Σε συνδυασμό με τη διαρκώς αυξανόμενη ακρίβεια, τα φτηνά τρικ (βλ. καλάθι του νοικοκυριού) και τις βορβορώδεις υποθέσεις τύπου Πάτση αλλά και τις παρ’ ολίγον νομότυπες ρεμούλες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ τύπου Μαραβέγια που καθημερινά έρχονται στη δημοσιότητα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει με έναν πύργο έτοιμο να καταποντιστεί μετά και από τις συνεχείς σε βάρος της αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Η εκτιμώμενη κυβερνητική φθορά και η φθορά που δέχεται το πρόσωπο του ίδιου του πρωθυπουργού οδηγεί στελέχη της ΝΔ εκτός μητσοτακικού «μπλοκ» σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους, να εκτιμούν ότι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα θα διατηρήσει τον πρωθυπουργικό θώκο μέχρι τη γιορτή του Άγ. Βαλεντίνου (14 Φεβρουαρίου). Κι αν διατηρηθεί μέχρι τότε, υποστηρίζουν θα έχει προκαλέσει μεγάλα, ανεπανόρθωτα τραύματα στο κόμμα (και στη χώρα κυρίως, που είναι και το πιο σημαντικό θα έλεγε ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας) που θα ζήσει ένα «deja vu» των όσων ακολούθησαν της περιόδου 1990 – ’93, τότε έμεινε στο καναβάτσο εκτός εξουσίας για 11 χρόνια.
Η εκτίμηση φαίνεται λογική αφού 2 – 3 ακόμη αποκαλύψεις για τις υποκλοπές, δεδομένης και της απουσίας αποτελεσματικών μέτρων για τη συγκράτηση της ακρίβειας και στήριξη των χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων και της μεσαίας τάξης που «χαμηλώνει» μέρα με τη μέρα», δεν αποκλείεται ότι αρκούν πλέον για να προκαλέσουν κατάρρευση «α λα Τζένγκα» στην κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του δείχνουν να έχουν χάσει σχεδόν εντελώς τον έλεγχο των εξελίξεων. Μοιάζουν σαν να «στρουθοκαμηλίζουν» και να είναι απομονωμένοι και με τη «μύτη» ακόμη ψηλά σε αυτόν τον δικό τους, ελιτίστικο κόσμο που τόσο πολύ οι ίδιοι προέβαλλαν μέχρι πρότινος.
Την ίδια στιγμή, στην κοινωνία το σε βάρος τους «κύμα» οργής λόγω και των σκανδάλων (υποκλοπές, υποθέσεις Πάτση, Μαραβέγια, κ.λπ.) αυξάνεται καθημερινά. Γεγονός που «σκιαγραφείται» και από τις δημοσκοπήσεις που μειώνουν τη διαφορά και δείχνουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια φθίνουσα πορεία («Να δεις πόσο θα έχει κλείσει η “ψαλίδα” τον Δεκέμβριο και θα “μειώνεται” το φουσκωμένο ποσοστό των “δεν ξέρω / δεν απαντώ”», σχολίαζε χαρακτηριστικά σε πρόσφατη συζήτηση δημοσιογράφος αντιπολιτευόμενου έντυπου μέσου).
Αν και οι «άριστοι» είχαν λοιπόν, και συνεχίζουν να έχουν από τα μεγάλα συστημικά μέσα, την πιο φιλική, την πιο προστατευτική αντιμετώπιση από κάθε άλλη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης, πλέον αδυνατούν να κλείσουν τα θέματα που τους τσαλακώνουν ανεπανόρθωτα το προφίλ, το οποίο με τόσα σκηνοθετημένα -και χρυσοπληρωμένα- «καρέ» και βίντεο επιχείρησαν εδώ και 3 χρόνια να δημιουργήσουν.
