Η νίκη του Μαμντάνι παρότι δεν ήταν σαρωτική όπως αναμενόταν, βάσει των δημοσκοπήσεων, αποτελεί σημείο τομής για την πολιτικές εξελίξεις στις ΗΠΑ. Ο Μαμντάνι κέρδισε το 50,4% έναντι 41,6% που κέρδισε ο (επίσης προερχόμενος από τους Δημοκρατικούς και πρώην κυβερνήτης Νέας Υόρκης, βουτηγμένος στα σκάνδαλα) Άντριου Κουόμο και μόλις 7,1% ο Ρεπουμπλικανός Κέρτις Σλίβα. Η ψήφος στον Μαμντάνι είχε πεντακάθαρο ταξικό πρόσημο που ειδικά στη Νέα Υόρκη διαθέτει χρώμα… Έτσι, στα διαμερίσματα που κατοικούν λευκοί ο Μαμντάνι κέρδισε 38% και ο Κουόμο 52% κι εκεί όπου κατοικούν μαύροι και ισπανόφωνοι ο Μαμντάνι συγκέντρωσε 61% και 57% έναντι 35% και 37%. Κι εκεί όπου κέρδισε η Καμάλα Χάρις το 2024, τώρα ο Μαμντάνι συγκέντρωσε 58% κι εκεί όπου κέρδισε ο Τραμπ, τώρα ο Μαμντανί εξασφάλισε μόλις 21% και ο Κουόμο 63%!
Η εκλογή του Ζοχράν Μαμντάνι στον δημαρχιακό θώκο της μεγαλύτερης πόλης των ΗΠΑ, εκεί που χτυπάει η καρδιά του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, έστρεψε το πολιτικό εκκρεμές αριστερά. Προκάλεσε επίσης ένα ασυνήθιστα βαθύ ρήγμα στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ. Ο Μαμντάνι δηλώνει δημόσια ότι είναι δημοκρατικός σοσιαλιστής κι ανήκει εδώ και πολλά χρόνια στην οργάνωση «Δημοκράτες Σοσιαλιστές για την Αμερική», μαζί με την αριστερή Δημοκρατική της Νέας Υόρκης, Αλεξάνδρια Οκάσιο Κόρτες, εκλεγμένη στη Βουλή των Αντιπροσώπων από το 2019. Σε μια πόλη όπου έχουν εκλεγεί δήμαρχοι ο Ρούντι Τζουλιάνι (1994-2001) ιεροκήρυκας της μηδενικής ανοχής και δικηγόρος του Τραμπ και ο δισεκατομμυριούχος Μάικλ Μπλούμπεργκ, η άνετη επικράτηση ενός δηλωμένου δημοκρατικού σοσιαλιστή, δεν μπορεί παρά να είναι μια ελπιδοφόρα είδηση…
Η εκλογή για πρώτη φορά στη δημαρχία ενός, πέρα από σοσιαλιστή, ινδού μουσουλμάνου, γεννημένου στην Ουγκάντα αποτέλεσε την πρώτη σοβαρή αμφισβήτηση που δέχεται η απολυταρχία Τραμπ, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις οι οποίες ξέσπασαν στις ΗΠΑ με σύνθημα «όχι βασιλιά». Ο αμερικανός πρόεδρος απέτρεψε τους πολίτες της Νέας Υόρκης από το να ψηφίσουν τον Μαμντάνι με ένα (συνηθισμένο πια) κρεσέντο εξωθεσμικού αυταρχισμού, που συγχέει τη δική του τσέπη με το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών. «Θυμηθείτε, χρειάζεται χρήματα από μένα ως πρόεδρος για να υλοποιήσει όλες τις ψευδείς κομμουνιστικές του υποσχέσεις. Δεν θα υλοποιήσει καμία απ’ αυτές, οπότε τι νόημα έχει να τον ψηφίσετε;» έγραφε η ανάρτησή του, αποσιωπώντας ότι η Νέα Υόρκη είναι καθαρός δότης στα αμερικανικά δημόσια οικονομικά συνεισφέροντας 150 δισ. δολ. ετησίως. Οι Νεοϋορκέζοι ωστόσο τον ψήφισαν!
