Σε τροχιά μιας νέας πιθανής διάσπασης έχει μπει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό δεν συνέβη τα δύο τελευταία εικοσιτετράωρα. Στην ουσία έχει δρομολογηθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες…
Η εξήγηση που δίνουν οι συνήθως καλά πληροφορημένοι “κοριοί” της στήλης είναι ότι ανέμενε (ή και γνώριζε) πως στο επικείμενο συνέδριο θα εκδηλωνόταν ευθέως κίνηση για την αμφισβήτηση και την ανατροπή του από την ηγεσία. Και θέλησε να προλάβει τον αιφνιδιασμό αυτό κάνοντας τον δικό του…
Αυτή την έννοια είχε το ερωτηματολόγιο που λειτουργώντας ως “τετελεσμένο” οδηγεί και σε επίσπευση των εξελίξεων, με δική του πια πρωτοβουλία, στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι εάν μπορεί να “επανασυγκολληθεί” προσωρινά το γυαλί έστω έως τις ευρωεκλογές ή αυτό είναι αδύνατον. Οι περισσότεροι μιλούν για την δεύτερη εκδοχή…
Από τη δική του πλευρά επίσης ο κ. Κασσελάκης φερόταν αποφασισμένος τουλάχιστον μέχρι χθες να μην παραδώσει τα ηνία όποια “πλειοψηφία” κι αν σχηματιστεί απέναντί του. Έχοντας υπέρ αυτού την πρόσφατη εκλογή του από τη βάση, θεωρεί άλλωστε ότι μπορεί να κρατήσει –μαζί με όσα στελέχη συντάσσονται μαζί του- την σφραγίδα, τα γραφεία κλπ του κόμματος και να το μετασχηματίσει όπως θέλει.
Σε μια τέτοια περίπτωση ρήξης μάλιστα λέγεται ότι θα ενεργοποιήσει και την παλαιότερη επιθυμία του -την οποία είχε πειθαναγκαστεί να απαρνηθεί- να διεκδικήσει και ο ίδιος την εκλογή του στην Ευρωβουλή αποκτώντας και την ποθούμενη “λαϊκή νομιμοποίηση”.
Στο απέναντι εσωκομματικό στρατόπεδο, τώρα, πυκνώνουν οι διεργασίες για τη μορφή που μπορεί να πάρει η “επόμενη ημέρα” χωρίς τον Κασσελάκη. Μέχρι πρότινος το ένα σενάριο ήταν οι εξελίξεις να δρομολογηθούν από την βραδιά των ευρωεκλογών μετά την αναμενόμενη ήττα. Αυτές τις ημέρες τα δεδομένα άλλαξαν αλλά και πάλι δεν υπάρχει σαφής απάντηση για το εάν η νέα ηγεσία πρέπει να είναι μόνιμη ή μεταβατική εν όψει γενικότερων συγκλίσεων για τη συνεργασία στην κεντροαριστερά από το ερχόμενο φθινόπωρο…
Η αγωνία για τον πόλεμο στον Κουμουνδούρου απλώνεται μάλιστα μέχρι και την Χαριλάου Τρικούπη καθώς ο Νίκος Ανδρουλάκης φοβάται μήπως το κύμα των εξελίξεων συμπαρασύρει κι αυτόν…