Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, αναφερόμενος σε σκάνδαλο υποκλοπών κινητού δημοσιογράφου, ανέφερε το απίστευτο: Ότι επρόκειτο για παρακολούθηση «ιδιώτη από ιδιώτη». Κατ’ αρχήν, από πότε η δημοσιογραφία είναι «ιδιωτική» υπόθεση και δεν το ξέραμε; Και από πότε επιτρέπεται στην Ελλάδα σε ιδιωτικούς στρατούς να παρακολουθούν δημοσιογράφους;
Ξεπερνούν τα όρια του επικίνδυνου, πλέον, οι κυβερνητικές θέσεις. Δεν φτάνει που ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του δημοσιογράφου, Γιώργου Καραϊβάζ, το μέγαρο Μαξίμου και η ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης κοροϊδεύουν κατάμουτρα τόσο τους δημοσιογράφους συνολικά, όσο και την κοινή γνώμη, και δεν έχουν βρει, όχι τους εγκεφάλους της δολοφονίας, αλλά ούτε καν τα εκτελεστικά όργανα, τώρα κάνουν πλάτες στους κάθε λογής κρατικούς και ιδιωτικούς στρατούς υποκλοπέων, επιτρέποντας στο κάθε λογής παρακράτος να στοχοποιεί τους δημοσιογράφους.
Διότι δεν μπορεί να ερμηνευθεί αλλιώς η δήλωση του Γιάννη Οικονόμου, με αφορμή τις υποκλοπές του τηλεφώνου του δημοσιογράφου, Θανάση Κουκάκη. Εκτός κι αν πρόκειται για αφέλεια, που σε κάθε περίπτωση όμως ξεπερνάει τα όρια του επικίνδυνου.
Είπε, λοιπόν, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Πληροφορήθηκα κι εγώ από τα δημοσιεύματα το θέμα αυτό (σ.σ. των υποκλοπών). Είναι αυτονόητο ότι οι αρμόδιες αρχές, πρέπει να κάνουν αυτό που πρέπει, έτσι ώστε να διαλευκανθεί η υπόθεση αυτή και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Προφανώς και δεν νοείται σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, σε ένα κράτος Δικαίου οποιοσδήποτε ιδιώτης μπορεί να παρακολουθεί κάποιον άλλον ιδιώτη. Οι αρμόδιες αρχές πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους σωστά, χωρίς συζήτηση».
Κατ’ αρχήν. Από που ξέρει ο Γ.Οικονόμου ότι δεν παρακολουθείτο ο δημοσιογράφος από κρατική υπηρεσία; ‘Η από μέλη κρατικής υπηρεσίας για λογαριασμό ιδιωτικών συμφερόντων;
Δεύτερο. Ακόμα κι αν η υπόθεση έχει διερευνηθεί και έχουν δοθεί τα σχετικά στοιχεία στο μέγαρο Μαξίμου, και πράγματι πρόκειται για παρακολούθηση από μεριάς «ιδιωτών», γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν έσπευσε εδώ και τώρα να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία στη δημοσιότητα για μια τόσο σοβαρή υπόθεση;
Εδώ, το 2005, για το τότε μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών, η κυβέρνηση Καραμανλή είχε στήσει ολόκληρη συνέντευξη Τύπου με σχεδιαγράμματα, ενώ είχε βγάλει στη σέντρα, φωτογραφίζοντάς τους, τους υπόπτους. Ξένες μυστικές υπηρεσίες, ειδικότερα των ΗΠΑ, καθώς και μέλη των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών που δούλευαν είτε για λογαριασμό του ξένου παράγοντα είτε και για εγχώρια μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Δηλαδή, τι περιμένει το μέγαρο Μαξίμου. Να έχουμε μια νέα υπόθεση Τσαλικίδη;
Τρίτο. Εάν πράγματι πρόκειται για «ιδιωτική» παρακολούθηση, ποιοι είναι οι εγκέφαλοι; Ιδιωτικός στρατός παρακολουθήσεων στην υπηρεσία Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών; Ιδιώτες που δουλεύουν για λογαριασμό ξένων μυστικών υπηρεσιών, εγχώριων ή ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων; ‘Η, εν τέλει, θέλουν να μας πουν ότι είναι κάνας ιδιωτικός ντετέκτιβ που ασχολείται με υποθέσεις… διαζυγίων («ιδιωτική» υπόθεση, γαρ);
Από πότε, επίσης, στην Ελλάδα επιτρέπεται σε ιδιώτες να «κοριάζουν» τηλέφωνα εξ αποστάσεως με υπερσύγχρονα λογισμικά παρακολουθήσεων, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούν μυστικές υπηρεσίες, και δεν το ξέραμε; Όπως, από πότε στην Ελλάδα έχει επιτραπεί σε ιδιώτες να έχουν «βαλιτσάκια» υποκλοπών και δεν το γνωρίζαμε;
Εάν η κυβέρνηση δεν βρίσκεται στην κοσμάρα της, ως συνήθως δηλαδή, καλό είναι να αντιληφθεί έγκαιρα ότι η τελευταία υπόθεση παρακολούθησης αποτελεί σκάνδαλο. Και ακόμη πιο σκανδαλώδη την κατέστησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με τις δηλώσεις του.