Φραγμός στο ανθρωποκυνηγητό του ICE
Ο Μαμντάνι πέραν των πολιτικών του διαφορών με τον Τραμπ έχει δημόσια καταδικάσει το ανθρωποκυνηγητό των παρακρατικών του ICE, που συλλαμβάνουν και απελαύνουν αδιάκριτα μετανάστες από την μια άκρη των ΗΠΑ ως την άλλη. Στον αντίποδα, ο τωρινός δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Έρικ Άνταμς, που αποσύρθηκε από την κούρσα τον Σεπτέμβριο και δήλωσε ότι στηρίζει τον Κουόμο, συμφώνησε να βοηθήσει τον Τραμπ στο ανθρωποκυνηγητό, ως αντάλλαγμα της διαγραφής των κατηγοριών που τον βάραιναν για διαφθορά. Σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον η ψήφος στον Μαμντάνι έχει διπλό περιεχόμενο. Δεν συμβολίζει μόνο την απόρριψη των αυταρχικών πολιτικών του Τραμπ και τη στροφή ενός σοβαρού μέρους των πολιτών στον σοσιαλισμό, όταν ο καπιταλισμός ταυτίζεται με την πλουτοκρατία και την οπισθοδρόμηση, όπως συμβαίνει επί Τραμπ. Η ψήφος στον Μαμντάνι είναι επίσης και μήνυμα καταδίκης των ρατσιστικών και απάνθρωπων διώξεων εναντίον των εγχρώμων, με τις οποίες ο Τραμπ μπουστάρει τον ανθρωποφάγο ρατσισμό εντός των ΗΠΑ στρέφοντας τον ένα φτωχό εργαζόμενο εναντίον του άλλου.
Η ψήφος υπέρ του Μαμντάνι ήταν επίσης και ψήφος εναντίον της πλουτοκρατίας που έχει μετατρέψει την Νέα Υόρκη, όπου ζουν 152 δισεκατομμυριούχοι – οι περισσότεροι από οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου, σε βάση εγκατάστασης και προκεχωρημένο φυλάκιο της. Η απογείωση του συσσωρευμένου πλούτου αυτής της ολιγάριθμης κάστας, που μετακινείται με ελικόπτερα και πάει τα παιδιά της σε ιδιωτικά σχολεία τα οποία στοιχίζουν 50.000 δολάρια το χρόνο, έχει διευρύνει όσο ποτέ άλλοτε το ταξικό και εισοδηματικό χάσμα, μέσω της απογείωσης των τιμών των ακινήτων και του κόστους ζωής. Ως αποτέλεσμα το ενοίκιο σε ένα τυπικό διαμέρισμα στο Μανχάταν στοιχίζει 4.600 δολ., ενώ η τιμή πώλησής του είναι 1,2 εκατ. δολ. Μάλιστα τα δύο τρίτα των συναλλαγών στην αγορά ακινήτων γίνονται εξ ολοκλήρου με μετρητά, όπως δήλωνε πρόσφατα στην Wall Street Journal στέλεχος της αγοράς. Μόνο τον τελευταίο χρόνο τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 7%! Πλούσιοι κληρονόμοι, διασημότητες, οργανωμένο έγκλημα και χρηματιστές έχουν μετατρέψει τη Νέα Υόρκη σε μια απέραντη βιτρίνα άσκοπου και επιδεικτικού πλουτισμού. Οι αθρόες υποσχέσεις του αντιπάλου του Μαμντάνι, Άντριου Κουόμο, για ασφάλεια και προσλήψεις επιπλέον αστυνομικών είναι εμφανές ότι στόχευαν στον εφησυχασμό αυτής ακριβώς της αργόσχολης, ζάμπλουτης και διεφθαρμένης ελίτ, που ως αιχμή του δόρατός της έχει τον Τραμπ.
