Στην ομαλή ροή του ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου, στη στρατιωτική ήττα της Ρωσίας, και βέβαια στην πτώση Πούτιν, επαφίενται πλέον όλες οι ελπίδες του μεγάρου Μαξίμου, το οποίο επίσης προσδοκά ότι, προσδεμένο στον υπερατλαντικό «δημοκρατικό» παράγοντα, θα εξασφαλίσει τη στήριξή του για να διαβεί τον Ρουβίκωνα της εκλογικής ήττας
Αν οι πολίτες είχαν ως μοναδική πηγή «πληροφόρησής» τους τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και την TV, θα πιστεύαν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία και ότι οσονούπω τα ελληνικά και λοιπά συμμαχικά στρατεύματα βρίσκονται έξω από τις πύλες της Μόσχας.
Επίσης, ότι ο Τσίπρας είναι σήμερα ο πρωθυπουργός της χώρας ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επιδίδεται συστηματικά στο «σπορ» των υποκλοπών των πολιτικών αντιπάλων του.
Ακόμα, ότι οι Έλληνες περνούν ζωή χαρισάμενη, η χώρα «κτυπάει» τρελά νούμερα ανάκαμψης, και, κοντολογίς, είναι αγνώμονες εκείνοι που ζητάνε ψωμί, αφού απλόχερα τους προσφέρεται… παντεσπάνι!
Επιπλέον, ότι τα ελληνικά ΜΜΕ είναι πλουραλιστικά, όχι ελεγχόμενα από διαπλεκόμενα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα, παρουσιάζουν αντικειμενικά την «καταπληκτική ποιότητα ζωής», που λέει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και ότι η κυβέρνηση ουδόλως προσπαθεί να τα ελέγξει και να τα φιμώσει με πρακτικές τύπου «λίστας Πέτσα». Α πα πα! Μακριά από μας οι… Ορμπανισμοί. Ασ’ τους να φωνάζουν οι «φιλελέ» εκεί στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πολιτικός κομπογιαννιτισμός
Βεβαίως, η προπαγάνδα από την αλήθεια διαφέρει όσο η μέρα με τη νύxτα. Το μέγαρο Μαξίμου, του οποίου το «μάνατζμεντ», μετά την «απομάκρυνση» και του πρωθυπουργικού ανιψιού, Δημητριάδη, έχει αναλάβει απόλυτα η Ντόρα Μπακογιάννη, βρίσκεται μάλλον σε κατάσταση νευρικού κλονισμού.
Εδώ και μήνες έπαιζε την «κολοκυθιά».Τη μια έριχνε το σενάριο των πρόωρων εκλογών, την άλλη το έπαιρνε πίσω. Τη μια διέρρεε ότι πρέπει να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, επειδή έβλεπε την πτώση των ποσοστών της ΝΔ και την κοινωνική δυσαρέσκεια, και άρα δεν έβγαιναν τα κουκιά, την άλλη με περισσή «σοβαροφάνεια» έλεγαν ότι αυτό δε θα γίνει.
Εκλογικά σενάρια: Στο ναδίρ η αξιοπιστία Μητσοτάκη και συστημικών Μέσων «Ενημέρωσης»
Αποκορύφωμα ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού ότι ο εκλογικός νόμος θα αλλάξει εάν συμφωνήσει και ο Τσίπρας. Αυτό ονομάζεται πολιτικός κομπογιαννιτισμός. Μπορεί να επιθυμεί διακαώς ο Κ. Μητσοτάκης να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, αλλά επειδή κάτι τέτοιο θα εκληφθεί ως προαναγγελία εκλογικής ήττας, καλεί τον Τσίπρα, ο οποίος ψήφισε τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο, να συναινέσει (!). Αν είναι δυνατόν. Για πόσο αφελείς περνάνε τους πολίτες;
Επειδή, όμως, και ο τελευταίος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για προφάσεις εν αμαρτίαις και ότι τα φθινοπωρινά μπάνια του Κ.Μητσοτάκη δεν τον κάνουν να ξεχάσει τις σκοτούρες της ακρίβειας, των λογαριασμών του ρεύματος, του σκανδάλου των υποκλοπών, κ.ο.κ., προκειμένου να αποπροσανατολιστεί ο κοσμάκης από όλα αυτά, ρίξε κάνα μπερντάκι και δακρυγόνα σε τίποτα αριστερούληδες σε καμιά συναυλία. Πρόσθεσε στο κοκτέιλ και λίγα ελληνο-τουρκικά, βάλε και τίποτα επιδόματα, ρίξε τις ευθύνες ακόμα και για το προπατορικό αμάρτημα στον Πούτιν, και ίσως έτσι… μαλακώσει η δυσαρέσκεια του «ραγιά».
