Επιτέλους, καλά νέα για το Voyager 1

Αν η απόσταση του φεγγαριού με την Γη, στα 384.499 χιλιόμετρα σας φαίνεται τεράστια, τότε τι θα λέγατε αν μαθαίνατε την πως η απόσταση του James Webb βρίσκεται 1.609.344 χιλιόμετρα μακριά; Εντυπωσιακό δεν είναι; Όμως Όλα αυτά είναι κοντά στην Γη σε σχέση με το Voyager 1 που εδώ και χρόνια πλέει έξω από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση πάνω από 24.000.000.000 (24 δισεκατομμύρια) χιλιόμετρα. Μάλιστα, όσο γράφω αυτό το άρθρο, η απόσταση μεγαλώνει με 61.500 χιλιόμετρα την ώρα.

Το Voyager 1 είναι ίσως το πιο θρυλικό σκάφος της ανθρωπότητας. Παραμένει ένας από τους πιο επικούς εξερευνητές του διαστήματος και μας στέλνει δεδομένα από το διάστημα μεταξύ των ηλιακών συστημάτων σε μια “εμπόλεμη ζώνη” που δεν υπάρχει ο προστατευτικός μανδύας ενός αστεριού για να αποτρέψει την κοσμική ακτινοβολία. Όμως το Voyager, σαν σωστός βετεράνος, έχει μια καλή ομάδα από πίσω του για να αποφεύγει τις “κοσμικές σφαίρες”.

Όμως, το Voyager 1 πριν από έξι μήνες πληγώθηκε και σταμάτησε να μας μιλά. Σε ένα παραλήρημα, έστελνε ακολουθίες από 0 και 1, που δεν έβγαζαν κανένα νόημα. Το Voyager 1 που είναι στο διάστημα από το 1977, σταμάτησε να μας στέλνει πληροφορίες και δεν ανταποκρινόταν σε εντολές. Όμως, πριν η ομάδα του τα παρατήσει και τον αφήσει να αιωρείται ανεξέλεγκτα στην αχανές διάστημα, ψέλλισε τις τελευταίες του λέξεις, που έδωσαν ελπίδα πίσω στην Γη. Μας έδωσε μια καταχώρηση από την μνήμη του υπολογιστή του, που μαρτύρησε στην ομάδα πίσω από την επιχείρηση, που ήταν το πρόβλημα..

Το πρόβλημα ήταν στο Σύστημα Δεδομένων Πτήσης, καθώς ένα από τα chip μνήμης καταστράφηκε, είτε από την κοσμική ακτινοβολία, είτε απλά από τον χρόνο. Μην ξεχνάμε πως δούλευε ασταμάτητα για σχεδόν 50 χρόνια. Όμως, η τεράστια απόσταση από την Γη δεν επιτρέπει γρήγορες επισκευές. Κάθε μήνυμα που στέλνουμε στο σκάφος με εντολές, χρειάζεται 22.5 ώρες για να φτάσει στο σκάφος και άλλο τόσο χρειάζεται για την απάντησή του.

«Η ομάδα είχε συγκεντρωθεί νωρίς το πρωί του Σαββατοκύριακου για να δει αν η τηλεμετρία θα επέστρεφε», είπε ο Μπομπ Ράσμουσεν, μέλος της ομάδας πτήσης του Voyager, στο Space.com. «Ήταν ωραίο που όλοι συγκεντρώθηκαν σε ένα μέρος όπως αυτό για να μοιραστούν τη στιγμή που μάθαμε ότι οι προσπάθειές μας ήταν επιτυχείς. Η χαρά μας ήταν τόσο για το ατρόμητο διαστημόπλοιο όσο και για τη συντροφιά που επέτρεψε την ανάκτησή του».

Τελικά η απάντηση από το Voyager 1 ήρθε στις 22 Μαΐου! Μας χαιρέτησε και μας έδωσε ξανά επιστημονικά δεδομένα από δύο εκ των τεσσάρων οργάνων του. Συγκεκριμένα τα δεδομένα ήταν από  το υποσύστημα κυμάτων πλάσματος και το όργανο μαγνητόμετρου. Τώρα που η καρδιά του Voyager 1 χτυπάει ξανά, η ομάδα του προσπαθεί να δώσει ζωή και στα άλλα δύο όργανα που διαθέτει,  το υποσύστημα κοσμικών ακτινών και το όργανο φορτισμένων σωματιδίων χαμηλής ενέργειας. Τεχνικά υπάρχουν άλλα έξι όργανα στο σκάφος, όμως έχουν σταματήσει να λειτουργούν εδώ και πολύ καιρό, για να γίνει εξοικονόμηση στην ενέργεια.

Για να επαναφέρει το Voyager 1 στο διαδίκτυο, με μάλλον κινηματογραφικό τρόπο, η ομάδα επινόησε μια περίπλοκη λύση που ώθησε το FDS να στείλει ένα αντίγραφο της μνήμης του πίσω στη Γη. Μέσα σε αυτήν την ανάγνωση μνήμης, οι χειριστές κατάφεραν να ανακαλύψουν την ουσία του προβλήματος – έναν κατεστραμμένο κώδικα που εκτείνεται σε ένα μόνο τσιπ – το οποίο στη συνέχεια διορθώθηκε μέσω μιας άλλης (ειλικρινά, εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ) διαδικασίας τροποποίησης του κώδικα. Την ημέρα που το Voyager 1 μίλησε τελικά ξανά, «θα μπορούσατε να ακούσετε μια καρφίτσα να πέφτει στο δωμάτιο», είπε ο Σπίλκερ. “Ήταν πολύ αθόρυβο. Όλοι κοιτούσαν την οθόνη, περιμένουν και βλέπουν.”