Οι λογαριασμοί – «φωτιά» έκαψαν τα εισοδήματα και οι υποκλοπές την όποια αξιοπιστία είχε απομείνει
Το θέμα των υποκλοπών είναι χαρακτηριστικό. Τι κι αν από τις καταγγελίες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη για τις υποκλοπές και μετά, οι «άριστοι» επιχείρησαν από την πρώτη στιγμή, πριν το καλοκαίρι, να αλλάξουν την «ατζέντα»; Τι κι αν επιχείρησαν να αποπροσανατολίσουν με διάφορα άλλα θέματα την κοινή γνώμη;
Τι κι αν μέσα από δημοσκοπήσεις προσπάθησαν να υποβαθμίσουν ένα από τα μεγαλύτερα, όπως φαίνεται, σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης προβάλλοντάς το, αλήθεια ηλίθιο, επιχείρημα ότι «το ζήτημα αυτό δεν ενδιαφέρει τον κόσμο»;
Το αποτέλεσμα για αυτούς είναι μια «τρύπα στο νερό». Μέσα σε αυτή μοιάζουν να χάνονται πολιτικά όλο και περισσότερο καθημερινά. Οι αποκαλύψεις γύρω από τις υποκλοπές συνεχίζονται και φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτό που εξαρχής είναι αυτονόητο: Ότι δηλαδή, ο πρωθυπουργός έχει τις πιο μεγάλες ευθύνες για τον κίνδυνο εκτροχιασμού της αστικής δημοκρατίας.
Για να λέγονται τα πράγματα απλά:
Α) Είτε δεν ήξερε (ένα επιχείρημα που πλέον φαντάζει να είναι απόλυτα φαιδρό, δεδομένης των πολλαπλών κρουσμάτων άγνοιας που είχε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης για μια σειρά ζητημάτων όπως για τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας με τους λογαριασμούς – «φωτιά» στις τσέπες των πολιτών, για τις μελέτες Τσιόδρα – Λύτρα και τις ΜΕΘ, για τα όσα δεν έγιναν για να αποφευχθεί το φιάσκο με τους χιλιάδες εγκλωβισμένους στην Αττική Οδό, για τα όσα αδιανόητα λάθη έγιναν με τις φωτιές το 2021, για τις ημέρες και τα έργα του κ. Πάτση, κ.λπ.),
Β) Είτε ήξερε (κάτι το οποίο δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει ο κοινός νους με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, όταν ο ίδιος αποφάσισε αμέσως μετά τις εκλογές να είναι ο επικεφαλής της ΕΥΠ και μετά τις καταγγελίες Ανδρουλάκη άρον άρον απέπεμψε το «δεξί του χέρι» και ανιψιό του, τον γνωστό πλέον στο ευρύ κοινό κ. Γρηγ. Δημητριάδη, που τον είχε τοποθετήσει στη θέση του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης) ο κ. Μητσοτάκης είναι θεσμικά ο υπεύθυνος και το μοιραίο για τη χώρα, τους θεσμούς και την κοινωνία, πολιτικό πρόσωπο.
Το απόρρητο και το σκληρό άδειασμα από Καραμανλή και Βενιζέλο
Είναι αυτός άλλωστε που έθεσε θέμα μη διαλεύκανσης της υπόθεσης επικαλούμενος το… απόρρητο! Μια τραγική και αστεία δικαιολογία την οποία εξακολουθούν να επικαλούνται ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης και πολλοί εκ των στελεχών της κυβέρνησής του και των βουλευτών του, η οποία από την πρώτη στιγμή προκάλεσε την κοινή λογική και την οξεία αντίδραση σύσσωμης της Αντιπολίτευσης.
Τα πιο σκληρά αδειάσματα ίσως αυτού του φαιδρού επιχειρήματος ήρθαν από τον πρώην πρωθυπουργό και πρ. Πρόεδρο της ΝΔ Κώστα Καραμανλή αλλά και από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον άνθρωπο που διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ο κ. Κ. Καραμανλής τοποθετήθηκε καθαρά τονίζοντας ότι «η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου». Όσο κι αν αυτή τη θέση επιχείρησαν να την υποβαθμίσουν οι «άριστοι», θα αποτελεί ένα ακόμη ισχυρό λεκέ στο «σακάκι» της κυβέρνησης, η οποία θα επανέρχεται στον δημόσιο λόγο διαρκώς.
Ο κ. Ε. Βενιζέλος έκαψε, επίσης, τα επιχειρήματα Μητσοτάκη. Ξεκαθάρισε εξαρχής ότι οι παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ και οι επιτυχημένες ή μη απόπειρες παρακολούθησης με το κακόβουλο λογισμικό Predator συνιστούν «διασυρμό της ερμηνείας και της εφαρμογής του Συντάγματος και της έννοιας των οργανωτικών βάσεων του πολιτεύματος».
