Το antapocrisis αναδημοσιεύει άρθρο του δημοσιογράφου – σχολιαστή Pepe Escobar ο οποίος εκτιμά ότι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους βαδίζουν σε μια παγίδα στρατηγικής σημασίας γιατί θεωρούν ότι μπορούν να ισοφαρίσουν την ήττα στην Ουκρανία με μια νίκη στη Μέση Ανατολή, πράγμα όμως που ο άξονας Ρωσίας – Ιράν δεν θα το επιτρέψει. Ανεξάρτητα από ίσως υπέρ του δέοντος κατηγορηματικές εκτιμήσεις, η οπτική του Pepe Escobar έχει σημασία γιατί παραπέμπει στη μεγαλύτερη εικόνα από αυτή που προκύπτει από τα πεδία των μαχών.
Του Πεπέ Εσκομπάρ (Pepe Escobar) *
Η στρατηγική σύμπραξη Ρωσίας-Ιράν – με την Κίνα να στηρίζει από τα παρασκήνια – στήνει μια περίτεχνη παγίδα στη Δυτική Ασία, με ολίγη γεύση από Σουν Τζου, για τον Παγκόσμιο Ηγεμόνα.
Εκτός από το Ισραήλ, δεν υπάρχει καμία οντότητα στον πλανήτη ικανή να στρέψει το επίκεντρο της προσοχής, αστραπιαία, μακριά από τη θεαματική πανωλεθρία της Δύσης στην Ουκρανία.
Οι πολεμοκάπηλοι που είναι υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, όχι ακριβώς μαθητές του Μπίσμαρκ, πιστεύουν ότι αν το Σχέδιο Ουκρανία είναι ανέφικτο, το Σχέδιο Τελική Λύση στην Παλαιστίνη θα μπορούσε αντίθετα να είναι ένας περίπατος (με μπόλικη εθνοκάθαρση).
Ένα πιο αληθοφανές σενάριο, όμως, είναι ότι Ιράν-Ρωσία – και ο νέος “άξονας του κακού” Ρωσία-Κίνα-Ιράν – έχουν όλα όσα χρειάζονται για να σύρουν τον Ηγεμόνα σε ένα δεύτερο τέλμα. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να χρησιμοποιήσουν προς όφελος τους τον ακατάστατο αποπροσανατολισμό του εχθρού και να τον παρασύρουν σε λάθη.
Ο ευσεβής πόθος του Λευκού Οίκου ότι οι διαρκείς πόλεμοι στην Ουκρανία και στο Ισραήλ είναι εγγεγραμμένοι στην ίδια μεγαλεπήβολη εκστρατεία “δημοκρατίας” και σημαντικοί για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ, έχει ήδη γυρίσει μπούμερανγκ – ακόμη και στην αμερικανική κοινή γνώμη.
Αυτό δεν εμποδίζει τις κραυγές και τους ψιθύρους στο κέντρο της Ουάσιγκτον που αποκαλύπτουν ότι οι προσκείμενοι στο Ισραήλ νεοσυντηρητικοί των ΗΠΑ επιταχύνουν για να προκαλέσουν το Ιράν – μέσω ενός ψευδούς συναγερμού που θα οδηγούσε σε αμερικανική επίθεση. Αυτό το σενάριο του Αρμαγεδδών ταιριάζει απόλυτα με τη βιβλική ψυχοπάθεια του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Οι υποτελείς θα αναγκαστούν να συμμορφωθούν χωρίς εντάσεις. Οι αρχηγοί κρατών του ΝΑΤΟ έχουν σπεύσει να επισκεφθούν το Ισραήλ για να επιδείξουν την άνευ όρων υποστήριξή τους προς το Τελ Αβίβ – μεταξύ των οποίων ο Κυριάκος Μητσοτάκης της Ελλάδας, η Τζόρτζια Μελόνι της Ιταλίας, ο Ρίσι Σουνάκ της Βρετανίας, ο Όλαφ Σολτς της Γερμανίας, ο ηλικιωμένος ένοικος του Λευκού Οίκου, και ο Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας.
