Της Ιωάννας Υψηλάντη Αυτή η σημαία που βλέπετε να σηκώνουν οι Έλληνες επαναστάτες, είναι η σημαία του πολεμικού Ναυτικού της τσαρικής Ρωσίας!
Της Ιωάννας Υψηλάντη
Αυτή η σημαία που βλέπετε να σηκώνουν οι Έλληνες επαναστάτες,
είναι η σημαία του πολεμικού Ναυτικού της τσαρικής Ρωσίας!
Ας δώσω πρώτα την είδηση.
Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας, Γιώργος Γεραπετρίτης, απαγόρευσε την συμμετοχή της Ρωσικής αντιπροσωπίας, στον εορτασμό της εθνικής μας ανεξαρτησίας, που έγινε πράξη, μετά την Επανάσταση του 1821.
Βεβαίως, ένας ιστορικά λοβοτομημένος υπουργός δεν μπορεί να εκπροσωπεί ένα έθνος, έναν λαό, μία εθνική συνείδηση. Μπορεί μόνο να εκπροσωπεί τον εαυτό του, τους εξωτερικούς εργοδότες του και τον ξεπουλημένο πρωθυπουργό του με αποφάσεις που γελοιοποιούν τα ιστορικά γεγονότα και την υπόσταση της χώρας μας.
Η Ιστορία δεν ξαναγράφεται, ανάλογα με τις επιθυμίες των ξένων κυρίαρχων, που πολέμησαν και την Ελληνική Επανάσταση και την νεότερη ανεξαρτησία της χώρας μας. Υπάρχουν ντοκουμέντα που φωνάζουν, για τις ενέργειες και της μίας και της άλλης πλευράς.
Προφανώς, Κούλης και Γεραπετρίτης δεν τα έχουν διαβάσει ποτέ.
Αλλιώς θα ντρέπονταν, αν είχαν λίγη τσίπα, να προσβάλουν την ΜΟΝΑΔΙΚΗ παγκόσμια δύναμη, που μας χάρισε την εθνική μας ανεξαρτησία με την Συνθήκη της Ανδριανούπολης.
Ήταν ακριβώς εκεί, που οι Ρώσοι υποχρέωσαν τον Σουλτάνο με το πιστόλι στον κρόταφο να υπογράψει την ανεξαρτησία της Ελλάδας!
Ακόμα και οι φιλότουρκοι Άγγλοι πολιτικοί, που εμπόδισαν τους Ρώσους να φτάσουν, τότε, μέχρι την Κωνσταντινούπολη, παραδέχθηκαν ότι η συνθήκη της Ανδριανούπολης υπήρξε “το διεθνές συμβόλαιο της πολιτικής υπόστασης και αυτοτέλειας του Ελληνικού κράτους”.
Ακόμη και ο Καρλ Μάρξ, που είχε πολλά προηγούμενα με τον τσάρο έγραψε, το 1853, σε άρθρο του στη “New York Tribune”:
“Ποιος έκρινε τελικά τον αγώνα όταν εξεγέρθηκαν οι Έλληνες; Όχι βέβαια οι συνωμοσίες και οι ξεσηκωμοί του Αλή Πασά, ούτε η μάχη στο Ναυαρίνο, ούτε ο Γαλλικός στρατός στο Μωριά, ούτε τα συνέδρια και τα πρωτόκολλα του Λονδίνου. Αλλά ήταν ο Ντίμπιτς που προέλασε μέσω των Βαλκανίων στην πεδιάδα του Έβρου.”
Ο Ντίμπιτς στον οποίο αναφέρθηκε ο Μαρξ ήταν ο στρατάρχης τότε του ρωσικού στρατού που νίκησε τους Οθωμανούς στην Ανδριανούπολη.
Δεν θα αναφερθώ καν στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, στον ρόλο του ΥΠΕΞ του τσάρου Καποδίστρια, στον ρόλο του υπασπιστή του τσάρου Αλέξανδρου Υψηλάντη και στην Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή.
Μου αρκεί μόνο η Συνθήκη της Ανδριανούπολης, που την έχουν ξωπετάξει και από το μάθημα της Ιστορίας, στα σχολεία.
Όπως ξωπετάνε όλους τους αγωνιστές για την Ελευθερία σ΄αυτήν την χώρα!
Ντροπή και οργή μόνο!
* 14 Σεπτεμβρίου του 1829. Τότε υπογράφτηκε η Συνθήκη της Ανδριανούπολης, από τους Ρώσους νικητές των Οθωμανών με την οποία η Ελλάδα απέκτησε την εθνική της ανεξαρτησία.
* Το απόσπασμα του Μάρξ είναι από τα “Απαντα” Καρλ Μάρξ-Φρίντριχ Ενγκελς, τόμος 9, σελίδα 394). Και το απόσπασμα αυτό συμπληρώνεται ως εξής! “…Και τον καιρό που η Ρωσία εντελώς ήσυχα και χωρίς να φοβάται τίποτα, έκανε την δουλειά της με το κομμάτιασμα της Τουρκίας, οι διπλωμάτες της Δύσης συνέχισαν να εγγυώνται και να υποστηρίζουν το στάτους κβο και το απαραβίαστο της Τουρκίας”! Αυτοί θα είναι και τώρα οι “επίσημοι προσκεκλημένοι” μας! Ουστ ξεφτιλισμένοι!
