Όταν πολιτικοί νομίζουν ότι η μοίρα του Ελληνισμού κρίνεται από τουιταρίσματα της «Πεν Νταλαούρα» και του «Τρομπέν τσίσα ούρα»…
Του Παναγιώτη Λιάκου
Εδώ και ημέρες γίνεται ένα αλλόκοτο σούσουρο στο συρρικνούμενο… κρατίδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη όπως ο Πάνος Σκουρλέτης έχουν αγανακτήσει με την παρέμβαση ανώνυμων λογαριασμών του διαδικτύου στα εσωτερικά του κόμματος. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του είναι ένας λογαριασμός που αυτοαποκαλείται «Πεν Νταλαούρα». Ο κ. Σκουρλέτης, μάλιστα, θρυλείται ότι σκοπεύει να απευθυνθεί στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για το ζήτημα, μια και δείχνει πεπεισμένος ότι η κακόπιστη εσωκομματική κριτική που ασκούν τα τρολ του διαδικτύου έχει αντίκρισμα στην κοινωνία!
Έτι δε, καταγγέλλει ότι «επώνυμοι που υπογράφουν σε εφημερίδες ήταν υπεύθυνοι 50 τρολ στο διαδίκτυο. Κάποιοι δούλεψαν υπόγεια με στημένο μηχανισμό. Πρόκειται για παράκεντρα γύρω από τον Τσίπρα». Αν αυτό ισχύει, φαντάσου μυαλά που είχε και έχει ο Αλέξης Τσίπρας… Αντί να κάνει καμιά σοβαρή δουλειά, έχει γίνει τρολοβοσκός του διαδικτύου!
Πάντως, όποιος διαθέτει νοημοσύνη λίγο ανώτερη από της αμοιβάδας μπορεί να αντιληφθεί ότι οι φόβοι του κ. Σκουρλέτη δεν είναι βάσιμοι. Μπορεί κάποιος πολίτης να διασχίσει τον νομό Αττικής από τα Μέγαρα μέχρι το Σούνιο, από το Κορωπί μέχρι την Πάρνηθα κι από τον Πειραιά μέχρι τον Μαραθώνα και να μην ακούσει ούτε έναν να μιλάει για τα τουιταρίσματα της «Πεν Νταλαούρα» και του «Τρομπέν τσίσα ούρα». Οι τύποι, που είτε πληρώνονται γι’ αυτό είτε όχι, οι οποίοι κάθονται νυχθημερόν και σκυλοβρίζουν κόσμο στο διαδίκτυο επηρεάσουν (κι αυτό για λίγο) μόνο τον πολιτικοδημοσιογραφικό μικρόκοσμο – κι αυτόν όχι καθ’ ολοκληρίαν.
Μα, για το όνομα του Θεού, ποιος θα ψωνίσει άποψη και αντιλήψεις από ανώνυμους λογαριασμούς στο διαδίκτυο; Κι αν υπάρχουν τέτοιοι, πόσοι είναι; Μπορεί το αδιάκοπο σκυλοβρίσιμο των διαδικτυακών «στόχων» όσων διαθέτουν στρατιές με τρολ να προκαλέσει ουσιαστική πολιτική μεταβολή σε μια χώρα ή να δημιουργήσει κάτι ουσιαστικότερο και βαθύτερο από πρόσκαιρες εντυπώσεις;
Όσα γράφει η κάθε «Πεν Νταλαούρα» είναι φούσκες, φλούδες, έπεα πτερόεντα. Ουσία είναι το γεγονός ότι οι πολυεθνικές, με τις εξωφρενικές αυξήσεις των προϊόντων τους, έχουν βγάλει δισεκατομμύρια σε βάρος του ελληνικού λαού και ότι η κυβέρνηση τώρα θυμήθηκε να επιβάλει (για τα μάτια του κόσμου) πρόστιμο 2.000.000 ευρώ.
Ούτως έχουσιν τα πράγματα…