Εκδίκηση για τον αραβικό “αιώνα της ταπείνωσης”
Μέχρι στιγμής, το λιβανέζικο κίνημα αντίστασης Χεζμπολάχ έχει επιδείξει εξαιρετική αυτοσυγκράτηση, χωρίς να τσιμπά κανένα δόλωμα. Η Χεζμπολάχ υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση στο σύνολό της – ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε σοβαρά προβλήματα με τη Χαμάς, με την οποία συγκρούστηκε στη Συρία. Η Χαμάς, παρεμπιπτόντως, ενώ χρηματοδοτείται εν μέρει από το Ιράν, δεν διοικείται από το Ιράν. Όσο κι αν η Τεχεράνη υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση, οι παλαιστινιακές ομάδες αντίστασης λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις.
Τα μεγάλα νέα είναι ότι όλες αυτές οι διαφορές, τώρα σταδιακά εξασθενούν. Τόσο η Χαμάς όσο και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ (PIJ) πήγαν στον Λίβανο για να επισκεφθούν προσωπικά τον Γενικό Γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα αυτή την εβδομάδα. Αυτό δηλώνει την ενότητα του σκοπού – ή αυτό που ο Άξονας Αντίστασης της περιοχής αποκαλεί “Ενότητα των Μετώπων”.
Ακόμη πιο εντυπωσιακή ήταν η επίσκεψη της Χαμάς στη Μόσχα αυτή την εβδομάδα, η οποία αντιμετωπίστηκε με ανίσχυρη ισραηλινή οργή. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Χαμάς ήταν ένα μέλος του Πολιτικού Γραφείου της, ο Αμπού Μαρζούκ. Ο Ιρανός αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ali Bagheri ήρθε ειδικά από την Τεχεράνη και συναντήθηκε με δύο από τους βασικούς αναπληρωτές του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Lavrov, τον Sergei Ryabkov και τον Mikhail Galuzin.
Αυτό σημαίνει ότι η Χαμάς, το Ιράν και η Ρωσία διαπραγματεύονται στο ίδιο τραπέζι.
Η Χαμάς έχει καλέσει τα εκατομμύρια των Παλαιστινίων στη διασπορά, καθώς και ολόκληρο τον αραβικό κόσμο και όλες τις χώρες του Ισλάμ, να ενωθούν. Αργά αλλά σταθερά, μπορεί να διακρίνει κανείς ένα μοτίβο: μήπως ο αραβικός κόσμος – και μεγάλες εκτάσεις του Ισλάμ – βρίσκονται στα πρόθυρα μιας σημαντικής ένωσης για να εκδικηθούν τον δικό τους “εικοστό αιώνα της ταπείνωσης” – όπως έκαναν οι Κινέζοι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον Μάο Τσετούνγκ και τον Ντενγκ Σιαοπίνγκ;
Το Πεκίνο, μέσω της εκλεπτυσμένης διπλωματίας του, σίγουρα το υπαινίσσεται σε βασικούς παράγοντες, ακόμη και πριν από την πρωτοποριακή -με τη μεσολάβηση Ρωσίας και Κίνας- προσέγγιση ανάμεσα στο Ιράν και στη Σαουδική Αραβία που επετεύχθη νωρίτερα φέτος.
Αυτό από μόνο του δεν θα ανατρέψει τη διαρκή εμμονή της αμερικανικής Νέας Τάξης να βομβαρδίζει κρίσιμες υποδομές στο Ιράν. Έχοντας αξία μικρότερη του μηδενός όταν πρόκειται για στρατιωτική επιστήμη, αυτοί οι νεοσυντηρητικοί αγνοούν πώς τα ιρανικά αντίποινα θα στόχευαν -με ακρίβεια- κάθε αμερικανική βάση στο Ιράκ και τη Συρία, με τον Περσικό Κόλπο να αποτελεί ανοιχτή υπόθεση.
Ο εξαιρετικός Ρώσος στρατιωτικός αναλυτής Αντρέι Μαρτιάνοφ έχει δείξει τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτά τα ακριβά αμερικανικά σιδερένια καράβια στην Ανατολική Μεσόγειο σε περίπτωση επίθεσης του Ισραήλ κατά του Ιράν.
Επιπλέον, υπάρχουν τουλάχιστον 1.000 αμερικανικοί στρατιώτες στη βόρεια Συρία που κλέβουν το πετρέλαιο της χώρας – οι οποίοι θα γίνονταν επίσης άμεσος στόχος.
