Ανήκουν στη μεγαλύτερη σε μέγεθος οικογένεια πτερόσαυρων και φωτίζουν την εξέλιξη των ειδών της.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «PeerJ» ομάδα παλαιοντολόγων παρουσιάζει την ανακάλυψη σε περιοχή της ερήμου Γκόμπι στη Μογγολία δύο άγνωστων ειδών πτερόσαυρων που ζούσαν εκεί κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο πριν από 96 έως 90 εκατομμύρια χρόνια.
Οι πτερόσαυροι ήταν τα πρώτα σπονδυλωτά όντα στη Γη που ανέπτυξαν την ικανότητα να πετούν. Έκαναν την εμφάνιση τους στον πλανήτη πριν από περίπου 210 εκατ. έτη, δηλαδή περίπου την ίδια χρονική περίοδο με την εμφάνιση των δεινοσαύρων, και εξαφανίστηκαν μαζί με αυτούς πριν από περίπου 65 εκατ. έτη μετά την πτώση στον πλανήτη μας του γιγάντιου αστεροειδή που εξαφάνισε το 80% της ζωής.
Έχουν ανακαλυφθεί αρκετά είδη πτερόσαυρων διαφόρων μεγεθών και χαρακτηριστικών σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Οι μεγαλύτεροι πτερόσαυροι που γνωρίζουμε είχαν μέγεθος παρόμοιο με αυτό μιας καμηλοπάρδαλης και άνοιγμα φτερών 12 μέτρων. Όταν πετούσαν αυτοί οι πτερόσαυροι αναμφίβολα θα έμοιαζαν με αληθινούς… δράκους. Έχει διαπιστωθεί ότι πτερόσαυροι πετούσαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, έχουν βρεθεί απολιθώματα σε όλες τις ηπείρους ακόμη και στην Ανταρκτική.
Τα δύο νέα ονομάστηκαν Gobiazhdarcho tsogtbaatari και Tsogtopteryx mongoliensis και τα δύο ιπτάμενα ερπετά ανήκουν σύμφωνα με τους ερευνητές σε μια κοσμοπολίτικη οικογένεια πιθανότατα χερσαίων πτεροσαύρων, τους Αζδαρχίδες (Azhdarchidae).
«Στους πτερόσαυρους οι Αζδαρχίδες αποτελούν ένα ιδιαίτερο κλάδο. Σήμερα περιλαμβάνουν τουλάχιστον 17 είδη. Χαρακτηρισμένοι κυρίως από τους επιμήκεις αυχενικούς σπονδύλους τους με υποτυπώδεις νευρικές δομές οι αζδαρχίδες είναι σχεδόν πανταχού παρόντες αποτελώντας την πιο ποικιλόμορφη και διαδεδομένη ομάδα πτερόσαυρων της Ύστερης Κρητιδικής Περιόδου. Όπως και άλλοι Αζδαρχίδες είχαν σαγόνια χωρίς δόντια και φαίνεται να είχαν πιο χερσαίο τρόπο ζωής σε σύγκριση με άλλους πτερόσαυρους. Οι Αζδαρχίδες είναι ιδιαίτερα γνωστοί επειδή περιλαμβάνουν τα μεγαλύτερα ιπτάμενα πλάσματα όλων των εποχών, με γιγάντιες μορφές που έφταναν σε εκτάσεις φτερών 10-11 μέτρα» αναφέρει ο Ξουάνγιου Ζου παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου Shihezi που έκανε την ανακάλυψη μαζί με τους συνεργάτες του από το Μουσείο Ζωολογίας USP και το Μουσείο του Πανεπιστημίου Χοκάιντο.
Το Gobiazhdarcho tsogtbaatari αντιπροσωπεύει ένα μεσαίου μεγέθους είδος πρώιμο είδος αυτής της οικογένειας πτερόσαυρων με άνοιγμα φτερών 3,0-3,5 μέτρα. Το Tsogtopteryx mongoliensis είναι επίσης πρώιμο μέλος της οικογένειας και ήταν ένα μικρού μεγέθους είδος με άνοιγμα φτερών περίπου δύο μέτρων. Η ανακάλυψη αυτών των δύο νέων ειδών καλύπτει σημαντικά χρονικά κενά στην εξελικτική ιστορία των Αζδαρχιδών.
Naftemporiki.gr
