Του Απόστολου Αποστόλου*
Ο ποιητής Γ. Σεφέρης έγραφε «χωρίς να αλλάζουν μέσα στην αλλαγή», έτσι ζούμε και πορευόμαστε μέσα στις ροές του χρόνου. Ζούμε διαρκώς κάτω από τις πιο αρρωστημένες συνήθειες. Ας δούμε μερικές που επαναλαμβάνονται και έχουν γίνει πετρωμένες κατάρες δεμένες στο οστρακόδερμα της υποκρισίας μας. Οι ρωμαίοι αυτοκράτορες παρακολουθούσαν την κίνηση των κεντρικών λαϊκών αγορών της Ρώμης (ήλεγχαν βέβαια και τις τιμές όχι όπως σήμερα που αυτορυθμίζονται από τα ΚΑΡΤΕΛ.Τι ειρωνεία!) γιατί έτσι βολιδοσκοπούσαν και τη δύναμη της αγοράς και τις πεποιθήσεις των υπηκόων-πολιτών. Και ο Οκταβιανός και ο Γερμανικός και ο Καλιγούλας και ο Νέρωνας πότε με τους αντιπροσώπους τους, πότε οι ίδιοι και μάλιστα μεταμφιεσμένοι άφηναν τη χλιδή του Καπιτωλίου και έμπαιναν στον πολύβουο κόσμο των αγορών για να ακούσουν τα σχόλια και τις κρίσεις του πλήθους και έτσι να υπολογίσουν το μέρισμα των ευθυνών τους.
Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης με ύφος και εκείνος ρωμαίου αυτοκράτορα επισκέπτεται τα σούπερ μάρκετ, κοιτάζει τα προϊόντα και τα ταμπελάκια με τις αναγραφόμενες τιμές, όλα αυτά φυσικά με την απόσταση εκείνων που εισέρχονται για πρώτη φορά στα σούπερ μάρκετ και αγνοούν προϊόντα και τιμές. Μοιράζει φορεμένα χαμόγελα στις τηλεοπτικές κάμερες και κάνει δηλώσεις με «νόημα ασυλλόγιστο» ότι όλα ελέγχονται και τίποτε δεν αποκλίνει από την τροχιά της ευθύνης του. Οι πολίτες αναίσθητοι από τα αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ των τιμών και τα τσουνάμι των καθημερινών ανατιμήσεων και κάτω από τη σύγχυση και τον πανικό τους, κτίζουν τη νέα νοσολογία που μπορεί να διαβάζουμε στο μέλλον στα εγχειρίδια της ψυχιατρικής. Την «υπεραγορική» «σουπερμαρκετική» φοβία.
Έτσι και αλλιώς οι ελπίδες των πολιτών στέγνωσαν γιατί βλέπουν ότι οι πολιτικοί ματαιώνονται στην άγρα των ψήφων αλλά όχι στη λύση των προβλημάτων. Για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ένας πολιτικός κάποιο πρόβλημα πρέπει να βγάλει από το μυαλό του τα ψηφοθηρικά τρικ, τις ετοιμοπαράδοτες υπεκφυγές και τις μορφές υποκρισίας. Όχι να μοιράζει παρηγοριές στο φιλέρημο πόπολο και να δίνει υποσχέσεις για νίκες που θα πνιγούν πολύ σύντομα στη ματαιότητά τους και θα σβήσουν στο άκυρο της απιστίας τους. Οι πολιτικές παρηγοριές του κ. Μητσοτάκη λειτουργούν σαν σπασμένο γρανάζι της κυβερνητικής μηχανικής του και οι υποσχέσεις του γίνονται στρατός ασύντακτος μετά από πανωλεθρία.
Στον αείρροο καταρράχτη της συνήθειας που πλήττει το παρόν μας, εντάσσεται και η κομματική καμαρίλα σε βαθμό αδιαχώρητο από τους συσχετισμούς και τα οργανωμένα συμφέροντα. Το βλέπουμε με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή του νέου προέδρου του. Όλα θυμίζουν τους σκοτεινούς διαδρόμους του Καπιτωλίου της Ρώμης, τις λεπίδες των ρωμαϊκών μαχαιριών και τα ουλτιμάτα που έκλειναν τους λογαριασμούς. Με την κομψή βέβαια σύγχρονη «βαρβαρότητά» τους, αλλά στο ίδιο πνεύμα των μεθοδεύσεων και της ίδια εξουσιαστικής παράνοιας, οι εκτελέσεις στους Ιππόδρομους των φιλόδοξων αυτοκρατόρων της Ρώμης γίνονται σήμερα με άλλο τρόπο όχι φυσικά με την άγρια βία του μαχαιρώματος, αλλά με τις μομφές, τις αποπομπές, τις αποστασίες.
Οι αποφάσεις λαμβάνονταν τότε στα συμπόσια μέσα σε λιλιπούτεια δείπνα, σήμερα οι αποφάσεις λαμβάνονται στις πρεσβείες, στα γραφεία των μεγάλων τηλεοπτικών καναλιών, ενίοτε και σε ταβέρνες, στα σαλόνια των τεράστιων μονοκατοικιών των βορείων λουσάτων προαστίων ή στα μπαρ των ξενοδοχείων. Κάπως έτσι δρομολογούνται οι πολιτικές κινήσεις για πόσο διάστημα θα μείνει στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Κασσελάκης και ποια θα είναι η ανάδοχη ηγεσία. Τα κομματικά λατιφούντια του ΣΥΡΙΖΑ και η εγχώρια ελίτ, φτιάχνει τη σκηνή της ηγεσίας πάντα κάτω από μυστικότητα αδιαφορώντας για τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ και τους ψηφοφόρους που εξέλεξαν το νέο πρόεδρο.
Έτσι λοιπόν με ένα πείσμα αδιάλυτο διατηρούμε τα παλιά σκηνικά της ιστορίας, δεν επιθυμούμε να αποχαιρετίσουμε τον κόσμο του χθες που βρικολάκιαζε στα καλντερίμια του χρόνου, αλλά απεναντίας του δίνουμε πνοή και συνέχεια, μνημειώνουμε τα ερείπιά του, τις αραχνιασμένες και σκοτεινές ψυχοτροπίες που ευλογούν τις ματσαράγκες και τις αδικίες, τους πολιτικούς των νεκρών συνειδήσεων.
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