Αποδέκτης των απειλών για περισσότερη ασφάλεια και αστυνομοκρατία στη Νέα Υόρκη και τις ΗΠΑ είναι οι φτωχοί, που μέρα με την ημέρα αυξάνονται. 42 εκατ. Αμερικάνοι (που αμείβονται με λιγότερα από 1.632 δολ./μήνα αν ζουν μόνοι και 2.215 δολάρια για ζευγάρια) περιμένουν να φάνε από το πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας SNAP που κόπηκε λόγω του κλεισίματος της αμερικανικής κυβέρνησης! Εντελώς …τυχαία, η μέρα που ψήφιζαν οι Νεοϋορκέζοι το κλείσιμο της κυβέρνησης εισερχόταν στην 35η μέρα, αποτελώντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια κατέβασμα ρολών που έχει ποτέ καταγραφεί, με ζημιωμένους τους πιο φτωχούς που εξαρτώνται από την κυβέρνηση για ένα μισθό ή ένα επίδομα. Οι στρατιωτικοί εξαιρούνται επειδή ζάμπλουτος Αμερικάνος προσφέρθηκε να καλύψει τους μισθούς του…
Στην άλλη μεριά ο Μαμντάνι υποσχέθηκε πάγωμα των ενοικίων, δωρεάν και καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλα τα παιδιά και δωρεάν μετακινήσεις. Επίσης ότι θα χρηματοδοτήσει το κόστος των εξαγγελιών του με αύξηση της φορολογίας των πλουσίων. Συγκεκριμένα, υποσχέθηκε αύξηση του φόρου κατά 2% σε εισοδήματα άνω του 1 εκατ. δολ. (που θα αυξήσουν τα φορολογικά έσοδα κατά 4 δισ. δολ.) και του εταιρικού φόρου προς την Πολιτεία στο 11,5%, όπως στο γειτονικό Νιου Τζέρσεϋ, που θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα κατά 5 δισ. δολ. ετησίως.
Οι υποσχέσεις του λειτούργησαν σαν κόκκινο πανί για την πλουτοκρατία. 26 δισεκατομμυριούχοι αρχικά, στους οποίους προστέθηκαν στην πορεία κι άλλοι, χρηματοδότησαν αδρά τη προεκλογική εκστρατεία των αντιπάλων του Μαμντάνι, χωρίς να καταφέρουν τίποτε σημαντικό. 22 εκατ. δολάρια προσέφεραν δημόσια για να ανακόψουν την προέλαση του Μαμντάνι.
Μαζί τους βρέθηκαν 850 ραβίνοι και ψάλτες από τις ΗΠΑ που υπέγραψαν επιστολή εναντίον της υποψηφιότητας του Μαμντάνι, επειδή ο δημοκρατικός σοσιαλιστής είχε δηλώσει ότι ο Νετανιάχου πρέπει να συλληφθεί όταν πατήσει το πόδι του στη Νέα Υόρκη. Επιπλέον, είχε καλέσει για παγκόσμια ιντιφάντα και χαρακτήρισε την επίθεση στη Γάζα ως γενοκτονία. Έχει ενδιαφέρον ότι μεταξύ των δισεκατομμυριούχων που στρατεύθηκαν ενάντια στον Μαμντάνι βρίσκεται και ο εβραϊκής καταγωγής αμερικανός χρηματιστής Μπιλ Άκμαν που πρωτοστάτησε στις διώξεις και το κυνήγι μαγισσών εναντίον καθηγητών και φοιτητών οι οποίοι εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους το 2024 στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Καθόλου τυχαία ο Κουόμο συγκέντρωσε μαζικά ψήφους Ρεπουμπλικανών και Εβραίων. Επομένως, η εκλογή του Μαμντάνι στη δημαρχία της Νέας Υόρκης ήταν και μια επιτυχία του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη!
Η επικράτηση του 34χρονου Ζοχράν Μαμντάνι, τόσο στις προκριματικές εκλογές για το χρίσμα από το Δημοκρατικό Κόμμα όσο και στις δημαρχιακές εκλογές, είναι ένας ακόμη κρίκος, και σίγουρα ο πιο σημαντικός, σε μια μακρά αλυσίδα πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων που παρέδωσαν τη σκυτάλη του Δημοκρατικού Κόμματος στη νέα γενιά. Το ηλικιακό χάσμα μεταξύ των 80άρηδων ακόμη και 90άρηδων της ηγεσίας του Δημοκρατικών και των 30άρηδων και 40ρηδων σε Νέα Υόρκη, Μισούρι, Φλόριδα, Μινεσότα, Τέξας κ.α. είναι τόσο μεγάλο που δεν περνάει απαρατήρητο ούτε μπορεί να αποδοθεί σε σύμπτωση. Υπάρχει ωστόσο κάτι που τους διαχωρίζει από την ηγεσία των Δημοκρατικών που είναι απείρως σημαντικότερο από το ηλικιακό χάσμα, είναι το κοινωνικό.
