Το ένα μετά το άλλο πέφτουν τα καταναλωτικά καταφύγια των πολιτών, στα οποία προσέφευγαν προκειμένου να γεμίζουν τα νοικοκυριά τους με τα βασικά και να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια που καλπάζει.
Διαλέγουν τις τομάτες μία μία, σαν κοσμήματα. Οι τσάντες δεν γεμίζουν, τα ψιλά μετριούνται προσεκτικά.
Τα πορτοφόλια αδειάζουν εν ριπή οφθαλμού. Η λαϊκή δεν είναι πια φθηνή.
Οι τιμές, ακόμη και σε εποχές που θεωρούνται μεταβατικές για τη λαϊκή αγορά παραμένουν στα ύψη. Έτσι, ακόμα και σήμερα, που οι πάγκοι πρέπει να ξεπουλήσουν τα καλοκαιρινά στοκ για να προμηθευτούν τα φθινοπωρινά φρούτα και λαχανικά, οι καταναλωτές δυσκολεύονται να γεμίσουν το ψυγείο.
Οι τομάτες κοστίζουν 1,40-2€/kg, τα αγγούρια 0,80€/ζευγος, το σταφύλι 1,20-1,50€/kg, οι πιπεριές 1€/kg, τα μήλα 1€-2€/kg, τα αχλάδια 1,50€/kg, τα λεμόνια 1€/kg, οι πατάτες 0,90€/kg.
Οι ανατιμήσεις στα είδη διατροφής οδηγούν τα νοικοκυριά να δαπανούν όλο και περισσότερα, αγοράζοντας ωστόσο λιγότερα αγαθά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι καταναλωτές έχουν περιορίσει:
– ελαιόλαδο (10,8%)
– γιαούρτι (7%)
– ψάρια (6,7%)
– γάλα (5,5%)
– φρούτα (4,2%)
– κρέας (2,2%)
– τυρί (2%)
– ψωμί, είδη αρτοποιίας (1,5%)
– ζυμαρικά (1,3%)
– λαχανικά (1,3%)
– ρύζι (1,1%.)
Σήμερα δεν έχει μείνει στην αγορά τροφίμων, σχεδόν κανένα προϊόν που να μπορεί να χαρακτηριστεί προσιτό για τον μέσο καταναλωτή. Η λαϊκή αγορά ήταν, πάντοτε, η φθηνή λύση: προΪόντα ποιοτικά και οικονομικά. Σήμερα, οι πάγκοι των εμπόρων και των παραγωγών είναι απλησίαστοι.
