Η υποψήφια πρόεδρος απογοήτευσε στην πρώτη συνέντευξή της, καθώς δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις για την αλλαγή απόψεων σε σχέση με το 2020
Του Βασίλη Γαλούπη
Πλασάρεται ως το νέο, φρέσκο, «τρίτο» πρόσωπο για την προεδρία των ΗΠΑ. Ούτε Μπάιντεν, που αποσύρθηκε, ούτε Τραμπ, η Κάμαλα Χάρις υποτίθεται θα αποτελέσει τη «διακομματική» ελκυστική επιλογή για όσους δεν έβρισκαν ακριβώς του γούστου τους κανέναν από τους δύο. Αλλά στην πρώτη της συνέντευξη που έδωσε στο CNN μετά το χρίσμα απογοήτευσε. Εμφανίστηκε περισσότερο σαν πιστό αντίγραφο του Μπάιντεν.
Η στάση της στα διεθνή θέματα και στον πόλεμο Ισραήλ – Γάζας; Ίδια με του προέδρου Μπάιντεν. Τι θα κάνει για το μεταναστευτικό πρόβλημα στα σύνορα των ΗΠΑ; Ό,τι ακριβώς κι ο πρόεδρος Μπάιντεν. «Ο Τραμπ δίχασε το έθνος» είπε η Χάρις, αλλά ψάρευε ψήφους Ρεπουμπλικάνων. «Θα ήταν προς όφελος του αμερικανικού κοινού να έχω ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου μου που να είναι Ρεπουμπλικάνος», έκλεισε το μάτι.
Πρακτικά, το μόνο σαφές που βγήκε από την πρώτη συνέντευξη της Χάρις ήταν ότι, αν εκλεγεί πρόεδρος, σκοπεύει να αποτελέσει τη συνέχεια της ηγεσίας του Τζο Μπάιντεν.
Η συνέντευξη είχε διαφημιστεί ως πολυαναμενόμενη. Θα ήταν η «μεγάλη» της εμφάνιση και η πρώτη φορά μετά την αποχώρηση του Μπάιντεν από την προεδρική κούρσα του 2024 που το κοινό θα άκουγε εκτενώς ποια είναι η πολιτική ατζέντα της Κάμαλα Χάρις.
Η Ντάνα Μπας, η βετεράνος δημοσιογράφος του CNN, υποδέχτηκε τη Χάρις μαζί με τον «υπασπιστή» της, τον κυβερνήτη της Μινεσότα Τιμ Γουόλς, και στα 27 λεπτά της κουβέντας έκανε φιλότιμες προσπάθειες να πιέσει τη Χάρις, αλλά σαφείς απαντήσεις δεν πήρε.
Η Χάρις στριμώχτηκε όταν χρειάστηκε να εξηγήσει γιατί ξαφνικά άλλαξε ριζικά πολλές απόψεις που υποστήριζε φανατικά στην εκστρατεία της για τις προεδρικές εκλογές το 2020. Επί χρόνια εμφανιζόταν πλήρως ευθυγραμμισμένη ακόμα και με τις «σκληρές» liberal θέσεις, αλλά έκτοτε αποστασιοποιήθηκε.
Ρωτήθηκε γιατί «νέρωσε» όσα υποστήριζε στο θέμα της πράσινης ενέργειας και του fracking, που έλεγε ότι πρέπει να απαγορευτεί. Η απάντησή της ήταν «μια σαλάτα από λέξεις», έγραψε ο «Guardian»: «Πάντα πίστευα ότι η κλιματική κρίση είναι πραγματική, ότι είναι ένα επείγον θέμα στο οποίο πρέπει να εφαρμόσουμε μετρήσεις και να τηρήσουμε χρονικές προθεσμίες». Αλλά «δεν είναι απαραίτητο να απαγορεύσουμε το fracking».
