Του Strange Attractor
Η χερσαία επίθεση των Ισραηλινών στη Γάζα αναμένεται από στιγμή σε στιγμή, με τη Μέση Ανατολή (αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο) να κρατάει την ανάσα της για το τι μέλλει γενέσθαι σε αυτήν την παραδοσιακά εδώ και δεκαετίες πυριτιδαποθήκη, η οποία απειλεί να ανατινάξει συθέμελα τα πάντα.
Το Ισραήλ, μετά την ύπουλη και απάνθρωπη «επιχείρηση» των τζιχαντιστών της Χαμάς στο έδαφός του υποσχέθηκε σκληρή εκδίκηση και όλα δείχνουν πως οσονούπω θα την πραγματοποιήσει στέλνοντας τη Γάζα στη λίθινη εποχή.
Θα περιοριστεί όμως η ανάφλεξη εκεί ή θα εξαπλωθεί παντού; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί όλα τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους στην ευρύτερη, και όχι μόνο, περιοχή.
Το ερώτημα θα μπορούσε να απαντηθεί μόνο αν γνωρίζαμε τις διαθέσεις του Ιράν και της προστατευόμενης οργάνωσης Χεζμπολάχ στον Λίβανο.
Προς το παρόν η οργάνωση απλά εκτοξεύει σποραδικά πυραύλους εναντίον του Ισραήλ και στηρίζει στα λόγια τη Χαμάς. Αν όμως κλιμακώσει τις επιθέσεις της, με την ανάλογη αντίδραση των Ισραηλινών, τότε είναι πολύ πιθανό να μπει στο παιχνίδι και το Ιράν, άρα και η Αμερική, οπότε κανείς δεν ξέρει που θα οδηγηθούμε.
Ας μην ξεχνάμε πως η Τεχεράνη έχει εκφραστεί πολλάκις και επίσημα υπέρ της εξόντωσης των Εβραίων και της εξαφάνισης του Ισραήλ από τον χάρτη.
Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Ιράν, η Χαμάς και η Χεζμπολάχ έχουν άρρηκτους δεσμούς με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία δραστηριοποιείται στην Αίγυπτο, στο Κουβέιτ και στο ζάπλουτο Κατάρ το οποίο και τη στηρίζει οικονομικά.
Αν όλοι οι παραπάνω εμπλακούν στις όποιες εχθροπραξίες και ο πόλεμος κλιμακωθεί στην περιοχή, η μόνη τρίτη δύναμη που μπορεί να παίξει επεμβατικό ρόλο είναι οι ΗΠΑ, μιας και η Ρωσία είναι «απασχολημένη», ενώ η Κίνα (που έχει εκφραστεί υπέρ των Παλαιστινίων και κατά του Ισραήλ) μάλλον δεν έχει το απαραίτητο «τσαγανό» ή διεθνές know-how για να παρέμβει.
Όσον αφορά στους υπόλοιπους παίκτες της περιοχής, όπως είναι η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ και η Σ. Αραβία, να θυμίσουμε ότι βρίσκονται σταθερά απέναντι στις πολιτικές και άλλες διαθέσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν έναν εσωτερικό «εχθρό», δηλαδή τους πληθυσμούς τους, που σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν ακόμη και τις ακρότητες των διάφορων τζιχαντιστών, αγόμενοι και φερόμενοι από την ισχυρή προπαγάνδα τους σε σόσιαλ μίντια και σε ελεγχόμενα από ισλαμιστές ΜΜΕ.
Τον πιο προβοκατόρικο ρόλο φαίνονται να παίζουν το Κατάρ και η Τουρκία, που αμφότεροι προσπαθούν εδώ και καιρό (ειδικά η Τουρκία) να προβληθούν ως οι πυλώνες του Ισλάμ, με τον Ερντογάν να παριστάνει τον νέο Σαλαντίν και να ξαναβρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί (προφορικά πάντα) τόσο εναντίον του Ισραήλ, όσο και των ΗΠΑ.
Ένας άλλος μεγάλος κίνδυνος που ελλοχεύει, είναι κράτη σαν το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, ακόμη και η Υεμένη, να «ξεσηκώσουν» τους δικούς τους φανατικούς τζιχαντιστές, να τους εργαλειοποιήσουν δηλαδή, έτσι ώστε να σημειωθούν στο εγγύς μέλλον τρομοκρατικές ενέργειες από πλευράς Παλαιστινίων, και δήθεν Παλαιστινίων, και γενικά ακραίων ισλαμιστών, απέναντι σε εβραϊκούς και όχι μόνο στόχους, σε ολόκληρη τη Δύση.
Προς το παρόν μοναχικό προπύργιο απέναντι στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και την τρομοκρατία αποτελεί το Ισραήλ, οι σύγχρονοι «ακρίτες», που υπερασπίζονται Θερμοπύλες.
Αν πέσει, τότε οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες και ο φονταμενταλισμός θα εξαπλωθεί παντού, ειδικά στην άνευρη, άτολμη και γενικά ανίσχυρη σημερινή Ευρώπη, που από μόνη της αποφάσισε να αυτοκτονήσει, εισάγοντας και υποδεχόμενη με χαρά εκατομμύρια δικούς της «Παλαιστίνιους», Μουσουλμάνους πρόσφυγες πολέμου (από χώρες χωρίς πόλεμο), μερίδα των οποίων είναι έτοιμοι να της βάλουν φωτιά και να επιβάλλουν παντού τη σαρία.
Όσον αφορά τους Ισραηλινούς, γι’ αυτούς ισχύει το «ή ταν ή επί τας», καθώς δεν έχουν που αλλού να πάνε και η υπεράσπιση της πατρίδας τους μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος είναι μονόδρομος.
Άλλωστε, όπως είπε κάποιος κάποτε, οι Ισραηλινοί μάχονται σαν λιοντάρια, διότι πάντα πολεμάνε με την πλάτη τους στο Άουσβιτς…
