Του Γιώργου Χατζηδημητρίου
Η Ελλάδα θρηνεί την απώλεια του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Για την ακρίβεια, όχι σύσσωμη η Ελλάδα και όχι άπαντες οι Έλληνες. Κι αν κάνουμε το τελικό ξεσκαρτάρισμα, ο αριθμός των τεθλιμμένων μειώνεται δραματικά. Θα μείνουν στον πάτο όπου ανήκουν κάτι χαροκαμένοι «μενουμευρώπηδες» και κάτι κομπάρσοι εθελόδουλοι τύπου Μητσοτάκη, Άδωνη Γεωργιάδη και Πορτοσάλτε, που πήραν με καμάρι υπεργολαβικά τη δουλειά της συντριβής των Ελλήνων για λόγους παραδειγματισμού από τις οικονομικές ερπύστριες του Δ’ Ράιχ και βεβαίως ορισμένες εξέχουσες περιπτώσεις της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικής τάξης, οι οποίες πλούτισαν από τη δυστυχία του κόσμου της εργασίας, τη μετανάστευση των καλύτερων μυαλών της πατρίδας, την εξαθλίωση και τις χιλιάδες αυτοκτονίες απεγνωσμένων Ελλήνων, την εκδικητική ισοπέδωση κάθε ελπίδας.
Συγκροτούν όλοι αυτοί έναν πηχτό, μαύρο χυλό εκτελεστικών οργάνων που προσπάθησαν να ταπεινώσουν και να εθίσουν τους Έλληνες στην ιδέα ότι είναι υπεύθυνοι για τα δεινά τους. Όλη η Ευρώπη συνήθισε στην προσβλητική καταφορά ότι οι Έλληνες είναι λαός τεμπέληδων που αρμέγουν τις κοινοτικές αγελάδες και ζουν εις βάρος του προκομμένου Βορρά, την ώρα που εμείς, με το αίμα μας, σώζαμε τις ληστρικές τους τράπεζες.
Ο λαός μας, όπως έκανε πάντα και όπως θα κάνει και όποτε χρειαστεί στο μέλλον, αντιστάθηκε στη λαίλαπα. Όρθωσε ανάστημα και διαδήλωσε την ανυπακοή του -προτού τον προδώσει στεγνά και ο Τσίπρας- διεκδικώντας τη λιγοστή ζωή του στους δρόμους και στις πλατείες. Προτού αυτοί οι προβοκάτορες κάψουνε τους ανθρώπους στη Μαρφίν -αυτούς που ο Χρυσοχοΐδης διαβεβαίωνε, ανάμεσα σε τόσες ψεύτικες υποσχέσεις, ότι είναι θέμα χρόνου να συλλάβει- υποχρεώνοντας τον κόσμο να γυρίσει φοβισμένος στον καναπέ του.
Η συνθηκολόγηση του Τσίπρα, όταν ο Σόιμπλε σε κείνη τη μακρόσυρτη διαπραγμάτευση του πήρε το κεφάλι και τον έκανε οικόσιτο κατοικίδιο στον καναπέ του Βερολίνου, έδωσε την ευκαιρία σε όλους τους γερμανόφιλους της χώρας να ξεσπαθώσουν. «Σας τα λέγαμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος» βγάζαν χαιρέκακα τα σωθικά τους, ζητώντας ρεβάνς από τα λαγούμια τους και εννοώντας ότι στη ζωή αυτή ή θα υποταχθεί κανείς ή θα χαθεί. Τους ξέπλυνε όλους αυτούς η ατιμωτική στάση του Τσίπρα. Τους έδωσε το δικαίωμα να βγαίνουν σήμερα στο μεϊντάνι και να κατηγορούν όποιον διεκδικεί ανθρώπινο μεροκάματο, δημόσια Παιδεία και Υγεία για λαϊκιστή!
Η χώρα έχει πολιτική σταθερότητα, κόμπαζε την περασμένη Κυριακή η… σοβαρή ναυαρχίδα της Δεξιάς που ανήκει στον όμιλο του γνωστού τουρκοκάναλου. Ας τους πει κάποιος ότι η χώρα ζει στην πιο βαθιά μεταπολιτευτικά αναπηρία. Στο τιμόνι, μέσα σε μια βλακώδη παντοδυναμία, βρίσκεται ένας πρωθυπουργός του οποίου οι ηθικές αρχές δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Και το πότε θα βρούμε στην επόμενη ξέρα είναι θέμα χρόνου…