Megayacht Marina Κέρκυρας: Κυρώθηκε από τη Βουλή η σύμβαση υποπαραχώρησης

Ψηφίστηκε την Πέμπτη από την Ολομέλεια της Βουλής κατά πλειοψηφία το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με θέμα «Κύρωση της από 30 Οκτωβρίου 2024 Σύμβασης Υποπαραχώρησης μεταξύ αφενός του Ελληνικού Δημοσίου, της εταιρείας «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.» και της εταιρείας «Οργανισμός Λιμένος Κέρκυρας Α.Ε.», αφετέρου της εταιρείας «Lamda Corfu Marina Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Ανάπτυξης και Αξιοποίησης Μαρίνας Κέρκυρας» και της εταιρείας «Lamda Marinas Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία Συμμετοχών και Αξιοποίησης Τουριστικών Λιμένων».

Αφορά στο δικαίωμα κατασκευής, λειτουργίας, διαχείρισης, συντήρησης και εκμετάλλευσης του Τουριστικού Λιμένα Μεγάλων Σκαφών Κέρκυρας (Megayacht Marina)».

Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισε η ΝΔ, «παρών» ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, ενώ καταψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Νέα Αριστερά, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας.

Ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Στέφανος Γκίκας, έκανε λόγο για ένα πολύ μεγάλο έργο, που θα επιφέρει ανάπτυξη, κέρδη για τη χώρα και την τοπική κοινωνία και χιλιάδες θέσεις εργασίας και απάντησε στην κριτική της αντιπολίτευσης, που μίλησε για παραχώρηση δημόσιας έκτασης στον ιδιώτη, χωρίς τα αντίστοιχα οφέλη για το Δημόσιο και για το νησί της Κέρκυρας, ελλείμματα της σύμβασης που θα επιφέρουν περιβαλλοντικές και άλλες επιπτώσεις.

Ο κ. Γκίκας ανέφερε ότι χωροθέτηση της μαρίνας έχει γίνει από το 2007-2008, με όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται, η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων λήγει το 2028, ενώ στην περιοχή των Ιονίων νήσων υπάρχει πλάνο ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού, που προβλέπει μαρίνες και στις δυτικές ακτές της χώρας, αλλά και στα Ιόνια νησιά, όπως η Μαρίνα της Κέρκυρας, η μεγάλη Μαρίνα στο Πλατυγιάλι Αιτωλοακαρνανίας, η Μαρίνα της Κεφαλονιάς, η Μαρίνα στο Καφέ Γυαλί της Κέρκυρας και η Μαρίνα στην Ηγουμενίτσα και άλλες μαρίνες, «οι οποίες θα δημιουργήσουν εκεί ένα hub θαλάσσιου τουρισμού, ώστε να “φρενάρει”  τη ροή θαλάσσιου τουρισμού που υπάρχει προς ανταγωνιστικές χώρες».

Επισήμανε ότι δημιουργείται μία μαρίνα εκ του μηδενός, η κατασκευή θα πάρει περίπου 50 εκατ. ευρώ, τα δε οφέλη για το ελληνικό Δημόσιο θα είναι 7,7% επί των εσόδων, του τζίρου της μαρίνας, και θα πηγαίνουν στο Δημόσιο. Υπάρχει και ένας κατάλογος με εγγυημένα έσοδα που αγγίζουν συνολικά τα 79 εκατομμύρια. Εάν πάνε καλά τα έσοδα αυτής της μαρίνας και υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη, τότε τα έσοδα που θα παίρνει το κράτος θα είναι ακόμα μεγαλύτερα. Και με βάση τους νόμους, το 50% από αυτά τα έσοδα, δηλαδή από τα 79 – 80 εκατομμύρια το 50%, τα 40 δηλαδή εκατομμύρια πηγαίνουν υποχρεωτικά σε ανάπτυξη και αναβάθμιση λιμένων και λιμενικών εγκαταστάσεων που έχουμε ανάγκη. Άρα, είναι πολλαπλά τα οφέλη.

Πολλαπλά τα οφέλη, βεβαίως, είναι και για την τοπική κοινωνία. Δεν είναι μόνον οι νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, αλλά η κάθε μαρίνα είναι ένας κόμβος ανάπτυξης που διαχέεται στην τοπική κοινωνία.

