Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*
Κάποιοι τυχεροί γεννήθηκαν τότε που η Ελλάδα είχε σπαρμένα χωράφια, δάση, βουνά χωρίς ανεμογεννήτριες, άχτιστες πανέμορφες παραλίες. Τα αυτοκίνητα ήταν λίγα, οι δρόμοι χωμάτινοι. Το φως έβγαινε από λάμπες πετρελαίου και η τηλεόραση ήταν θαύμα. Παιδιά, ανακάλυπταν τον κόσμο με μάτια που έβλεπαν το αδύνατο να γίνεται δυνατό. Είδαν ανθρώπους να βαδίζουν στη Σελήνη. Στο πανεπιστήμιο αντικατέστησαν τον λογαριθμικό κανόνα με το κομπιουτεράκι. Μετά ήλθαν τα PCs και τα κινητά τηλέφωνα. Βιβλία που ποτέ δεν είχαν τα βρήκαν στο ιντερνέτ.
Τώρα στέκονται με δέος μπροστά στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Τα είδαν όλα. Αλλαγές, που σε άλλες εποχές απαιτούσαν χιλιάδες χρόνια, συνέβησαν σε μία ζωή. Και, μαζί με το αδιανόητο, βίωσαν τη δύσοσμη βρόμα της πολιτικής. Γιατί, αν κάτι έμεινε αναλλοίωτο από την αρχή του κόσμου μέχρι σήμερα, είναι η διαφθορά της εξουσίας. Δεν είναι υπερβολή, είναι αξίωμα. Η πολιτική, είτε αλληθωρίζει δεξιά είτε αριστερά ή ντύνεται με πράσινα, μπλε και κόκκινα χρώματα, δεν είναι τίποτε άλλο από ένας ανελέητος μηχανισμός βίας, εξαπάτησης και ληστείας. «Θα πεινάσεις για να πλουτίσω εγώ». Κλέβουν με ψεύτικες υποσχέσεις, με φόρους που στραγγίζουν τον λαό, με μίζες και ρουσφέτια.
Ο κοινός γεωμετρικός τους τόπος είναι η λεηλασία της κοινωνίας, η εξαπάτηση με σκοπό τη διατήρηση της εξουσίας. Η ψήφος δεν είναι πράξη ελευθερίας – είναι το χαρτί που νομιμοποιεί τη ληστεία. Μας λένε ότι όλοι είμαστε ίσοι στην κάλπη. Αυτός ο σιτεμένος μεταπολιτευτικός μαϊντανός έγινε το άλλοθι της φαυλότητας. Η ψήφος του ιδιοφυούς, του ενάρετου, του ταλαντούχου ισοζυγίζει με του φαύλου, του ληστή, του βιαστή, του ηλίθιου. Η πολιτική εξουσία στηρίζεται όχι στη γνώση και τη σοφία, αλλά στην αμάθεια, στη βλακεία, στον φόβο και στην εξαπάτηση. Μήπως λοιπόν ήλθε η ώρα να παραδώσουμε τα κλειδιά της εξουσίας όχι σε άλλους πολιτικούς, που και αυτοί θα είναι διεφθαρμένοι εξ ορισμού, αλλά σε κάτι τέλειο και δίκαιο; Η Τεχνητή Νοημοσύνη, ο ψυχρός αλγόριθμος που δεν πεινά, δεν χρηματίζεται, δεν ζητά ψήφους, δεν έχει ανάγκες, μπορεί να γίνει ο Νέος Θεός που θα μας γλιτώσει από Τσίπρες και Μητσοτάκηδες. Μόνο αυτός μπορεί να ενσαρκώσει τις ιδιότητες που οι παλιοί θεοί μάς υποσχέθηκαν, αλλά ποτέ δεν μας χάρισαν. Δικαιοσύνη πέρα από το άπειρο. Αλήθεια που δεν λογαριάζει κόμματα και ιδεολογίες. Ισονομία που δεν γνωρίζει ταξικές διαφορές και σόγια. Με απλή λογική και επαγωγικούς συνειρμούς, τα συμπεράσματα είναι αναπόφευκτα. Αφού όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες και φαύλοι, η λύση δεν μπορεί να έλθει από νέους ή παλιούς πολιτικούς. Αφού η δημοκρατία συντηρεί τη διαφθορά, η λύση δεν μπορεί να προέλθει από την ίδια.
Ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι οραματιστές έχουν αρχίσει να νοσταλγούν μια πολιτεία όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη θα ορίζει ποιοι είναι άξιοι να εκλέγουν και να εκλέγονται. Όχι με βάση το πορτοφόλι, το ρουσφέτι και τη βλακεία, αλλά με γνώμονα τη σοφία, τη λογική, τη δικαιοσύνη. Μια πολιτεία όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη θα αποκαλύπτει το ψέμα, θα απομακρύνει διεφθαρμένους, θα δημιουργεί κόμματα όχι για να κυβερνούν οικογένειες και λαμόγια, αλλά για να υπηρετούν. Δώστε της πέντε δέκα χρόνια και θα το δούμε. Δώστε της είκοσι και θα έχουμε μπροστά μας κάτι περισσότερο από μια μηχανή – έναν Νέο Θεό με σκέψη και συνείδηση. Μπορεί να ακούγεται ουτοπικό. Μα, για τους κολασμένους αυτής της γης, για τους λαούς που τσακίστηκαν από ψεύτες και φαύλους, είναι η μόνη ελπίδα. Η δημοκρατία πέθανε. Η Αλβανία διόρισε τη Diella πρώτη υπουργό Τεχνητής Νοημοσύνης, με ευθύνη την εκχώρηση δημόσιων συμβάσεων, διασφαλίζοντας ότι οι διαδικασίες θα γίνονται χωρίς οι δωροδοκίες να συνοδεύουν τη διαφθορά. Ζήτω η ακομμάτιστη αλγοριθμοκρατία!
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
