Οι πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις έχουν γοητεύσει τον κόσμο, από πιθανούς κατοικήσιμους πλανήτες μέχρι σπάνια αρχαιολογικά θαύματα. Μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ανακαλύψεων, ένα πείραμα στέκεται ως απόδειξη της επιστημονικής επιμονής: το πείραμα της πίσσας.
Το πείραμα αυτό, που ξεκίνησε από τον επιστήμονα Thomas Parnell το 1927 στο Πανεπιστήμιο του Queensland, διερευνά τις ιδιαίτερες ιδιότητες της πίσσας, μιας ουσίας που παρουσιάζει χαρακτηριστικά τόσο ρευστότητας όσο και στερεότητας.
Μετά από μια τριετή περίοδο καθίζησης, η ομάδα του Parnell έκοψε το λαιμό του χωνιού, θέτοντας την πίσσα σε κίνηση. Η πρόοδος ήταν αργή, με μόνο μία σταγόνα να πέφτει την πρώτη δεκαετία και άλλες πέντε σταγόνες τα επόμενα 40 χρόνια. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει σχεδόν 100 χρόνια από την έναρξη του πειράματος, μόνο οκτώ σταγόνες έχουν πέσει συνολικά.
Η μακροβιότητα του πειράματος προκαλεί δέος και είναι ταυτόχρονα μυστηριώδης. Τεχνικές δυσλειτουργίες δεν επέτρεψαν σε κανέναν μάρτυρα να παρατηρήσει την πτώση των σταγόνων. Παρ’ όλα αυτά, η συμβολή του Parnell αναγνωρίστηκε μετά θάνατον με το βραβείο Ig Nobel Φυσικής, υπογραμμίζοντας τη σημασία του πειράματος.
Σήμερα, το πείραμα της πίσσας συνεχίζει να ιντριγκάρει επιστήμονες και λάτρεις του είδους. Στεγάζεται στη Σχολή Μαθηματικών και Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ και μεταδίδεται ζωντανά όλο το εικοσιτετράωρο, προσελκύοντας χιλιάδες θεατές που περιμένουν την επόμενη συναρπαστική στιγμή σε αυτό το διαρκές επιστημονικό ταξίδι.
Πηγή: Techmaniacs