Ο Ali Fadavi, αναπληρωτής αρχιστράτηγος του IRGC (σ.μ. Φρουροί της Επανάστασης), μπήκε στο ψητό: “Έχουμε τεχνολογίες στον στρατιωτικό τομέα που κανείς δεν γνωρίζει και οι Αμερικανοί θα τις μάθουν όταν τις χρησιμοποιήσουμε”.
Εννοεί τους ιρανικούς υπερηχητικούς πυραύλους Fattah – ξαδέλφια των Khinzal και DF-27 – που ταξιδεύουν με ταχύτητα 15 Mach και μπορούν να φτάσουν σε οποιονδήποτε στόχο στο Ισραήλ σε 400 δευτερόλεπτα.
Και προσθέστε σε αυτό, τον εξελιγμένο ρωσικό ηλεκτρονικό πόλεμο (EW). Όπως επιβεβαιώθηκε στη Μόσχα πριν από έξι μήνες, όταν πρόκειται για στρατιωτική διασύνδεση, οι Ιρανοί είπαν στους Ρώσους στο ίδιο τραπέζι, “ό,τι χρειαστείτε, απλά ζητήστε”. Το ίδιο ισχύει και αντίστροφα, διότι ο κοινός εχθρός είναι ένας και ο ίδιος.
Όλα αφορούν τα Στενά του Ορμούζ
Η καρδιά του θέματος σε οποιαδήποτε στρατηγική Ρωσίας-Ιράν είναι το Στενό του Ορμούζ, μέσω του οποίου διακινείται τουλάχιστον το 20% του παγκόσμιου πετρελαίου (σχεδόν 17 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως) και το 18% του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το οποίο ανέρχεται σε τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια ημερησίως.
Το Ιράν είναι σε θέση να μπλοκάρει το Στενό του Ορμούζ εν ριπή οφθαλμού. Για αρχή, αυτό θα ήταν ένα είδος ποιητικής τιμωρίας της δικαιοσύνης για το Ισραήλ που στοχεύει να υφαρπάξει, παράνομα, όλο το φυσικό αέριο αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που ανακαλύφθηκε στα ανοιχτά της Γάζας: αυτός είναι, παρεμπιπτόντως, ένας από τους απολύτως βασικούς λόγους για την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης.
Ωστόσο, η πραγματική διαπραγμάτευση θα είναι να καταρρεύσει η δομή χρηματιστηριακών παραγώγων της Wall Street ύψους 618 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως επιβεβαιώνουν εδώ και χρόνια οι αναλυτές της Goldman Sachs και της JP Morgan, καθώς και ανεξάρτητοι έμποροι ενέργειας του Περσικού Κόλπου.
Έτσι, όταν έρθει η ώρα της πίεσης – και πολύ πέρα από την υπεράσπιση της Παλαιστίνης και σε ένα σενάριο ολοκληρωτικού πολέμου – όχι μόνο η Ρωσία-Ιράν αλλά και οι βασικοί παίκτες του αραβικού κόσμου που πρόκειται να γίνουν μέλη των BRICS 11 – όπως η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ – έχουν ό,τι χρειάζεται για να καταρρίψουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ όποτε το επιλέξουν.
Ένας ανώτερος υπάλληλος του Βαθέως Κράτους της παλιάς σχολής, που τώρα δραστηριοποιείται στην Κεντρική Ευρώπη, τονίζει:
“Τα ισλαμικά έθνη έχουν το οικονομικό πλεονέκτημα. Μπορούν να ανατινάξουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα κόβοντας το πετρέλαιο. Δεν χρειάζεται να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό. Το Ιράν και η Σαουδική Αραβία συμμαχούν μεταξύ τους. Η κρίση του 2008 χρειάστηκε 29 τρισεκατομμύρια δολάρια για να επιλυθεί, αλλά αυτή, αν συμβεί, δεν θα μπορούσε να επιλυθεί ούτε με 100 τρισεκατομμύρια δολάρια”.
Όπως μου είπαν έμποροι του Περσικού Κόλπου, ένα πιθανό σενάριο είναι ο ΟΠΕΚ να αρχίσει να επιβάλλει κυρώσεις στην Ευρώπη, πρώτα από το Κουβέιτ, και στη συνέχεια να εξαπλωθεί από τη μια χώρα του ΟΠΕΚ στην άλλη, και σε όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν τον μουσουλμανικό κόσμο ως εχθρούς και τους μουσουλμάνους ως τροφή για κανόνια.
