Μόλις ανακαλύφθηκε μια περίεργη κοσμική ανωμαλία στη βαρύτητα του σύμπαντος
Τα τελευταία 100 χρόνια, αμέτρητες μελέτες έχουν αποδείξει τη θεωρία του Einstein, τη γενική σχετικότητα, η οποία έχει καθολική ισχύ, ικανή να προβλέψει τα πάντα από τις μαύρες τρύπες μέχρι και την πλοήγηση με τις GPS τεχνολογίες. Αλλά καθώς οι επιστήμονες ασχολούνται με πιο προηγμένη τεχνολογία ικανή να διεισδύσει στα άδυτα του σύμπαντος με απίστευτη λεπτομέρεια, βλέπουμε φαινόμενα που δεν μπορούν να εξηγηθούν με τη θεωρία του Einstein.
Η θεωρία της γενικής σχετικότητας ισχυρίζεται ότι η στρέβλωση του χωροχρόνου προκαλεί τη βαρύτητα. Αλλά αν φθάσουμε σε απίστευτες κοσμικές κλίμακες σε γαλαξίες δισεκατομμυρίων ετών φωτός μακριά, οι νόμοι του Einstein για τη θεωρία της βαρύτητας φαίνεται να μην ισχύουν.
Είναι σαν η θεωρία της βαρύτητας να σταματά να ταιριάζει απόλυτα τη θεωρία του Einstein, ανέφερε ο Robin Wen, του University of Waterloo. Πιο συγκεκριμένα στη νέα τους έρευνα οι επιστήμονες τονίζουν ότι η βαρύτητα γίνεται 1% πιο αδύναμη σε πολύ μεγάλες κλίμακες.
Η ερευνητική ομάδα συνδύαζε δεδομένα από το κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο (CMB) όταν ανακάλυψαν μια σημαντική ανωμαλία. To κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο είναι μια τεράστια περιοχή παρατεταμένης ακτινοβολίας που άφησε πίσω της η Μεγάλη Έκρηξη. Οι επιστήμονες τη χρησιμοποιούν για να κατανοήσουν και να μελετήσουν τα πρώτα στάδια του σύμπαντος, όπως το πως σχηματίστηκαν οι πρώτοι γαλαξίες και τι συνέβη αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Ο Wen και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο βασισμένο στους θεμελιώδεις νόμους όπως του Einstein και συνέκριναν τις προβλέψεις με τις παρατηρήσεις από το κοσμικό μικροκυματικό υπόβαθρο CMB. Το μοντέλο δεν ταίριαζε με τις παρατηρήσεις, δηλαδή τι βλέπουμε στην πραγματικότητα στο μακρινό σύμπαν. Αλλά όταν άλλαξαν τη θεωρία του Einstein κατά 1% για αδύναμη βαρύτητα, το μοντέλο τους ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τα δεδομένα παρατήρησης.
Το σύμπαν όπως το αντιλαμβανόμαστε είναι γεμάτο εντάσεις. Μερικές φορές, διαφορετικές μετρήσεις του ίδιου φαινομένου δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Η ένταση Hubble αναφέρεται σε αντικρουόμενες μετρήσεις του ρυθμού διαστολής του σύμπαντος. Σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο της φυσικής, ο ρυθμός διαστολής του σύμπαντος θα έπρεπε να είναι ίδιος παντού. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι ο ρυθμός επέκτασης είναι πιο γρήγορος στο κοντινό από ότι στο μακρινό σύμπαν. Έχουν υπάρξει διάφορες θεωρίες, αλλά δεν έχουν καταλήξει σε μια.
Με την κοσμική όμως αυτή ανωμαλία υπάρχει μια νέα εξήγηση. 1% πιο αδύναμη βαρύτητα σε μεγάλες κλίμακες θα μπορούσε να μειώσει την Ένταση Hubble φέρνοντας τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος πιο κοντά στις μετρήσεις από τις τοπικές παρατηρήσεις.
Το γεγονός ότι αυτή η κοσμική ανωμαλία θα μπορούσε να λύσει το θέμα της έντασης Hubble αποτελεί ένα καλό σημάδι ότι υπάρχει, σχολιάζουν οι επιστήμονες Ωστόσο ούτε η έρευνα αυτή προσφέρει πειστικές αποδείξεις ότι η βαρύτητα μειώνεται κατά 1% σε μεγάλες αποστάσεις. Δηλαδή, υπάρχει ακόμη πιθανότητα λάθους, ή ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί σε μεγάλες κλίμακες η βαρύτητα όντως μειώνεται κατά 1%.
Πηγή: Techmaniacs
