Πρόσφατη έρευνα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο αμφισβητεί τις καθιερωμένες πεποιθήσεις σχετικά με την τεκτονική των πλακών, τη θεωρία που εξηγεί την κίνηση του φλοιού της Γης. Εστιάζοντας σε τέσσερα μεγάλα οροπέδια στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, συμπεριλαμβανομένων των οροσειρών Shatsky Rise και Hess Rise, η μελέτη υποδεικνύει ότι οι περιοχές αυτές δεν είναι τόσο σταθερές όσο πίστευαν κάποτε.
Σε αντίθεση με τη συμβατική γνώση, η έρευνα προτείνει ότι τα ωκεάνια οροπέδια είναι ευάλωτα σε παραμορφώσεις που προκαλούνται από μακρινές δυνάμεις που προέρχονται από τα άκρα των πλακών. Οι γραμμές ρηγμάτων που παρατηρούνται παράλληλα με τις τάφρους καταβύθισης υποδεικνύουν συνεχή τεκτονική δραστηριότητα, αμφισβητώντας την αντίληψη ότι τέτοια φαινόμενα περιορίζονται στα ενεργά όρια των πλακών.
Χρησιμοποιώντας υπολογιστικά μοντέλα, η ομάδα έδειξε πώς αυτά τα οροπέδια υφίστανται τέντωμα και λέπτυνση κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, ιδιαίτερα κοντά σε ζώνες υποβύθισης. Παρά το πάχος τους, οι πλάκες αποκαλύπτεται ότι είναι ασθενέστερες από ό,τι είχε υποτεθεί προηγουμένως.
Αν και η μελέτη επικεντρώθηκε σε περιορισμένο αριθμό πλακών, οι επιπτώσεις της είναι σημαντικές. Υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω εξερεύνηση και χαρτογράφηση του ωκεάνιου πυθμένα, ώστε να βελτιωθεί η κατανόηση της τεκτονικής των πλακών. Ο επικεφαλής ερευνητής Erkan Gün υπογραμμίζει τη σημασία της συνέχισης των ερευνητικών προσπαθειών στον τομέα αυτό, ελπίζοντας να εμπνεύσει μελλοντικές έρευνες και πρωτοβουλίες συλλογής δεδομένων.
Στην ουσία, η έρευνα αυτή αποκαλύπτει τη δυναμική φύση της γήινης λιθόσφαιρας και αμφισβητεί τα καθιερωμένα παραδείγματα στη γεωλογία, υποδηλώνοντας ότι η κατανόησή μας για την τεκτονική των πλακών εξακολουθεί να εξελίσσεται.
Πηγή: Techmaniacs
