Πολλοί έχουν πέσει από τα σύννεφα μετά την χθεσινή εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Δικαιολογημένα όμως η αδικαιολόγητα; Η συζήτηση για την ορθότητα αυτής της στρατηγικής που ακολούθησε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης γινόταν, όπως επίσης γράφαμε, εδώ και καιρό “εντός” του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ήταν μια συζήτηση …απαγορευμένη. Διεξαγόταν περίπου συνωμοτικά διότι “δεν έπρεπε” να αμφισβητηθεί το αφήγημα “της νίκης που ερχόταν” αλλά που τελικά …δεν ήρθε ποτέ!
Όποιος δεν είχε παρωπίδες και εμμονές, καταλάβαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε εκλογές δευτέρου κόμματος. Το έλεγαν και έμπειρα στελέχη του χωρίς μάλιστα να είναι αρνητικά διακείμενα προς τον κ. Τσίπρα. Αλλά, ποιος ήθελε στο στενό κύκλο της ηγεσίας -όπως συμβαίνει λίγο πολύ σε όλους τους κομματικούς μηχανισμούς- να ακούγεται …δυσάρεστος; Μάλλον κανείς.
“Μα, δεν έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευση και μάλιστα σκληρή;” αντιτείνουν από χθες οι απολογητές της τακτικής που εφαρμόστηκε. Όντως, έκανε. Όμως αυτοί που την χάραξαν και την εφάρμοσαν προβληματίστηκαν για το εάν η καμπάνια που ξεδιπλώθηκε ήταν -και κατά πόσο- συγκροτημένη και εάν είχε τις στοχεύσεις που (καλώς ή κακώς) βρίσκονται στις προτεραιότητες του εκλογικού σώματος;
Στη σύντομη δήλωση μετά το αποτέλεσμα ο Αλ. Τσίπρας αργά χθες το βράδυ, είπε ότι “πρέπει να κάνουμε άμεσα όλες τις απαραίτητες αλλαγές». Ποιες όμως; Δεν αφορούν (πρωτίστως) και τον ίδιο;
Μπορεί να αποτελεί ταμπού έως τώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο κ. Τσίπρας είναι (από το 2008) ο μακροβιότερος πολιτικός αρχηγός. Πάνω από 15 χρόνια. Μετά το χθεσινό αποτέλεσμα μάλιστα έχει πλέον στην πλάτη του τέσσερις συνεχείς εκλογικές ήττες από τον Μάιο του 2019. Είναι άμοιρος των ευθυνών;
Ύστερα από μια μακρά περίοδο με πολιτικές και εσωκομματικές δόξες, για τον κ. Τσίπρα ξεκίνησε από χθες το βράδυ η περίοδος της πολιτικής ξηρασίας και μοναξιάς. Θα φανεί και πόσο γρήγορα θα βρεθεί από το “Ωσαννά” στο “Σταύρωσον αυτόν”, όπως έχει συμβεί και με τόσους άλλους.
Το σημαντικότερο ίσως είναι όμως ότι όλα αυτά τα χρόνια που βρέθηκε στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προετοιμάστηκε καθόλου η ανανέωσή του. Έχοντας μάλιστα το “βεβαρημένο παρελθόν” του 2015-19, αυτό ήταν μια διπλή ανάγκη. Και όχι μόνο σε προγραμματικό επίπεδο αλλά κυρίως σε στελεχιακό. Κι αυτή την αγκύλωση από χθες τη βρίσκει, με ακόμη πιο δραματικό τρόπο, μπροστά του…