«Τρεις άξονες» Ντόρας
Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο στόχος της κυβερνητικής προπαγάνδας πλήρους διαστρέβλωσης της πραγματικότητας είναι ένας: Να διασωθεί πάση θυσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, και κατά συνέπεια να συνεχιστεί η «δυναστεία» της «οικογένειας» στην πολιτική – κυβερνητική σκηνή.
Οι βασικοί άξονες της «επικοινωνίας», έτσι όπως έχουν διατυπωθεί με αφοπλιστική «ειλικρίνεια» από την Ν.Μπακογιάννη, είναι τρεις:
1.Νυν υπέρ πάντων αγών για το ευρω-χρήμα: «Δεν είναι έτος εκλογών το ‘22», έγραψε στο twitter (τι απέγινε, άραγε, η ανάρτηση;), αναφερόμενη στο ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών. «Είναι έτος σκληρής δουλειάς. Γιατί πρέπει να εργαστούμε σκληρά για τη σωστή απορρόφηση των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης».
2. Η Ελλάδα είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία: «Είμαστε σε μια χώρα που έχει συγκεκριμένη απειλή εξ ανατολών, σε μια χώρα που είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία λόγω της στάσης της με την Ουκρανία, σε μια χώρα που δέχεται ασύμμετρες απειλές», είπε.
3.Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύεις να μπεις στη μπουζού: «Υπάρχει πρόβλημα στο να τα πούνε όλα», είπε, αναφερόμενη σε όσους έχουν κληθεί στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, και ειδικά τους πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ. Και πρόσθεσε: «Αυτός που πρόκειται να τα πει, θα πάει για κακούργημα. Αν παραβιαστεί το απόρρητο αυτοί οι άνθρωποι θα πάνε 10 χρόνια φυλακή και όπως καταλαβαίνετε δε βλέπω κανέναν να έχει διάθεση να πάει 10 χρόνια φυλακή».
Το «σκεπτικό» Μαξίμου – Ντόρας είναι απλούστατο. Σχεδόν απλοϊκό στη σύλληψή του.
-Το Μαξίμου μοιράζει τον πακτωλό των ευρω-δισεκατομμυρίων στα μεγάλα εγχώρια και ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα, και αποσπά την περαιτέρω -απλόχερη, όπως μέχρι τώρα- υποστήριξη της διαπλοκής ενόψει των εκλογών.
-Τα ρίχνει όλα στον Πούτιν και τη Ρωσία, στην οποία η Ντόρα Μπακογιάννη κήρυξε τον πόλεμο, κλείνοντας, ταυτόχρονα, το μάτι στην αμερικανική πρεσβεία και υπερατλαντικά, και προσδοκώντας και από αυτή τη μεριά στήριξη.
-Κάνει τα αδύνατα, δυνατά, για να κλείσει ο βόθρος του σκανδάλου των υποκλοπών, που έχει προκαλέσει τεράστιο «ηθικό» πλήγμα στην κυβέρνηση, ενώ προειδοποιούνται οι «γνώστες» του «φακέλου των υποκλοπών», καθώς και οι υπουργοί και οι βουλευτές της ΝΔ να κρατήσουν κλειστό το στόμα τους εάν επιθυμούν να ξαναδούν βουλευτικό έδρανο.
Τον χειμώνα άμα τον «πηδήσαμε»!
Εσχάτως, στο αφήγημα της «σωστής πλευράς της ιστορίας» και ότι η Ελλάδα είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία, ήλθε να προστεθεί, όπως φαίνεται άλλωστε από τη «σύμπτωση» στους τίτλους μεγάλων φιλοκυβερνητικών κυριακάτικων εφημερίδων, ότι τα ψωμιά του Πούτιν είναι μετρημένα.