Επιστροφή στο κοινωνικό ζήτημα
Το πολιτικό πρόγραμμα του Μαμντανί εντάσσεται στη κατηγορία «ψωμί και βούτυρο», περιλαμβάνοντας υλικά αιτήματα με στόχο την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και του άμεσου ή έμμεσου μισθού και την μείωση της εκμετάλλευσης. Καμία σχέση δηλαδή με τις ταυτοτικές πολιτικές στις οποίες επένδυσε η απελθούσα γενιά των Δημοκρατικών άλλες φορές για να αντιμετωπίσει τις ογκούμενες αντιθέσεις και διακρίσεις (βάσει φύλου, φυλής κ.α.), απαντώντας με ένα στρεβλό τρόπο σε ένα οξύ πρόβλημα, και άλλες φορές για να αποκρύψει την ανοχή της απέναντι στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την μείωση των μισθών και ημερομισθίων, δηλαδή απέναντι στο πρόβλημα των …προβλημάτων.
«Οι περισσότεροι υποψήφιοι που υποστηρίζονται από Δημοκρατικές οργανώσεις νεολαίας, παραδόξως, έχουν δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για ζητήματα ταυτότητας ή φύλου, τα οποία κυριάρχησαν σε μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν», σχολίαζε ο ανταποκριτής της Le Monde από τις ΗΠΑ. Προς επίρρωση, δήλωνε προς τον ξένο δημοσιογράφο στέλεχος της ψηφιακής καμπάνιας του Μαμντάνι: «Η αλήθεια είναι ότι οι Αμερικανοί της εργατικής και της μεσαίας τάξης αγωνίζονται και νέοι σαν εμένα δεν βλέπουν μια πορεία προς το αμερικανικό όνειρο, προς την ιδιοκτησία κατοικίας, προς την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσουν παιδιά. Έτσι, χωρίς απάντηση σε αυτά τα πολύ υπαρξιακά προβλήματα, οι άνθρωποι δεν πρόκειται να δουν τις δυνατότητες για πραγματική ελπίδα και αλλαγή»! Δεν περνάει απαρατήρητο ότι η, επικεντρωμένη στο κοινωνικό ζήτημα, ριζοσπαστική γραμμή του Μαμντάνι κατάφερε μετά από πολλά χρόνια να επανασυνδέσει τους δεσμούς των Δημοκρατικών με τρεις ομάδες: την εργατική τάξη, τους νέους και τις εθνικές μειονότητες και να του εξασφαλίσει την εκλογική νίκη.
Ο Μαμντάνι, που δήλωσε δημόσια ότι διεξήγαγε διμέτωπο αγώνα, ενάντια στο Ρεπουμπλικανικό αλλά και στο Δημοκρατικό Κόμμα, έχει ήδη καταθέσει δείγματα καλής θέλησης απέναντι στο βαθύ αμερικανικό κράτος. Για παράδειγμα, αποδοκίμασε αναρτήσεις του τις μέρες της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ τον Ιούνιο του 2020, που κατήγγειλαν την αστυνομία. Επίσης, υποσχέθηκε να διατηρήσει στη θέση της την επικεφαλής της αστυνομίας, ενώ δεν έκρυψε τις σχέσεις του με κεντρικά πρόσωπα της αμερικανικής ολιγαρχίας όπως η οικογένεια Σόρος.
Παρόλα αυτά, η εκλογή του, ως συνέχεια μιας ριζοσπαστικής γραμμής που ανέκαθεν υπήρχε στο Δημοκρατικό Κόμμα, κι εκφραζόταν στο πρόσωπο του γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς τα τελευταία χρόνια, σηματοδοτεί μια ήττα του Τραμπ και των υπερπλουσίων, του σιωνισμού και της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος. Ελπίδα όσων των ψήφισαν και όρος για την υλοποίησή του προγράμματός του είναι αυτή η ριζοσπαστική γραμμή να βαθύνει και να εγκαταλείψει το Δημοκρατικό Κόμμα…
Πηγή : ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