Υποστήριζε την αποποινικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης, όμως και εδώ άλλαξε γνώμη και τώρα «πουλάει» ασφάλεια των συνόρων. «Πρέπει να διασφαλίσουμε τα σύνορά μας» ισχυρίστηκε στη συνέντευξη. Κι όταν η δημοσιογράφος επέμεινε να ρωτά αν εξακολουθεί να υποστηρίζει την αποποινικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης, η υποψήφια πρόεδρος δεν απάντησε κι είπε απλά «πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξουν συνέπειες».
Η όλη μάχη για την προεδρία των ΗΠΑ θα δοθεί για τις λεγόμενες «αμφιλεγόμενες ψήφους», και αυτό που ενδιαφέρει τη Χάρις είναι να κερδίσει ακόμα κι αν πρέπει να «καταπιεί» μεγαλοπρεπώς πολλά απ’ όσα έλεγε πριν. Ήδη έχει κάνει τεράστιες κωλοτούμπες, από τις θέσεις της για την υγειονομική περίθαλψη μέχρι την αστυνομία, μετακινούμενη αστραπιαία στο Κέντρο. Ακριβώς τόσο όσο θα την έκανε ελκυστική και σε αντι-τραμπικούς Ρεπουμπλικάνους.
Όμως, η δικαιολογία της για όλη αυτή την μεταμόρφωση κρίθηκε ασόβαρη. «Οι πολιτικές μου μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά οι αρχές μου παραμένουν οι ίδιες» είπε αμήχανα η Χάρις, που ως αντιπρόεδρος έμαθε, λέει, να «χτίζει συναινέσεις».
Όταν ένα θέμα ζητούσε απάντηση χειροπιαστή, η απάντησή της «ήταν τόσο ασαφής που ουσιαστικά δεν είχε αξία. Δεν είναι καλή αρχή» σχολίασε ο πολιτικός αναλυτής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Φρανκ Λουντζ.
«Εάν εκλεγείτε, τι θα κάνατε την πρώτη μέρα στον Λευκό Οίκο;» τη ρώτησε η δημοσιογράφος, και η Χάρις αναλώθηκε σε γενικολογίες: «Λοιπόν, πολλά πράγματα. Θα σας πω: πρώτα και κύρια, μια από τις υψηλότερες προτεραιότητές μου είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε και να ενισχύσουμε τη μεσαία τάξη».
«Οπότε, τι θα κάνετε την πρώτη μέρα;» την πίεσε, αλλά η Χάρις συνέχισε να φλυαρεί γενικώς για μια «οικονομία των ευκαιριών».
Κατά τα άλλα, ζήτησε «κατάπαυση του πυρός στη Γάζα» και σχολίασε ότι «έχουν σκοτωθεί πάρα πολλοί αθώοι Παλαιστίνιοι», αλλά απορρίπτει «κάθε αλλαγή πολιτικής ως προς τους εξοπλισμούς» και απάντησε «όχι» στην ερώτηση εάν, σε περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος τον Νοέμβριο, θα εξέταζε το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε αναστολή παραδόσεων όπλων στο Ισραήλ.
Η μόνιμη επωδός της Χάρις ήταν ότι η ίδια αποτελεί τη «φρέσκια αρχή» και «τον καινούργιο δρόμο προς τα εμπρός», αλλά τίποτε φρέσκο δεν ακούστηκε. Όταν η δημοσιογράφος τη ρώτησε αν μετανιώνει που υπερασπίστηκε την ικανότητα του Μπάιντεν να υπηρετήσει μια δεύτερη θητεία, είπε «όχι» και υπερασπίστηκε με πάθος το πολιτικό της αφεντικό, που η προεδρία του «θα περάσει στην Ιστορία ως μεταμορφωτική».
Ήταν μεθοδική και κατάφερε να αποφύγει τις πολιτικές γκάφες, έκρινε ο αμερικανικός Τύπος την εμφάνισή της. Ο Τραμπ τη βρήκε «βαρετή» και ότι «φλυαρούσε ασυνάρτητα».
Όλοι οι υπόλοιποι θεατές, εντός κι εκτός Αμερικής, καταλάβαμε ότι μια κυβέρνηση Χάρις δεν θα διαφέρει από την κυβέρνηση Μπάιντεν.
