Του Απόστολου Αποστόλου*
Είμαι μια παγίδα σε μια παγίδα… μια ερώτηση ως απάντηση σε μια ερώτηση.
(Wislawa Szymborska. Πολωνή ποιήτρια και δοκιμιογράφος)
Πριν έρθει προς ψήφιση το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία, όλοι έσπευσαν να καταθέσουν άποψη και φυσικά να πάρουν θέση. Γλάστρες της πρωϊνής λαϊφστάιλ ζώνης, φιλόδοξοι δημοσιογράφοι που εκλιπαρούν για μια θέση ως εκπρόσωποι υπουργείων, ή ως άτυποι ενδιάμεσοι της πολιτικής εξουσίας. Παράφωνες τρομπέτες του πάλκου, ηθοποιοί της μούφας και της δηθενιάς. Αχτινοβόλοι τενεκέδες της σπινθηρίζουσας αβελτηρίας που θεωρούνται συγγραφείς ή μυαλοπώλες. Όλοι τους για να κερδίσουν την παρωθητική εκτίμηση του κυκλώματος της εξουσίας έτρεξαν να πιάσουν στασίδι και να ψάλουν ύμνους, μάλιστα κάποιοι πέταξαν χαρταετούς και κονφετί.
Το νομοσχέδιο δεν ήρθε, ήρθε όμως η παγίδα. Ο κ. Μητσοτάκης για ακόμη φορά παγίδευσε πολίτες, ευκαιριακούς θαμώνες του συστήματος, πολιτικούς αντιπάλους κλπ. Όλοι «βεβαρημένοι ύπνω» κατέθεσαν τα αργά ρήματά τους, τις αδρανείς προθέσεις τους, τις ασύστατες εκλογικεύσεις τους, με αφορμή το ανύπαρκτο νομοσχέδιο.
Οι πολιτικοί κυρίως μπέρδεψαν και πάλι τους βηματισμούς τους. Ο κ. Κασσελάκης είπε ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών αποτελεί ζήτημα ταυτότητας για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Ανδρουλάκης ενώ δήλωνε εξοργισμένος ότι δε θα δέσει τα κορδόνια του κ. Μητσοτάκη όχι μόνο του τα έδεσε, αλλά του καθάρισε και τα Derby Leather παπούτσια του.
Και όταν ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε χείρα βοηθείας για να περάσει το ανύπαρκτο ακόμη νομοσχέδιο, Κασσελάκης και Ανδρουλάκης έσπευσαν να του τη δώσουν. Ο κ. Μητσοτάκης είναι έτοιμος για μια ακόμη φορά, έκανε το τεστ, μέτρησε τις αντιδράσεις και βολιδοσκόπησε τους κυματισμούς και έτσι θα φέρει το νομοσχέδιο όποτε εκείνος κρίνει μετά βαΐων και κλάδων.
Τώρα ξέρει πως θα κινηθεί. Το πείραμα της κοινωνίας και της πολιτικής έγινε και όταν θελήσει να δράσει θα δράσει με επιτυχία. Κασσελάκης και Ανδρουλάκης δέχτηκαν να γίνουν τα ναυαγοσωστικά της κυβερνητικής ναυαρχίδας, όταν εκείνη άρχιζε να μπάζει από νερά. Έτρεξαν να κλείσουν τις τρύπες. Αρνήθηκαν να ψηφίσουν κάποιοι από τη ΝΔ το νομοσχέδιο! Εδώ είμαστε εμείς είπαν οι Κασσελάκης και Ανδρουλάκης. Ταγμένοι ειρηνομεσίτες του πολιτικού παιχνιδιού και μαχητές των σκοτεινών χαρακωμάτων του συστήματος με όρκους θυσίας. Και βέβαια να πούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης καταγράφει στάσεις βουλευτών της ΝΔ και θα αποφασίσει εν καιρώ για εκείνους. Έχει βάλει έναν πήχη 158 βουλευτές να ψηφίσουν το νομοσχέδιο.
Όμως υπάρχει πάντα ένα μυστικό πρωτόκολλο συνεργασίας των κομμάτων, αυτό δεν ξέρουν οι φιλήκοοι και φιλοθεάμονες πολίτες. Εξάλλου η παρασιώπηση και η συνενοχή κάνουν καλή παρέα στην πολιτική γιατί φυλάνε το σύστημα και τα κάστρα της κερδοσκοπίας και εξευγενίζουν την ανομία του πλούτου. Έτσι μέχρι να φθάσει το νομοσχέδιο που δεν έχει έρθει ακόμη, οι πολιτικοί χαμαιλέοντες και οι κομισάριοι του συστήματος, θα το τραγουδούν για πολύ καιρό. Αφενός θα πρέπει να ωριμάσει σαν σκέψη και σαν συνείδηση στους πολίτες ότι όλα όσα ήξεραν μέχρι χθες δεν ισχύουν, έχουν διαγραφεί από το ολοποιητικό σύστημα. Αφετέρου που είναι πολύ σημαντικό, το νομοσχέδιο έχει ήδη εργαλειοποιθεί και καλύπτει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, όπως εκείνο της ακρίβειας και εκείνο της εξωτερικής πολιτικής.
Η αισχροκέρδεια που διαλύει τα νοικοκυριά και κόβει την ανάσα στους πολίτες, και τους κάνει να σκέφτονται να μπουν στους ναούς της κατανάλωσης (σούπερ μάρκετ) καλύπτεται με το υποτιθέμενο νομοσχέδιο. Η κρίση πλήττει όλους ετερόφυλους και ομόφυλους. Και οι ομόφυλοι είναι πολίτες ετούτης της χώρας, και φυσικά έχουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα, αλλά πρέπει να δανειστούν το όνειρο του γάμου που τους προσφέρει το πολιτικό σύστημα και η κυβέρνηση και την ψευδαίσθηση της ωφελιμοθηριακής δικαιωματοχρησίας.
Βρύα σε καπέλα γυναικεία οι γάμοι μπροστά στην πείνα από την αισχροκέρδεια. Η Eurostat, η στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει ότι η Ελλάδα είναι η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη. Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών πάει για πουρνάρια με την κερδοσκοπία. Και μαζί θα πάνε για πουρνάρια όλα τα οπερατικά της κυβέρνησης και κάποιων κομμάτων με τα αλαφιασμένα δοξαστικά τους, προς άγραν των ανθέων του νέο-κοσμοπολιτισμού.
Άραγε έχουν καταλάβει οι νεοέλληνες (γιατί ακόμη δείχνουν ότι δεν έχουν αποκτήσει κάποιο βίωμα αυτοσυναίσθησης) ότι μετά τα μνημόνια, την πανδημία, την εξωτερική πολιτική (Πρέσπες και αύριο Αιγαίο) και την αμφισβήτηση του πατέρα και της μητέρας που έρχεται, ότι η σύγχρονη κονστρουκτιβιστική πολιτική φτιάχνει μοντέλα και προσπαθεί να τα επαληθεύσει με μια αμείλικτη προσαρμοστικότητα των πολιτών στη φτώχεια, την κοινωνική ανασφάλεια, την ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους; Και κυρίως μπορεί ο λαός σήμερα να σηκώσει το βάρος των γεγονότων; Μπορεί να δώσει εκείνος λύσεις στα προβλήματά του;
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
