Αποτελεί δίαυλο εμπορικών συνδιαλλαγών και αυτός ο δίαυλος είναι σημαντικός, αφού διατηρεί χαμηλό ή σε ισοζύγιο το κόστος μεταφοράς εμπορευμάτων όλων των ειδών
Του δρος Μάριου Παναγιώτη Ευθυμιόπουλου*
Η Ερυθρά Θάλασσα είναι περιοχή εφοδιαστικής αλυσίδας. Αποτελεί δίαυλο εμπορικών συνδιαλλαγών και αυτός ο δίαυλος είναι σημαντικός, αφού διατηρεί χαμηλό ή σε ισοζύγιο το κόστος μεταφοράς σε ό,τι αφορά τη μεταφορά εμπορευμάτων (όλων των ειδών) από την Ερυθρά Θάλασσα.
Για προϊόντα τα οποία προορίζονται για τη δυτική ή ανατολική πλευρά του ημισφαιρίου. Αυτός ο δίαυλος έχει συγκεκριμένο κόστος. Αυτό αντανακλά την αγοραστική αξία προϊόντων τα οποία στην τιμή τους έχουν και ένα ποσοστό κόστους και μεταφοράς προς την εταιρία που εμπορεύεται τα προϊόντα. Όταν διαταράσσεται, συνεπώς, η εφοδιαστική αλυσίδα, διαταράσσεται και η υπάρχουσα τιμή. Σε μια, ωστόσο, παγκόσμια και φιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία, η διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας έχει αντίκτυπο παντού. Από τον παραγωγό, τη μεταφορά και τη διανομή, μέχρι την πώληση. Αντιστοίχως, αυτό αφορά πολλά προϊόντα, κυρίως πρώτες ύλες. Είναι ένας φαύλος κύκλος, ο οποίος μας αφορά έμμεσα και άμεσα.
Τα γεγονότα στην Ερυθρά θάλασσα είναι γεγονότα συνεχιζόμενα, τα οποία μας αφορούν. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τους λόγους για τους οποίους αναδύθηκε μια τέτοια πραγματικότητα. Είναι στο χέρι μας να κοιτάξουμε κατάματα τα γεγονότα και τις επιλογές που έχουμε. Γιατί ενώ ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, με επικοινωνία από τη μια πλευρά του πλανήτη μέχρι την άλλη, δεν είμαστε σε θέση να δεχτούμε ανατιμήσεις λόγω πολέμων. Όπως και πιθανώς δεν έχουμε κατανοήσει τη σημαντικότητα της περιοχής ως διαύλου εμπορευματικών προϊόντων και τι συνεπάγεται σε πραγματική ανατίμηση. Από την άλλη, δεν μπορούν οι κοινωνίες να καταστούν έρμαια επιθέσεων με προσχήματα υποτίθεται βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό. Γιατί αυτά τα γεγονότα θα γυρίσουν εν τέλει ανάποδα και σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτό που δημιουργείται, όντως, είναι πιέσεις προς μια οικονομία μιας χώρας όπως είναι και η Ελλάδα, η οποία καλείται να αντεπεξέλθει στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κόστος (ακρίβεια) προϊόντων ή υλών, τα οποία είναι αναγκαία για την οικονομία της χώρας. Και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο θα αντιδράσει και η Ελλάδα. Από την άλλη, είναι μια ευκαιρία να κοιτάξουμε κατάματα τις πραγματικές προκλήσεις. Να δημιουργήσουμε μια οικονομία με πολλαπλές επιλογές παραγωγής, μεταφοράς και εφοδιαστικής προοπτικής. Με μέσα θαλάσσια, χερσαία και εναέρια (cargo), με αντίστοιχα logistics, αλλά και εθνική παραγωγή και βιομηχανία σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει να υπάρχουν επιλογές. Επιλογές γιατί ο κόσμος και ο πλανήτης δεν είναι ειρηνικοί. Ούτε προβλέπεται να είναι τα επόμενα χρόνια. Ήδη σε επίπεδο ηγετικών κρατών (παράδειγμα ΗΠΑ εναντίον Κίνας) λαμβάνονται μέτρα και δημιουργείται μια εγχώρια οικονομία στις ΗΠΑ, η οποία δίνει επιλογές στην πραγματική και καταναλωτική αγορά, γιατί απλά η αγορά και η παραγωγή της Κίνας δεν είναι πλέον φτηνές, αλλά ανταγωνιστικές. Παράλληλα, και οι εμπορικές πατέντες ήδη έχουν σε περιπτώσεις αντιγραφεί, γεγονός που δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα.
Εθνικά και ευρωπαϊκά, καλούμαστε να λάβουμε σοβαρές αποφάσεις. Η μη λήψη αποφάσεων που συμφέρουν το κράτος μας, την εγχώρια αγορά και την ευκαιρία για δημιουργία οικονομίας με ποιότητα και ποσότητα και σε διεθνή κλίμακα δημιουργεί μια πιθανότητα η οικονομία μας να μην μπορεί να αντικατοπτρίσει τις ανάγκες του εγγύς μέλλοντος αλλά και του παρόντος στις προκλήσεις που δημιουργούνται. Μια μη ανταγωνιστική και ποιοτική οικονομία δεν μας κάνει ουσιαστικούς διαμεσολαβητές και παίκτες στο παγκόσμιο πολιτικό προσκήνιο, παρά μόνο μια καταναλωτική κοινωνία. Με υπηρεσίες που λειτουργούν για μια αγορά που, ωστόσο, φθίνει λόγω και οικονομικών συγκυριών αλλά και του Δημογραφικού. Τα πάντα είναι ένας φαύλος κύκλος.
*Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Στρατηγικής και Ασφάλειας, πρόεδρος Τμήματος Ιστορίας, Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος, πρόεδρος Strategy International (SI) Ltd.