Από την αριστεία στην αχρηστία;
Ο πρωθυπουργός φαίνεται λοιπόν ότι απέτυχε στον ρόλο του που, αν μη τι άλλο, είναι να αποτελεί τον θεματοφύλακα της τήρησης των νόμων και της προστασίας των θεσμών. Όχι μόνο δεν κατάφερε να δείξει, έστω, ότι προσπαθεί να πράξει τα αυτονόητα, αλλά κατόρθωσε χωρίς μάλιστα αντίπαλο (βλ. Αντιπολίτευση) τα πρώτα 2 χρόνια της διακυβέρνησής του, να διαμορφώσει την εικόνα ενός πρωθυπουργού ο οποίος με ό,τι καταπιάνεται, αντί για «χρυσάφι» να το μετατρέπει σε «άνθρακα» για τους πολίτες της Ελλάδας.
Τα στοιχεία που έχουν παρουσιάσει, και συνεχίζουν, οι εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Documento» γύρω από το σκάνδαλο των υποκλοπών και της υπόθεσης Πάτση, μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις σε βάρος του πρωθυπουργικού ανιψιού που δημοσίευσαν «Τα Νέα» και «Το Βήμα» του ομίλου Μαρινάκη, φαίνεται ότι έχουν λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά πάνω στην κοινωνική οργή. Τις νέες καταγγελίες για παρακολουθήσεις πρώην πρωθυπουργού, υπουργών, συζύγων υπουργών, επιχειρηματιών κ.λπ., αναμένεται μάλιστα να ακολουθήσουν κι άλλες, λένε στα δημοσιογραφικά γραφεία.
Παράλληλα, στόχος της αντιπολίτευσης αλλά και ενός τμήματος εντός της ΝΔ που βλέπει ότι η κατάρρευση α λα Τζένγκα έρχεται, θα είναι σε καθημερινό επίπεδο η άσκηση δημόσιας πίεσης προς τις δικαστικές αρχές για την ενεργοποίησή τους προς κάθε κατεύθυνση. Το αίτημα για τη δημιουργία προστασίας από τα λογισμικά παράνομης παρακολούθησης και υποκλοπών από όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης θα παραμείνει στο τραπέζι μέχρι να προκηρυχθούν οι εκλογές και οι αντιδράσεις, σε περίπτωση που το Μαξίμου σε αυτή την περίπτωση… δεν ακούσει, θα είναι μεγάλες και σε κάθε θεσμικό επίπεδο.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, με εξόφθαλμες τις ευθύνες του πρωθυπουργού, αν και είναι λογικό να τοποθετείται πιο χαμηλά σε μια δημοσκόπηση συγκριτικά με την ανάγκη να έχει κάτι στο ψυγείο του για να φάει ένας άνθρωπος και φυσικά… να μπορεί να έχει ενέργεια για να λειτουργεί το ψυγείο (άλλο ένα εξίσου πραγματικά αστείο επιχείρημα που επικαλούνται οι «άριστοι»), στα μάτια ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας μοιάζει να είναι το γεγονός που απέδειξε οριστικά ότι το «σύστημα» που έχει τη διακυβέρνηση της χώρας, είτε εσκεμμένα είτε λόγω πρωτοφανούς πολιτικής αβελτηρίας, έχει θέσει σε κίνδυνο εκτροχιασμού τόσο τα εισοδήματά του και το επίπεδο διαβίωσής του, όσο και την ίδια τη δημοκρατία. Όσο, λοιπόν, το «κύμα» της ακρίβειας θα μετατρέπεται σε «τσουνάμι» και οι αρμόδιοι υπουργοί με μέτρα – «πλυντήρια» των υπερκερδών, να κάνουν τους «τηλε – πλασιέ», τόσο θα παραμένει στην επικαιρότητα το σκάνδαλο των υποκλοπών, με κεντρικό πρόσωπο στο «κάδρο» τον ίδιο τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Και οι αποκαλύψεις που θα ακολουθήσουν, εντός και εκτός ελληνικών συνόρων, θα δείξουν εάν το κεντρικό πρόσωπο αυτής της ιστορίας θα κατορθώσει να προλάβει τον Βαλεντίνο στον θώκο που σήμερα διατηρεί.
Του Mr Don’t Look Up