Ο Ιρακινός πρωθυπουργός Μοχάμεντ Σία αλ-Σουντανί έχει ήδη προειδοποιήσει ότι το πετρέλαιο προς τις δυτικές αγορές θα μπορούσε να περιοριστεί εξαιτίας των όσων διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα. Ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν έχει ήδη ζητήσει, επισήμως, ένα συνολικό εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις ισλαμικές χώρες κατά των εθνών – ουσιαστικά υποτελών του ΝΑΤΟ – που υποστηρίζουν το Ισραήλ.
Έτσι, οι χριστιανοί σιωνιστές στις ΗΠΑ που συμμαχούν με τον Νετανιάχου και απειλούν να επιτεθούν στο Ιράν έχουν την πιθανότητα να καταρρίψουν ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Πόλεμος στη Συρία για πάντα – remixed
Μέσα στις σημερινές ηφαιστειακές συνθήκες, η στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Κίνας υπήρξε εξαιρετικά προσεκτική. Για τον έξω κόσμο, η κοινή επίσημη θέση τους είναι ότι αρνούνται να πάρουν το μέρος είτε της Παλαιστίνης είτε του Ισραήλ, ζητούν κατάπαυση του πυρός για ανθρωπιστικούς λόγους, ζητούν λύση δύο κρατών που να σέβεται το διεθνές δίκαιο. Όλες οι πρωτοβουλίες τους στον ΟΗΕ έχουν σαμποταριστεί δεόντως από τον Ηγεμόνα (σ.μ. ΗΠΑ).
Ως έχει, η Ουάσιγκτον αρνήθηκε το πράσινο φως για την ισραηλινή χερσαία εισβολή στη Γάζα. Ο κύριος λόγος είναι η άμεση προτεραιότητα των ΗΠΑ: να κερδίσουν λίγο χρόνο για να επεκτείνουν τον πόλεμο στη Συρία, που “κατηγορείται” ότι είναι το βασικό σημείο διέλευσης ιρανικών όπλων προς τη Χεζμπολάχ. Αυτό το ζήτημα πολλαπλασιάζεται, καθώς επανέρχεται το παλιό πολεμικό μέτωπο εναντίον της Ρωσίας.
Δεν υπάρχουν αυταπάτες στη Μόσχα. Ο μηχανισμός πληροφοριών γνωρίζει καλά ότι πράκτορες της ισραηλινής Μοσάντ συμβούλευαν το Κίεβο, ενώ το Τελ Αβίβ προμήθευε όπλα στην Ουκρανία κατόπιν σοβαρής πίεσης των ΗΠΑ. Αυτό εξόργισε τους Ρώσους και μπορεί να αποτέλεσε ένα μοιραίο ισραηλινό λάθος.
Οι νεοσυντηρητικοί, από την πλευρά τους, δεν σταματούν ποτέ. Προωθούν μια παράλληλη απειλή: αν η Χεζμπολάχ επιτεθεί στο Ισραήλ με κάτι άλλο εκτός από μερικές ρουκέτες αραιά και πού – και αυτό απλά δεν πρόκειται να συμβεί – η ρωσική αεροπορική βάση Χμεϊμίμ στη Λατάκεια θα “εξαλειφθεί” ως “προειδοποίηση” προς το Ιράν.
Αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καν ως παιδικό παιχνίδι στην άμμο. Μετά τις κατά συρροή ισραηλινές επιθέσεις στα πολιτικά αεροδρόμια της Δαμασκού και του Χαλεπιού, η Μόσχα δεν καθυστέρησε ούτε δευτερόλεπτο πριν προσφέρει τις εγκαταστάσεις της Χμεϊμίμ στη Συρία – με πλήρη άδεια για τις εμπορευματικές πτήσεις του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC), σύμφωνα με ορισμένες ρωσικές πηγές πληροφοριών. Ο Νετανιάχου δεν θα εκφράσει απλώς μια επιθυμία αυτοκτονίας βομβαρδίζοντας μια πλήρως προστατευμένη και υπό εναέρια απαγόρευση από τη Ρωσία, ρωσική αεροπορική βάση.
Η Μόσχα βλέπει επίσης ξεκάθαρα τι μπορεί να ετοιμάζουν αυτά τα ακριβά αμερικανικά σιδερένια καράβια στην Ανατολική Μεσόγειο. Η απάντηση ήταν άμεση: Τα Mig-31K περιπολούν τον ουδέτερο εναέριο χώρο πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα 24 ώρες το 24ωρο, εξοπλισμένα με υπερηχητικά Khinzals, τα οποία θα χρειάζονταν μόνο έξι λεπτά για να επισκεφθούν τη Μεσόγειο.