Τέταρτο. Από που κι ως που, όμως, η κυβέρνηση θεωρεί την υπόθεση παρακολούθηση «ενός ιδιώτη από άλλον ιδιώτη»; Μήπως επρόκειτο για κάποια «ερωτική αταξία» ή «διαζύγιο» του δημοσιογράφου και γι’ αυτό παρακολουθούσαν;
Διότι, εάν δεν πρόκειται για «ιδιωτική υπόθεση» και η παρακολούθηση έχει να κάνει με τη δημοσιογραφική ιδιότητα του Θ.Κουκάκη και τη δημοσιογραφική έρευνα, την οποία ο ίδιος λέγει ότι έκανε, τότε η κυβέρνηση οδεύει σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς με τις δηλώσεις Οικονόμου. Ανοίγει τον δρόμο για να στοχοποιούνται δημοσιογράφοι από «ιδιωτικά» συμφέροντα.
Ήδη, η κυβέρνηση έχει βεβαρημένο παρελθόν με τη συνεχιζόμενη συσκότιση της δολοφονίας Καραϊβάζ. Ας μην κάνει τα πράγματα χειρότερα. Όταν πρόκειται για δημοσιογραφική έρευνα δεν είναι «ιδιωτική» υπόθεση, αλλά είναι θέμα δημοσιότητας, διαφάνειας, ελευθερίας του Τύπου, και λογοδοσίας στην κοινή γνώμη.
Η Ελλάδα έχει φάει πολλές καμπάνες σχετικά με τον «γύψο» στην ελευθερία του Τύπου, διεθνώς. Η χώρα κάθε άλλο παρά έχει καλό όνομα στην ευρωπαϊκή και διεθνή πιάτσα. Δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν από -αγνώστους έως τώρα!- ανθρώπους του υποκόσμου (;), άλλοι έχουν μείνει ανάπηροι από ξυλοδαρμούς αστυνομικών, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις είναι ωμές στα ΜΜΕ, κ.ο.κ. Η Ελλάδα βρίσκεται στη μαύρη λίστα στον τομέα της ελευθερίας του Τύπου.
Απαντώντας στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο Θ.Κουκάκης, ανέφερε: «Η κυβέρνηση τοποθετήθηκε στο δημοσίευμα του insidestory.gr με τη βεβαιότητα πως η παρακολούθησή μου έγινε από ιδιώτη. Αναμένω το πόρισμα της ΑΔΑΕ που θα επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό αυτό».
Όπως έχει γίνει γνωστό, το κινητό τηλέφωνο του δημοσιογράφου είχε «κοριαστεί» εξ αποστάσεως με το λογισμικό υποκλοπών spyware Predator (αρπακτικό). Το ειδικευμένο σε αυτά τα θέματα, Citizen Lab, σημειώνει ωστόσο πως «δεν αποκλείει το ενδεχόμενο και άλλων μολύνσεων». Το λογισμικό υποκλοπών που τα τελευταία χρόνια έγινε ευρέως γνωστό, εξαιτίας των αποκαλύψεων γι’ αυτό διεθνώς, είναι το Pegasus της ισραηλινής NSO.
