Μετά το ναυάγιο του αλιευτικού σκάφους – δουλεμπορικού ανοιχτά της Πύλου, που έστειλε στον θάνατο τουλάχιστον 78 ανθρώπους αμείλικτα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα ενώ, οι ελπίδες για τον εντοπισμό επιζώντων λιγοστεύουν. Επίσημα, σύμφωνα με το Λιμενικό, οι αγνοούμενοι υπολογίζονται σε 568.
Σύμφωνα με πληροφορίες του OPEN, ο αριθμός των επιβατών άγγιζε τους 750, μεταξύ των οποίων, γυναίκες και παιδιά. Πηγές του Λιμενικού, ωστόσο, εκτιμούν ότι ήταν αρκετά λιγότεροι. «Όλοι άνδρες, Σύροι, Αφγανοί, Πακιστανοί, Αιγύπτιοι. Διότι τα δύο καταστρώματα του σκάφους που αναχώρησε από το Τομπρούκ (εκεί το δουλεμπορικό έκανε ενδιάμεση στάση από την Αίγυπτο απ όπου ξεκίνησε) το Σάββατο ήταν δεσμευμένα γι’ αυτούς και βυθίστηκαν τη νύχτα μεταξύ Τρίτης και Τετάρτης χωρίς να έχει έρθει κανείς να τους σώσει όλη την προηγούμενη μέρα», αναφέρει σε δημοσίευμά της η La Repubblica.
Μπαλάκι ευθυνών
Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα που προκύπτει, είναι εάν ο κυβερνήτης του δουλεμπορικού ζήτησε βοήθεια από τα σκάφη της Ελλάδας και της Frontex που έσπευσαν στο σημείο. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Λιμενικού Σώματος, οι επιβαίνοντες στο σκάφος αρκετές φορές σημείωσαν ότι θέλουν να πάνε στην Ιταλία και δε χρειάζονται βοήθεια.
«Οι μετανάστες αισθάνθηκαν ότι βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο καθώς φοβόντουσαν ότι τα σχοινιά θα μπορούσαν να αναποδογυρίσουν τη βάρκα και ότι οι μάχες στο πλοίο για νερό θα μπορούσαν να προκαλέσουν ναυάγιο. Για το λόγο αυτό απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το πλοίο… Είναι ποτέ δυνατόν η διαφυγή των μεταναστών από την κατάσταση κινδύνου στην οποία βρίσκονταν να ερμηνεύθηκε από τις ελληνικές αρχές ως διαφυγή από τη διάσωση;», διερωτήθηκε η ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ναουαλ Σούφι.
Στο ερώτημα εάν οι ελληνικές αρχές θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν επιχείρηση σε διεθνή ύδατα, παρά την άρνηση του κυβερνήτη, το λιμενικό απαντά αρνητικά.
Από την πλευρά του, ο Μπαξεβάνης, πρώην ειδικός εμπειρογνώμων για θέματα μετανάστευσης και Ασύλου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διδάκτωρ νομικής ΑΠΘ και Διεθνολόγος μιλώντας στο ethnos, επικαλέστηκε το άρθρο 110 του δικαίου της θάλασσας, το οποίο προβλέπει το εξής: «πολεμικό πλοίο που συναντά στην ανοιχτή θάλασσα ξένο πλοίο το οποίο επιδίδεται στο δουλεμπόριο έχει το δικαίωμα εξακρίβωσης των στοιχείων. Έχει το δικαίωμα νηοψίας. Αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει από την πλευρά μας. Να είχε σταλεί πολεμικό πλοίο- έχοντας όλα τα στοιχεία ότι είναι δουλεμπορικό-και έτσι ίσως να είχαμε προλάβει το ναυάγιο. Θα μπορούσε να είχε γίνει το επόμενο βήμα από την Αθήνα πέρα από την επικοινωνία που είχε με το αλιευτικό. Κακώς υποτιμήθηκε η κατάσταση και δεν έγινε εφαρμογή της πρόβλεψης του δικαίου της θάλασσας. Σε κάθε περίπτωση μέσα από την νηοψία θα προέκυπτε αν ήταν ή δεν ήταν δουλεμπορικό. Αν δεν ήταν θα μπορούσε να συνεχίσει την πορεία του».
