Όποιον και να ρωτήσει κανείς, ανεξαρτήτως ηλικίας, θα πει πως «όταν είσαι νέος πρέπει να βγαίνεις έξω, να ζήσεις τη ζωή σου». Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο που αυτό το ακούμε συνήθως από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς στις μέρες μας, οι καιροί είναι δύσκολοι, οι τσέπες «τρύπιες» και όλα αυτά τα κλισέ που συνοψίζουν το ότι συχνά, οι νέοι δεν έχουν χρήματα για να βγουν έξω.
Οπότε τι κάνει η Gen Z στην περίπτωση που θέλει μεν να βγει αλλά… δεν «βγαίνει» οικονομικά; Επειδή και η φτώχεια θέλει καλοπέραση, ας δούμε με ποιους τρόπους περνάνε καλά τα νέα άτομα όταν δεν έχουν να χαλάσουν πολλά χρήματα.
Νιάρχος για δωρεάν ταινίες και φθηνά στέκια
Ευθύμης (26)
«Φροντίζεις να δουλεύεις σε κάβα», είπε αστειευόμενος. Και συνέχισε: «Ή κάνεις στέκι ένα σχετικά φθηνό μαγαζί, όπως στα Εξάρχεια ή το Μεταξουργείο, που υπάρχουν σχετικά οικονομικές επιλογές. Αλλιώς, η καλύτερη λύση είναι να υπάρχει μεγάλη παρέα, για να μοιραστείτε τον λογαριασμό».
Εβελίνα (23)
«Δεν χρειάζεται να χαλάσεις λεφτά απαραίτητα όταν θα βγεις έξω από το σπίτι …μπορείς να πας απλά για περπάτημα κάπου..σε ένα πάρκο ή οτιδήποτε..μπορείς να φτιάξεις και μια φραπεδιά από το σπίτι και να αραξεις κάπου π.χ. Πειραιά , στο Κουκάκι και στη Διονυσίου Αεροπαγίτου… Τσιλαριστά. Γιατί ακόμα και τα σουβλάκια έχουν γίνει πλέον πανάκριβα (αλλά θα συνεχίσω να τα τρώω γιατί μ’ αρέσουν). Το καλοκαίρι, μου αρέσει να πηγαίνω στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και είτε κάθομαι στα σκαλάκια είτε να βλέπω ταινίες εκεί που είναι δωρεάν»
Δέσποινα (24)
«Επειδή μένω με τον σύντροφό μου μου και συχνά δεν έχω λεφτά, αντί για έξοδο σε μαγαζί επιλέγω βόλτα σε θάλασσα ή σε βουνό με φίλους, ανάλογα τον καιρό. Αγοράζουμε πράγματα από το σούπερ μάρκετ ή παίρνουμε καφέ στο χέρι και τα λέμε. Το περιπτερόκρασο μας έχει γίνει αξία “ανεκτίμητη”. Αν υπάρχει η επιλογή, μαζευόμαστε σε σπίτια. Όταν θέλουμε να δούμε σινεμά, πάμε σε δημοτικούς κινηματογράφους που προσφέρουν δωρεάν προβολές. Και όταν θέλουμε να ψωνίσουμε, αλλά είμαστε άφραγκοι, πάμε είτε σε thrift είτε σε καταστήματα με μεταχειρισμένα είδη, όπως βιβλία»
«Ιταλικές σειρές και μία πίτσα στα δύο»
Νάνσυ (25)
«Όταν δεν έχουμε χρήματα, με την παρέα μου συνήθως μαζευόμαστε σπίτι και είτε παίζουμε χαρτιά ή επιτραπέζια ή βλέπουμε ταινία. Αν είναι καλή η παρέα, περνάμε απλώς καλά αράζοντας στο μπαλκόνι για “σουσου” ή όσοι μένουμε κοντά κάνουμε βόλτες στη γειτονιά. Σαν μίνιμουμ έξοδο, πάμε για μια μπύρα, αλλά είναι πάντα αυστηρά μία (κυριως βαρελι για να ειναι πιο φθηνη)».
Αναστασία (26)
«Περισσότερο αράζουμε σε πάρκα ή σπίτια φίλων. Ωστόσο, για όταν βαριόμαστε το “μέσα” υπάρχουν 2-3 οικονομικά μαγαζάκια στο κέντρο της Αθήνας που τα έχουμε κάνει στέκια μας»
Αριάδνη (26)
«Σκέφτομαι ακριβώς αυτό τον στίχο του ΛΕΞ “ιταλικές σειρές και μία πίτσα στα δύο” γιατί ακριβώς αυτό κάνουμε όταν δεν βγαίνει ο μήνας για κανονική έξοδο. Βέβαια οι σειρές δεν είναι ιταλικές, αλλά “Κωνσταντίνου και Ελένης” ή “Παρά Πέντε”. Προσπαθώ πάντα να περισσεύουν για καμία μπύρα, γιατί και το πολύ μέσα δεν παλεύεται ή να δανειστώ έστω από την αδελφή μου»
Μουσική στον δρόμο και underground live
Βασίλης (27)
«Πέρα από τα κλασσικά αράγματα, μου αρέσει να πηγαίνω σε live σε underground σκηνές που είτε είναι φθηνά, είτε είναι οικονομικής ενίσχυσης, οπότε στηρίζω έναν σκοπό χωρίς να χαλάω πολλά χρήματα σε ένα πανάκριβο εισιτήριο μόνο»
Δημήτρης (29)
«Είμαι μουσικός, οπότε σίγουρα μου αρέσουν τα live και όταν δεν έχω χρήματα πηγαίνω σε όσα έχουν δωρεάν ή φθηνή είσοδο. Μου αρέσει πολύ να μαζεύομαι με άλλους μουσικούς και να παίζουμε στον δρόμο, όπως στη Διονυσίου Αεροπαγίτου, όταν ο καιρός είναι καλός, έχοντας μπύρες ή περιπτερόκρασο… Έτσι μας μαθαίνει και ο κόσμος (και μπορεί να βγάλουμε και κάτι)»
Σπύρος (28)
«Όταν “δεν βγαίνεις”, απλώς… το παλεύεις αλλιώς. Πιο συγκεκριμένα οι έξοδοι μας περιορίζονται σε καφέ, σε “σπιτόμαζώματα” με φίλους και βόλτες με τα πόδια σε θάλασσα ή στο κέντρο της πόλης. Λύσεις όπου σου επιτρέπουν να περάσεις καλά, χωρίς όμως να χρειάζεται να ξοδέψεις πολλά. Το πιο σημαντικό άλλωστε είναι η παρέα και όχι το μέρος»
Ιωάννα (25)
«Μου αρέσουν πολύ τα street parties και οι συναυλίες που έχουν δωρεάν είσοδο. Αλλά επειδή αυτά δεν “παίζουν” πάντα, τα αράγματα σε θέες είναι σταθερή αξία. Κοιτάω πάρα πολύ αν υπάρχουν δωρεάν εκθέσεις σε γκαλερί ή εκθέσεις φωτογραφίας και events (αν πω στον Νιάρχο υποθέτω θα είμαι κλισέ)»
