Η ισχυρή σεισμική δόνηση των 7,6 βαθμών Ρίχτερ που έπληξε την Ιαπωνία και όσα τη συνόδευσαν προσφέρουν άλλο ένα πολύτιμο μάθημα και προς τη δική μας χώρα ενώ παράλληλα επιτρέπουν κάποια πικρά χαμόγελα…
Έτυχε μάλιστα να βρίσκεται αυτές τις ημέρες εκεί ο σεισμολόγος κ. Γ. Παπαδόπουλος ο οποίος μετέφερε -από πρώτο χέρι και άμεσα- την απίστευτη για τα δικά μας δεδομένα πρόοδο που έχουν σημειώσει στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου στην πρόβλεψη και προειδοποίηση για τους σεισμούς.
Έως τώρα θα ακουγόταν ως κάτι εξωπραγματικό και τμήμα σεναρίου κινηματογραφικής ταινίας από το μέλλον η ενεργοποίηση συστήματος τύπου “112” που ειδοποιεί ότι επίκειται σεισμός. Κι όμως στη μακρινή Ιαπωνία αποτελεί ήδη πραγματικότητα την ώρα που στην Ελλάδα -φευ- ακόμη και τα μαθήματα αντισεισμικής προστασίας στα σχολεία είναι υποτυπώδη έως ανύπαρκτα.
Βεβαίως η Ιαπωνία είναι η πιο σεισμογενής χώρα στον κόσμο, με περίπου 1500 σεισμούς ετησίως, αλλά και η Ελλάδα έχει την έκτη θέση παγκοσμίως. Μάλιστα αν και κατέχει το 0,02 της επιφάνειας της Γης, απελευθερώνει το 2% της παγκόσμιας σεισμικής ενέργειας κάθε χρόνο και πλέον του 50% της ευρωπαϊκής.
Ενώ λοιπόν οι δύο χώρες βρίσκονται τόσο κοντά από πλευράς επικινδυνότητας, το χάσμα που μας χωρίζει από τους Ιάπωνες στη μελέτη και τη σωστή και έγκαιρη αντιμετώπιση του φαινομένου είναι αντιστρόφως ανάλογο.
Την ώρα που στην Ελλάδα ακόμη και σεισμοπαθείς εξακολουθούν να ζουν σε κοντέινερ ξεχασμένοι από την πολιτεία, στην Ιαπωνία έχουν καταφέρει να χτυπάει ο συναγερμός στα κινητά αλλά και στους δημόσιους χώρους ένα λεπτό πριν “χτυπήσει ο Εγκέλαδος”. Πρόκειται για 60 πολύτιμα δευτερόλεπτα που σε συνδυασμό με την εκπαίδευση που έχει δοθεί και την ψυχραιμία που έχει καλλιεργηθεί είναι κυριολεκτικά σωτήρια για τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων.
Την ώρα που στην Ελλάδα τραγωδίες όπως των Τεμπών μας θύμισαν μόλις πρόσφατα ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο παραμένει ακόμη πλησίον της εποχής του Τρικούπη, οι ιαπωνικοί σιδηρόδρομοι έχουν κεντρικό αυτόνομο σύστημα με δικούς τους σεισμογράφους και όταν ανιχνεύεται μεγάλος σεισμός κοντά στις γραμμές, γίνεται αυτόματα σταμάτημα των τρένων.
Η ειρωνεία είναι λοιπόν ότι αντί να προσπαθούσε να διδαχθούμε, όταν εφαρμόστηκε πλήρως το “112” για τις κακοκαιρίες στην χώρα μας δεν έλειψαν οι διθύραμβοι ότι οι Ιάπωνες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την τεχνογνωσία και μέθοδο αυτή . Εντυπωσιαστήκαμε όταν μας το έλεγαν, σήμερα δεν μπορούμε παρά να χαμογελάμε κάπως πικρά…