Μέσα σε όλη αυτή τη νεοταξική τρέλα, με το Πεντάγωνο να αναπτύσσει μια τρομερή σειρά από “αδιευκρίνιστα” όπλα μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε ο στόχος είναι η Χεζμπολάχ, η Συρία, το Ιράν, η Ρωσία ή όλοι οι παραπάνω, τόσο η Κίνα όσο και η Βόρεια Κορέα – μέρος του νέου αμερικανικού “άξονα του κακού” – έχουν δηλώσει ότι δεν θα είναι απλοί θεατές.
Το κινεζικό ναυτικό προστατεύει πρακτικά το Ιράν από απόσταση. Ωστόσο, ακόμη πιο έντονη ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού Li Qiang – κάτι ασυνήθιστα ωμό και σπάνιο στην κινεζική διπλωματία:
“Η Κίνα θα συνεχίσει να υποστηρίζει σταθερά το Ιράν στη διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής αξιοπρέπειας και θα αντιταχθεί σθεναρά σε οποιεσδήποτε εξωτερικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν”.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι η Κίνα και το Ιράν συνδέονται με μια συνολική στρατηγική εταιρική σχέση. Εν τω μεταξύ, ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισούστιν ενίσχυσε τη στρατηγική εταιρική σχέση Ρωσίας-Ιράν σε συνάντηση που είχε με τον πρώτο αντιπρόεδρο του Ιράν Μοχάμαντ Μοχμπέρ.
Θυμηθείτε αυτούς από την Κορέα
Οι φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές σε όλο τον Άξονα της Αντίστασης, διατηρούν έναν προσεκτικά μετριασμένο βαθμό αντιπαράθεσης με το Ισραήλ, που παραπέμπει σε αντάρτικο χτύπημα και υποχώρηση. Δεν θα εμπλακούν ακόμα σε μαζικές επιθέσεις. Αλλά όλα τα στοιχήματα είναι ανοιχτά αν το Ισραήλ εισβάλει στη Γάζα. Είναι σαφές ότι ο αραβικός κόσμος, παρ’ όλες τις τεράστιες εσωτερικές του αντιφάσεις, απλά δεν θα ανεχθεί τη σφαγή αμάχων.
Ευθέως, στη σημερινή εμπρηστική συγκυρία, ο Ηγεμόνας έχει βρει την διέξοδο από την ταπείνωση που υπέστη στο πρότζεκτ της Ουκρανίας. Πιστεύουν λανθασμένα ότι ο ίδιος παλιός συνεχής πόλεμος που αναζωπυρώνεται στη Δυτική Ασία μπορεί να “διαμορφωθεί” κατά βούληση. Και αν δύο πόλεμοι μετατραπούν σε ένα τεράστιο πολιτικό βρόγχο, όπως θα γίνει, τι άλλο θα συμβεί; Απλώς θα ξεκινήσουν έναν νέο πόλεμο στον “Ινδο-Ειρηνικό”.
Τίποτα από όλα αυτά δεν ξεγελάει τον άξονα Ρωσία-Ιράν και την ψύχραιμη παρακολούθηση του αναστατωμένου και χτυπημένου Ηγεμόνα σε κάθε βήμα του. Είναι διαφωτιστικό να θυμηθούμε τι προέβλεπε ο Μάλκολμ Χ ήδη από το 1964:
“Κάποιοι ρυζοφάγοι τον έδιωξαν από την Κορέα. Ναι, τον έδιωξαν από την Κορέα. Ρυζοφάγοι με τίποτα άλλο παρά με αθλητικά παπούτσια, ένα τουφέκι και ένα μπολ ρύζι πήραν αυτόν και τα τανκς του και τις ναπάλμ του και όλη την άλλη δράση που υποτίθεται ότι είχε και τον έκαναν να τρέξει πέρα από τον ποταμό Γιαλού (σ.μ. σύνορα Κίνας – Β.Κορέας). Και γιατί αυτό; Γιατί η μέρα που μπορεί να νικήσει στο έδαφος, έχει περάσει”.
Από The Cradle