Με το σκεπτικό, λοιπόν, ότι ο Πούτιν μπορεί να πέσει… «κάποιο πρωινό», η κυβέρνηση ξορκίζει την επικείμενη βαρυχειμωνιά της ακρίβειας, της ενεργειακής κρίσης, των επισιτιστικών προβλημάτων, κ.λ.π., καλλιεργώντας την εντύπωση ότι «τον χειμώνα τούτο άμα τον πηδήσαμε, για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε», που τραγούδαγε και ο Σαββόπουλος (προτείνουμε στο μέγαρο Μαξίμου να χρησιμοποιήσει το τραγούδι σε κάνα διαφημιστικό σποτάκι του).
Κι άμα τον «πηδήσαμε», ποιος στη χάρη μας! Ποιος θα θυμάται ότι οι λογαριασμοί ρεύματος άρχισαν να τσουρουφλίζουν από το μέσον του 2021, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα τζογαδόρικα – χρηματιστηριακά επιχειρηματικά συμφέροντα στον χώρο της ενέργειας, και ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία απλά διόγκωσε αυτό το πρόβλημα! Ποιος θα θυμάται ότι η ΕΥΠ, με προϊστάμενό της τον ίδιο τον Κ.Μητσοτάκη, παρακολουθούσε πολιτικούς και δημοσιογράφους! Ποιος θα θυμάται τα σκάνδαλα και την ολέθρια διαχείριση της πανδημίας, τα φουσκωμένα τεστ, και ότι δε χρειάζονται ΜΕΘ και ενίσχυση του τομέα Υγείας, κοντολογίς ασ’ τους να πεθαίνουν!
Ο «δράκος του Κρεμλίνου»
Το παραμύθι με τον «δράκο του Κρεμλίνου» και τον «ιππότη» καβάλα στ’ άλογο που οσονούπω θα τον τρυπήσει με τη λόγχη του, είναι πιασάρικο. Μόνο που κανείς δεν ξέρει αν αυτό είναι ασφαλής πρόβλεψη και πληροφόρηση ή διακαής πόθος.
Εξάλλου, ακόμα και μεγάλα think tank στη Δύση και στην Ανατολή δυσκολεύονται να κάνουν κάποια βάσιμη εκτίμηση για το πότε και πως θα τελειώσει αυτός ο πόλεμος που άρχισε στην Ουκρανία και είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος της Δύσης με τη Ρωσία και άλλες χώρες. Άπαντες, αντίθετα, προειδοποιούν για έναν δύσκολο χειμώνα. Ίδωμεν.
Κι αν δεν πέσει ο Πούτιν; Τι θα γίνει; Τι αφήγημα θα σκαρφιστεί τότε το Μαξίμου και η Ντόρα; Ότι για όλα φταίει ο «φιλορώσος ολετήρας», ο Καραμανλής, ο Σαμαράς, ο Δένδιας ή η Κεφαλογιάννη που υπονομεύουν τον «μεταρρυθμιστή» πρωθυπουργό;
Αφελείς
Τα πράγματα αλλάζουν ραγδαία παγκόσμια. Στις ΗΠΑ ο «Τραμπισμός» αποδεικνύεται μόνιμο και όχι παροδικό φαινόμενο. Σε πολλές χώρες της Ευρώπης ενισχύονται τα άκρα. Ακόμα και εάν ενδεχομένως αντικατασταθεί ο Πούτιν, δε σημαίνει ότι θα αλλάξει με κάτι «καλύτερο» (για τις επιθυμίες της Δύσης). Κάποιοι μπορεί να ονειρεύονται επιστροφή στη δεκαετία του ’90, οπότε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, γέμισε «φτηνό ρωσικό κρέας» η Ευρώπη και Ελλάδα. Πολύ δύσκολο!
Η ανθρωπότητα έχει μπει σε τροχιά κατακλυσμιαίων εξελίξεων. Άπαντες τρέχουν για να κερδίσουν χρόνο και να αγοράσουν χρόνια ζωής και παγκόσμιας κυριαρχίας. Και η Δύση, της οποίας αμφισβητούνται ολοένα περισσότερο τα πρωτεία, πρωτίστως.
Είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι, με τη λήξη του νυν «παγκοσμίου πολέμου», θα σταματήσει η βαρβαρότητα και θα επανέλθει ο κόσμος σε φάση «ειρηνικής συνύπαρξης». Όπως εξίσου αφελείς είναι και όσοι εν Ελλάδι πιστεύουν ότι, «κηρύσσοντας» τον πόλεμο στη Ρωσία, ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού, και ξορκίζουν τις ληστρικές πολιτικές τους που οδηγούν σε νέα φτωχοποίηση την κοινωνία και σε μια ακόμη ανακατανομή του πλούτου προς απόλυτο όφελος της εγχώριας διαπλοκής και των ξένων συμφερόντων.