Ο υφυπουργός παρουσίασε επίσης μελέτη του London School of Economics, στη χώρα μας, που αναφέρει ότι εάν ελλιμενιστούν επιπλέον 1.000 μεγάλα σκάφη, θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 23.000 θέσεις εργασίας, έμμεσες και άμεσες.

Εξήγησε εξάλλου ότι στην Κέρκυρα υπάρχει μια χωροθετημένη μαρίνα, για την οποία έχει γίνει μια μελέτη περιβαλλοντικών όρων και έχει τη σύμφωνη γνώμη της τότε διοίκησης της Περιφέρειας και του δήμου με αποφάσεις αντίστοιχα των Συμβουλίων και τόνισε πως είναι κατανοητοί οι προβληματισμοί του περιφερειάρχη και του δήμαρχου, οι οποίοι όμως είναι υπέρ αυτής της σημαντικής για τον τόπο επένδυσης.

Ενημέρωσε ότι η μαρίνα θα σχεδιαστεί με βάση σύγχρονα πρότυπα ενεργειακής απόδοσης και περιβαλλοντικής διαχείρισης, ώστε να καταστεί «πράσινος» λιμένας, κάτι που σημαίνει μείωση εκπομπών, περιορισμό ρύπανσης, αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αποτελεσματική διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων.

Ο κ. Γκίκας υπογράμμισε ότι η εταιρεία ήταν υποχρεωμένη, εκτός από τα ελάχιστα έργα τα οποία αναγράφει μέσα ξεκάθαρα η σύμβαση, να πει και τι θα κάνει μέχρι το 2029 – 2030 που είναι και το τέλος όλων των έργων που πρόκειται να γίνουν. Μέσα σε αυτά είναι η μονάδα επεξεργασίας υδάτινων πόρων και αποβλήτων και μονάδες παραγωγής ενέργειας και αποθήκευσης ΑΠΕ, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Σχετικώς με τις ενστάσεις των κομμάτων για τον ρόλο του Δημοσίου, ανέγνωσε τον κυρωτικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο «η εποπτεία των δραστηριοτήτων εντός του τουριστικού λιμένα μεγάλων σκαφών Κέρκυρας, καθώς και εντός της χερσαίας και θαλασσίας ζώνης αυτού πραγματοποιείται από το Δημόσιο, σύμφωνα με τα οριζόμενα και την κείμενη νομοθεσία» για να τονίσει ότι δεν υπάρχει κάτι που να εμπνέει κάποια ανησυχία.

Όπως συμπλήρωσε, η διοικητική έγκριση των μελετών, συμπεριλαμβανομένων και των εγκρίσεων τροποποιήσεων αυτών των έργων, χορηγείται από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, όπως προβλέπεται, άρα η Αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού θα είναι συμμέτοχη σε αυτή την προσπάθεια.

Τα κόμματα

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Σταύρος Μιχαηλίδης, αρχικώς αναφέρθηκε στις τοποθετήσεις του Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων και του δημάρχου της Κέρκυρας σύμφωνα με τις οποίες η τοπική κοινωνία και οι Αρχές της είχαν άγνοια για το έργο και ουδέποτε κλήθηκαν σε διαβούλευση για να στηλιτεύσει την συμπεριφορά της Πολιτείας απέναντι στην Αυτοδιοίκηση για ένα έργο που – όπως είπε – έπρεπε έχει τον πρώτο λόγο.

Αφού ξεκαθάρισε ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγνωρίζει την αναγκαιότητα για την κατασκευή αυτής της υποδομής, η συγκεκριμένη έχει πάρα πολλά στοιχεία που εγείρουν αμφιβολίες, για παράδειγμα ως προς τη διαχείριση του περιβάλλοντος, τα κόστη τα οποία θα επιφορτιστεί στην πορεία ακόμα και το Δημόσιο (που δεν έχει καμία δουλειά επί παραδείγματι για την ανέλκυση των ναυαγίων και τον εντοπισμό ρύπανσης) τα ανταποδοτικά, τα οποία προσδοκά να προσπορισθεί και το Δημόσιο αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία δεν θα λάβει ούτε ένα ευρώ και ο έλεγχος της προόδου και εκτέλεσης του έργου.

