Στους κύκλους της αγοράς καφέ επικρατεί τις τελευταίες ημέρες μια ηρεμία αλλα για ποιο λόγο;
Η παράταση που δόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανόνων που θα εμποδίζουν την πώληση προϊόντων καφέ αλλά και αγροτικών προϊόντων που σχετίζονται με την αποψίλωση των δασών «έσωσε» προσωρινά πολλές επιχειρήσεις.
Που έβλεπαν μπροστά τους έναν συνδυασμό αυστηρών γραφειοκρατικών απαιτήσεων και σημαντικών αυξήσεων κόστους.
Το νέο πλαίσιο απαιτεί αναλυτικό έλεγχο προέλευσης, ψηφιακή ιχνηλασιμότητα και επιπλέον διαδικασίες που μεγάλες εταιρείες μπορούν να απορροφήσουν, αλλά οι μικρότεροι παίκτες δυσκολεύονται να υποστηρίξουν.
Ο πρόσθετος χρόνος που δόθηκε, έως τα τέλη του 2026 για τους μεγάλους και τα μέσα του 2027 για τις μικρές επιχειρήσεις, απλά αναβάλει «την μαύρη τους την μοίρα» που έρχεται.
Αλήθεια, ξέρει κανείς πόσο σημαντικός είναι ο καφές στην σημερινή εποχή; Είναι το καύσιμο των εργαζομένων για να μπορούν να αντέξουν τους εξαντλητικούς ρυθμούς μιας παρανοϊκής εποχής.
Και όμως υπάρχουν κάποιοι «παλαβοί» στην ΕΕ, που προκειμένου να περάσει το οικολογικό τους αφήγημα θα κάνουν τα πάντα για να πτωχύνουν κι άλλο τους πολίτες της ΕΕ.
