Ζούσε στην Αργεντινή και ίσως πνίγηκε προσπαθώντας να φάει το αρχαίο ερπετό.
Η περιοχή που βρίσκεται σήμερα η Αργεντινή αποτελούσε ένα οικοσύστημα στο οποίο διαβίωνε ένας μεγάλος αριθμός ειδών δεινοσαύρων με τεράστιο μέγεθος. Η μελέτη των απολιθωμάτων ενός τέτοιου μεγάλου σαρκοφάγου δεινοσαύρου αποκαλύπτει ότι πέθανε έχοντας στο στόμα του το πόδι ενός προγόνου των σημερινών κροκόδειλων, μια εντυπωσιακή όσο και σπάνια ανακάλυψη.
Ο δεινόσαυρος που έλαβε την ονομασία Joaquinraptor casali ζούσε περίπου 67 εκατομμύρια χρόνια πριν στη σημερινή κεντρική Παταγονία, στο τέλος της εποχής των δεινοσαύρων. Είχε μήκος περίπου 7 μέτρα και βάρος περίπου 1 τόνο αν και πιθανολογείται ότι ο δεινόσαυρος βρισκόταν ακόμη σε ηλικία ανάπτυξης άρα θα μεγάλωνε.
Ερευνητική ομάδα βρήκε στα σαγόνια του τα απομεινάρια του ποδιού ενός μεγάλου συγγενούς του κροκοδείλου κάτι που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι ο δεινόσαυρος πέθανε από πνιγμό ενώ προσπαθούσε να φάει το επίσης πολύ μεγάλου μεγέθους ερπετό. Ο Joaquinraptor ανήκε σε μια ομάδα σαρκοφάγων δεινοσαύρων που ονομάζονται μεγαράπτορες και διέθεταν μακριά χέρια με μεγάλα κοφτερά νύχια σε τρία δάχτυλα επιμηκυμένα και σχετικά ελαφριά κρανία σε σύγκριση με άλλους μεγάλους θηρευτές καθώς και σχετικά μικρά δόντια.
«Οι μεγαράπτορες είναι από τους λιγότερο κατανοητούς δεινόσαυρους» αναφέρει ο παλαιοντολόγος Λούτσιο Ιμπιρίκου Lucio Ibiricu από το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας της Παταγονίας επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature Communications»
Ο αρχαιότερος γνωστός εκπρόσωπος αυτής της οικογένειας δεινοσαύρων ζούσε περίπου 130 εκατομμύρια χρόνια πριν κάτι που σημαίνει ότι τα είδη αυτά κατάφεραν να προσαρμοστούν και να επιβιώσουν σε όλες τις γεωατμοσφαιρικές και άλλες μεταβολές που υπήρξαν στη διάρκεια τόσων εκατ. ετών στον πλανήτη και εξαφανίστηκαν μαζί με τους υπόλοιπους δεινοσαύρων μετά την σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία πτώση ενός γιγάντιου αστεροειδή στην Κεντρική Αμερική πριν από 66 εκατ. έτη.
Μέχρι τώρα τα περισσότερα απολιθώματα μεγαραπτόρων είναι πολύ ελλιπή περιορίζοντας τη γνώση για την εμφάνισή τους, τη συμπεριφορά τους, τη διατροφή τους και τη θέση τους στο εξελικτικό δέντρο των σαρκοφάγων δεινοσαύρων. Το γεγονός ότι διατηρήθηκε μεγάλο μέρος του κρανίου του Joaquinraptor ρίχνει φως σε αυτό το κρίσιμο τμήμα του σκελετού ενώ το πόδι του κροκοδείλου μπορεί να δώσει ενδείξεις για τη διατροφή του.
Nasftemporiki.gr