«Όλο το πνεύμα της σύμβασης, γέρνει σε μια σύμβαση που περισσότερο ενδιαφέρει τον υποπαραχωρησιούχο στο real estate, παρά στη δημιουργία μιας μαρίνας με προοπτική να καλύψει ανάγκες του Ιονίου και να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό των γειτονικών κρατών, που προχωρούν», κατέληξε ο κ. Μιχαηλίδης.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ειδικός αγορητής, Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, είπε πως η υπόθεση της μαρίνας της Κέρκυρας δεν είναι ένα μεμονωμένο έργο, είναι ο καθρέφτης μιας πολιτικής και δεν αφορά δηλαδή μόνο μία επένδυση, αφορά το τι σημαίνει Δημόσιο στη σημερινή Ελλάδα.

«Όταν το κράτος παραιτείται από την ευθύνη του, όταν η τοπική κοινωνία αγνοείται, τότε δεν έχουμε επένδυση, αλλά έχουμε απώλεια του ίδιου του νοήματος του δημοσίου συμφέροντος. Η σύμβαση αυτή, εκλαμβάνει τη δημόσια περιουσία όχι ως εργαλείο ανάπτυξης, αλλά ως περιουσιακό στοιχείο προς παραχώρηση, προς πώληση. Το είδαμε στην Ηγουμενίτσα και στο Ηράκλειο. Καμία ουσιαστική επένδυση, μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις. Ακόμη και στελέχη σας σήμερα αποστασιοποιούνται. Το είδαμε στον Βόλο, όπου η αποτυχημένη ιδιωτικοποίηση άφησε πίσω της ένα διοικητικό χάος. Ακόμη και στην περίπτωση της Κέρκυρας, όπου η μορφή είναι μια σύμβαση υποπαραχώρησης, που υποτίθεται ότι θα αξιοποιήσει τη μαρίνα της Κέρκυρας για τα λεγόμενα mega yachts, η ουσία δεν αλλάζει: Έχουμε την παράδοση δημόσιας περιουσίας με αντάλλαγμα ευτελές και όρους που υπονομεύουν επί της ουσίας το δημόσιο συμφέρον», ανέφερε.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Νικόλαος Παπαναστάσης, τόνισε ότι «το έργο είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο: Χαρίζουν στους επιχειρηματικούς ομίλους δημόσια γη, στερώντας εκτάσεις που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τα λαϊκά στρώματα, για αναψυχή, για δημιουργία δημοτικής παραλίας και άλλες πολλές χρήσεις και βάζουν σε κίνδυνο την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία, η οποία αποτελεί και τη μοναδική διέξοδο για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής του Μαντουκιού, αλλά και της πόλης της Κέρκυρας, ενώ με την εκδίωξη του καρνάγιου που βρίσκεται στο χώρο δημιουργίας της Μαρίνας, από τα έσοδα που θα αποφέρει αυτή η επένδυση, θα πάνε στις τσέπες των επενδυτών της Μαρίνας, ούτε ένα ευρώ δεν θα δοθεί για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής».

Ταυτοχρόνως, έκανε λόγο για μόλυνση, ηχορύπανση, επιδείνωση του κυκλοφοριακού, επιβάρυνση των υποδομών ηλεκτροδότησης υδροδότησης, δίπλα σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της πόλης, που ασφυκτιά από την εγκατάλειψη, την έλλειψη υποδομών, σχολικής στέγης και ελεύθερων χώρων.

Ο Θοδωρής Δρίτσας, ειδικός αγορητής από τη Νέα Αριστερά, αφού είπε ότι η σύμβαση υπογράφηκε ερήμην της τοπικής κοινωνίας, όπως ενημέρωσαν την Επιτροπή περιφερειάρχης και δήμαρχος, τόνισε ότι η επένδυση αυτή, γίνεται χωρίς καμία πρόβλεψη ως προς το τι μπορεί να σημαίνει για όλα τα βασικά ζητήματα λειτουργίας της πόλης: κυκλοφοριακό, ρύπανση περιβάλλοντος, ύδρευση, αποχέτευση και άλλα, η δε σύμβαση έχει μία ακραία ανασφάλεια δικαίου. “Οι προσδοκίες του επενδυτή δεν είναι μόνο να παίρνει τα λιμενικά τέλη από τα σκάφη των 140 μέτρων ή των πενήντα μέτρων και να παρέχει υπηρεσίες, αλλά να φτιάξει και μια ξενοδοχειακή μονάδα υπερμεγέθη», προσέθεσε ο κ. Δρίτσας.

