννη τον Μπρίλη στα «Κίτρινα γάντια»…), στις 21.45