Εντυπωσιακή προσαρμογή για την αποφυγή της ηχορύπανσης που διαταράσσει τη διαβίωση τους.
Ο αστικός θόρυβος, όπως η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, τα αεροπλάνα, κατασκευές κ.α. έχει διαπιστωθεί ότι προκαλούν διαφόρων ειδών προβλήματα στο ζωικό βασίλειο. Διαπιστώθηκε ότι κάποιες αράχνες υφαίνουν ιστούς που αποτελούνται από «ηχομονωτικό πλέγμα» για να αποφεύγουν την ηχορύπανση.
Είναι δεδομένο ότι ανθρώπινη δεν επιτρέπει σε πολλά είδη ζώων στεριάς και θάλασσας να στέλνουν και να λαμβάνουν πληροφορίες καθώς και να αντιλαμβάνονται τα θηράματα ή τους θηρευτές με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαβίωσης και άμεσους κινδύνους επιβίωσης.
Ενώ διάφορες μελέτες έχουν τεκμηριώσει το πώς αυτός ο θόρυβος επηρεάζει τα ζώα έχει γίνει λίγη έρευνα για το πώς προσαρμόζονται σε περιβάλλοντα ηχορύπανσης.
Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology» υποδηλώνουν ότι οι αράχνες μπορεί σκόπιμα να υφαίνουν τον ιστό τους διαφορετικά για να διαχειριστούν τον περιβάλλοντα θόρυβο και να μπορούν να λάβουν κρίσιμες αισθητηριακές πληροφορίες.
«Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που βρήκαμε είναι ότι οι αστικές και οι αγροτικές αράχνες αντιδρούν διαφορετικά όταν τοποθετούνται σε ένα θορυβώδες περιβάλλον» δήλωσε ο Δρ. Μπράντι Πέσμαν της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νεμπράσκα-Λίνκολν, μέλος της ερευνητικής ομάδας
Οι ερευνητές υποπτεύονται ότι η προηγούμενη έκθεση μιας αράχνης στον περιβαλλοντικό θόρυβο σε συνδυασμό με γονιδιακά χαρακτηριστικά διαμορφώνει την ευελιξία της στη δημιουργία ιστού. «Αυτό σημαίνει ότι οι αράχνες με διαφορετικές εμπειρίες με το θόρυβο είτε το βίωσαν οι ίδιοι είτε οι γονείς τους πέρασαν αυτές τις εμπειρίες αυτές στις επόμενες γενιές και ανταποκρίνονται διαφορετικά» λέει ο Πέσμαν.
Η ανακάλυψη
Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι αράχνες που ζουν σε αστικές περιοχές χρησιμοποιούν τους ιστούς τους για να ηχομονωθούν από τον ανθρωπογενή θόρυβο, ο οποίος τείνει να επικαλύπτεται με το εύρος συχνοτήτων που χρησιμοποιούν για επικοινωνία. Για να δοκιμάσουν τη θεωρία, οι επιστήμονες συνέλεξαν 60 αράχνες που υφαίνουν ιστούς από αστικές και αγροτικές περιοχές μέσα και τις εξέθεσαν είτε σε ήσυχο είτε σε δυνατό δονητικό θόρυβο καθώς ύφαιναν ιστούς για τέσσερις νύχτες.
Στη συνέχεια εφάρμοσαν διαφορετικά δονητικά ερεθίσματα για να εκτιμήσουν πώς ο ήχος ταξίδευε σε κάθε έναν από αυτούς τους ιστούς.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι αράχνες από αστικές περιοχές, που ζούσαν υπό συνεχή θόρυβο κατασκεύαζαν ιστούς που ηρεμούσαν το περιβάλλον τους, πιθανότατα ως μέσο για την αποφυγή υπερβολικής διέγερσης.
Οι αράχνες της υπαίθρου, από την άλλη πλευρά, φαινόταν να φτιάχνουν ιστούς που ενίσχυαν τις εισερχόμενες δονήσεις σε μια συγκεκριμένη συχνότητα που πιθανόν να ανταποκρίνονται σε σημαντικά περιβαλλοντικά στοιχεία. «Οι αράχνες της υπαίθρου δεν είναι συνηθισμένες σε τόσο πολύ θόρυβο στο περιβάλλον τους. Όταν ξαφνικά ακούγεται πολύς θόρυβος, μπορεί να προσπαθήσουν να ‘ανεβάσουν την ένταση’ στους ιστούς τους ή να ενισχύσουν αυτό που έρχεται για να ακούσουν καλύτερα ορισμένα σήματα πάνω από τον θόρυβο» εξηγεί ο Πέσμαν.
Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν ένα ιδιαίτερα εξελιγμένο μέσο αντιμετώπισης του περιβαλλοντικού θορύβου. Σε μελλοντικές μελέτες, οι επιστήμονες ελπίζουν να καταλάβουν πώς ακριβώς οι αράχνες αλλάζουν τις ιδιότητες μετάδοσης ήχου των ιστών.
Πηγή: Naftemporiki.gr