Ο Στυλιανός Φωτόπουλος, εκ μέρους της Ελληνικής Λύσης, υπογράμμισε ότι πίσω από τις βαρύγδουπες εκφράσεις περί ανάπτυξης και επένδυσης, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική: Η Κέρκυρα, ένα νησί με ανεκτίμητο πολιτιστικό, ιστορικό και φυσικό πλούτο, μετατρέπεται σταδιακά σε πεδίο ιδιωτικών επενδύσεων, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα λίγων και με τη νέα μαρίνα, ο δημόσιος χώρος περιορίζεται ακόμα περισσότερο, η πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα δυσχεραίνεται και η οικονομική δραστηριότητα επικεντρώνεται σε υπηρεσίες πολυτελείας, αποκομμένες από τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, την οποία η κυβέρνηση δεν τη ρώτησε για τίποτα.

Ο ειδικός αγορητής από τη Νίκη, Σπυρίδων Τσιρώνης, επισήμανε ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή μελέτη που να αναλύει την επίδραση που θα έχει η μαρίνα στο φυσικό περιβάλλον, στο κοινωνικό, το αστικό ή το οικονομικό περιβάλλον και οι αποφάσεις που λαμβάνονται φαίνεται να βασίζονται αποκλειστικά σε αιτήματα επενδυτών ή σε ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ανάγκες της κοινωνίας, οι σχεδιασμοί της αυτοδιοίκησης ή το δημόσιο συμφέρον, ενώ τρόπος που γίνονται οι επενδύσεις δείχνει ότι τίποτα δεν ελέγχεται.

Η Τζώρτζια Κεφαλά από την Πλεύση Ελευθερίας παρατήρησε ότι όταν μιλάμε για επενδύσεις, στην πραγματικότητα η αίσθηση που έχουμε όλοι είναι ότι εκχωρούμε, παραχωρούμε και μάλιστα με σοβαρά μικρό αντάλλαγμα και ανάφερε σχετικώς με τη συγκεκριμένη σύμβαση ότι δεν υπάρχουν, ούτε τις περιβαλλοντικές μελέτες, ούτε τη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ούτε μετρήσιμα κριτήρια απόδοσης και αριθμό θέσεων εργασίας, ώστε να ξέρουμε ποιό είναι το όφελος τελικά. «Δίνουμε μια μαρίνα για το εξευτελιστικό ποσό των 9,7 εκατομμυρίων ευρώ, πέρα από τα υπόλοιπα που θα έρθουν σε βάθος χρόνου, γιατί μια εταιρεία πρέπει πρώτα να βγάλει για να μπορέσει να δώσει», ανέφερε και ζήτησε να υπάρξουν κάποιες ρήτρες κοινωνικής ανταπόδοσης.

Ο εισηγητής της πλειοψηφίας, Παναγής Καππάτος, τόνισε ότι το νομοσχέδιο για την Σύμβαση Υποπαραχώρησης για τη Μαρίνα Μεγάλων Σκαφών της Κέρκυρας, είναι έργο συνολικής επένδυσης 50 εκατ. ευρώ, διάρκειας 40 ετών, που προβλέπει τη δημιουργία ενός Τουριστικού Λιμένα δυναμικότητας 100 μεγάλων σκαφών και 400 συνολικά θέσεων ελλιμενισμού με χερσαία ζώνη 39.000 τ.μ., με εφάπαξ αντάλλαγμα 9,7 εκατομμύρια ευρώ και μεταβλητή αμοιβή που θα υπηρετεί τα 79 εκατομμύρια για το Δημόσιο και τον Οργανισμό Λιμένος Κέρκυρας. Περιλαμβάνει τη μεταφορά του καρνάγιου στον Όρμο Ποταμού, τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων και την αξιοποίηση του θαλάσσιου τουρισμού ως πυλώνα ανάπτυξης.

«Είναι ένα έργο που φέρνει έσοδα, δουλειές, τεχνογνωσία, περιβαλλοντική αναβάθμιση και διεθνή προβολή. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Όχι ιδεολογικές φοβίες, αλλά ένα συγκεκριμένο σχέδιο για μια Ελλάδα που επενδύει, που προοδεύει και που πιστεύει ξανά στις δυνάμεις της», είπε ο κ. Καππάτος. απευθυνόμενος προς την Αντιπολίτευση.