Frontier state
Να σημειωθεί ότι τις τελευταίες ημέρες πληθαίνουν πληροφορίες -ήδη γνωστές εδώ και καιρό- σύμφωνα με τις οποίες προωθείται η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης και σε ναυτική βάση των ΗΠΑ. Όχι τέτοιων διαστάσεων όπως η Σούδα, αλλά ως μια «Σούδα Νο2». ‘Η «Σούδα του Βορρά», όπως έχουν σπεύσει σε ανύποπτο χρόνο να τη χαρακτηρίσουν ανώτατοι στρατιωτικοί. Εκεί θα μπορούν να «πιάνουν» και πολεμικά πλοία των ΗΠΑ.
Στο μεταξύ, ως γνωστόν, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να άρουν πλήρως το εμπάργκο αμερικανικών όπλων στην Κύπρο. Είχε επιβληθεί μετά την τουρκική εισβολή. Επιπλέον, ενισχύεται η αμερικανική παρουσία σε σειρά άλλων βάσεων στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση, δίχως να το λέγει ανοικτά, προωθεί την εικόνα της Ελλάδας ως «προκεχωρημένου φυλακίου» (frontier state) της Δύσης έναντι της Ανατολής. Με την ευρύτερη έννοια, περιλαμβανομένης της Ρωσίας, της Τουρκίας, κ.α..
Αυτό που ξεχνά, ωστόσο, είναι ότι για να είναι ένα κράτος frontier state, όπως για παράδειγμα το Ισραήλ στη Μ.Ανατολή, πρέπει να διαθέτει την απαραίτητη δύναμη. Όχι μόνο στρατιωτική, αλλά οικονομική, γεωπολιτική και διπλωματική. Τίποτα από αυτά τα τέσσερα δεν έχει επαρκώς η Ελλάδα. Επιπλέον, να διαθέτει καινοτόμα, προωθημένη επιστημονική και τεχνολογική έρευνα και παραγωγή. Κάτι που επίσης δεν υπάρχει. Για να μην μιλήσει κανείς για την υπάρχουσα ελληνική πολεμική βιομηχανία, την οποία έχουν ισοπεδώσει οι κυβερνητικές πολιτικές και τα μνημόνια.
Οι, δε, ΗΠΑ και άλλες Δυτικές χώρες, εάν πράγματι επιθυμούν να προσδώσουν στην Ελλάδα ένα τέτοιο ρόλο, θα έπρεπε, τουλάχιστον αμυντικά, να την ενισχύσουν ανάλογα. Εδώ, όμως, τι βλέπουμε; Να πληρώνει δισεκατομμύρια (περί τα 18, κατά υπολογισμούς) ο Έλληνας από το υστέρημά του και να μην του δίνουν ούτε μια βίδα «δωρεάν». Σαπάκια, βέβαια, δίνουν, ή επικουρικό οπλισμό. Όχι, όμως, αυτό που χρειάζεται για να λέγεται frontier state.
Προς το παρόν, η Ελλάδα είναι μια απέραντη «προκεχωρημένη βάση» των ΗΠΑ και δε διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός frontier state. Ως εκ τούτου, ας είναι πιο φειδωλοί και πιο προσεκτικοί όσοι κηρύσσουν πολέμους (στα λόγια) δεξιά και αριστερά. Θεμιτό για τους ίδιους, βέβαια, είναι να έχουν την εύνοια της «πρεσβείας», ενόψει εκλογών, αλλά καμιά πρεσβεία δε θα σταθεί δίπλα τους όταν τους δει να καταρρέουν εξαιτίας της κοινωνικής κατακραυγής και των καθημερινών προβλημάτων.
Να θυμίσουμε, πάντως, ότι το 2019, σε πολύ λιγότερο δύσκολες συγκυρίες από τις σημερινές, η Ν.Μπακογιάννη, η οποία τώρα υποστηρίζει ότι οι εκλογές θα γίνουν κανονικά, καλούσε για εδώ και τώρα εκλογές λόγω της «κατάστασης στην περιοχή» μας.
