Πας στο βενζινάδικο και σε πιάνει τρέλα με την τιμή των καυσίμων.
Επισκέπτεσαι το σούπερ μάρκετ, και σου ‘ρχεται κόλπος…
Ανοίγεις τον λογαριασμό ρεύματος και βρίσκεσαι ξαφνικά σε προεμφραγματική κατάσταση…
Παραγγέλνεις πετρέλαιο και χρειάζεσαι οξυγόνο και κομπρέσες για να συνέλθεις από το σοκ…
Το ίδιο και με τα καυσόξυλα, το ίδιο και με τα πέλλετ.
Κάθεσαι μπροστά στο χαζοκούτι το μεσημέρι, μπας και χαλαρώσεις λίγο, και το μόνο που ακούς είναι παιδόφιλοι βιαστές, μαστροποί ανηλίκων, μητέρες δολοφόνοι τέκνων, μαχαιρώματα μεταξύ μαθητών, και λίγο… Πάτση.
Λες να παρακολουθήσεις ειδήσεις το βράδυ και τρελαίνεσαι. Υποκλοπές, ακόμη και υπουργών, ακόμη και συζύγων… πολιτευτών, απειλές πολέμου, μίζες, απ’ ευθείας αναθέσεις, και μπόλικος πληθωρισμός.
Εν ολίγοις, όλα πρίμα με τους «άριστους» που ψηφίσαμε με δυο χέρια μπας και ξεφορτωθούμε τα σούργελα του Αλέξη, που κόντεψαν να μας καταστήσουν Βενεζουέλα των Βαλκανίων, εκεί που μέχρι και τα φλαμίνγκο των ζωολογικών κήπων έτρωγαν οι δυστυχείς πολίτες (μόνο που εμείς δε βγάζουμε ούτε πετρέλαιο, χώρια που δεν έχουμε ούτε φλαμίνγκο).
Τρεισήμισι χρόνια αριστείας, και το μόνο που ακούμε είναι «δηλαδή τι θέλεις; Να επιστρέψει ο Αλέξης;».
Αυτό είναι το ισχυρότερο «επιχείρημα» όσων συνεχίζουν να στηρίζουν τους άριστους.
Γι’ αυτό και η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων όσοι ψήφισαν Κυριάκο κάνουν τουμπεκί, κάνουν τον σταυρό τους, και συνεχίζουν να τον στηρίζουν με το άλλο εξίσου μοναδικό επιχείρημα «καλύτερα ο Πάσαρης παρά ο Ροχάμης», ή κάπως έτσι.
Και αυτοί είναι οι ανιδιοτελείς. Αυτοί δηλαδή που ψήφισαν τους «νοικοκυραίους» μπας και γλιτώσουμε κάπως από την οικονομική ανασφάλεια, την εγκληματικότητα, τις ανεξέλεγκτες ροές, και όλα εκείνα που υπόσχονταν οι άριστοι.
Όσο για τους άλλους, τους ιδιοτελείς, που είτε διορίστηκαν μετακλητοί, είτε ακόμη περιμένουν στο τηλέφωνο, είτε κάνουν γερή μπάζα από διάφορα σκοτεινά ντιλς με το γκουβέρνο… αυτοί όχι μόνο χειροκροτούν σε σημείο να μελανιάσουν τα χέρια τους, αλλά είναι μέσα στην τρελή χαρά που η χώρα επιτέλους αναπτύσσεται.
Τι επεκτάσεις του μετρό, τι αεροταξί, τι υδροπλάνα, τι εργοστάσια ηλεκτρικών οχημάτων, τι drones, τι supercar CHAOS, τι τηλεσειρές στο ΝΕΤΦΛΙΞ, τι τι τι…
Και τι δεν ακούμε;
Μέχρι και εξορύξεις υδρογονανθράκων, που εντός τριετίας(!) θα μας καταστήσουν «Σαουδάραβες» της Ευρώπης, μιας και θα τροφοδοτούμε με φυσικό αέριο μέχρι και τη Γερμανία!
Εν τω μεταξύ, 20 χρόνια μετά κι ακόμη σκάβεται το μετρό της Θεσσαλονίκης. Το οποίο μπορεί κάποτε να συνδεθεί με εκείνο της Αθήνας, αλλά το ίδιο σίγουρα δε θα είναι ακόμη έτοιμο να λειτουργήσει.
Με κάποιους φύσει κακοπροαίρετους να αστειεύονται πως ο Ζελένσκι θα μπει θριαμβευτής στο Κρεμλίνο, ο Χαφτάρ θα φτάσει προελαύνοντας στο… Γιβραλτάρ, και το έρμο το μετρό ακόμη θα το σκάβουν!
Θα μου πείτε, και τι χρειάζεται; Αφού όπως λένε οι χειροκροτητές σε 1-2 χρόνια θα κυκλοφορούμε στις πόλεις με αεροταξί καθέτου απογείωσης… οπότε;
Μιλάμε για ανάπτυξη, όχι αστεία.
Το λέει καθημερινά και ο αρμόδιος υπουργός, που δεν έχει ησυχία.
Που τον χάνεις που τον βρίσκεις ή μίνι μάρκετ θα εγκαινιάζει, ή θα αναπτύσσει το όραμά του για το καλάθι του νοικοκυριού που μας απαλλάσσει από την ακρίβεια στα ζυμαρικά (λέει).
Έχεις και τον άλλον, εκείνον τον υπουργό Εργασίας (χωρίς ούτε ένα ένσημο στο ενεργητικό του) που πανηγυρίζει καθημερινά για τις φαστ τρακ συντάξεις, και τις… νταντάδες της γειτονιάς!!!!
Κερδάμε σε όλα τα επίπεδα, όπως λέει κάθε πρωί με στόμφο ο φίλος μου ο Μήτσος, που Κυριάκο ακούει και τον πιάνει ρεύση… τόσο έρωτα.
Όσο για τις υποκλοπές, που τόσες είχαμε να δούμε από την εποχή του άλλου του Μητσοτάκη, αυτά είναι φούμαρα και συκοφαντίες, που χαλκεύονται σε σκοτεινά κέντρα ξένων υπΕρεσιών, και που μεταδίδονται από αριστερές πατσαβουροφυλλάδες όπως π.χ. οι ΝΥΤ, το Ντοκουμέντο, και το… Βήμα, με μοναδικό σκοπό να βάλουν φρένο στην ανάπτυξη που επαγγέλλεται ο Κυριάκος, ή ο κατά τον Μήτσο «η σκιά του θεού επί της χώρας μας»!
Το γεγονός ότι η κόρη του Μήτσου, που έχει σπουδάσει νύχια, διορίστηκε μετακλητή σε υπουργό, και ο γιος του (φτυχιούχος ΤΕΙ) έγινε διευθυντής σε νεοσύστατη «ανεξάρτητη αρχή» (είναι της μόδας), δεν παίζει κανένα ρόλο στην ακριβοδίκαιη κρίση του για τα πολιτικά τεκταινόμενα…
Τι είμαστε; Τίποτις επιτήδειοι απατεώνες; Ρωτάει…
Έτσι έχει λοιπόν η κατάσταση, με τη χώρα να βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Μεταξύ των ιδεοληπτικών κατσαπλιάδων που προηγήθηκαν, και των επαγγελματιών μιζαδόρων που τους διαδέχτηκαν. Ο αέναος κύκλος της μοίρας μας ως «τσιφτετέλληνες».
Και με τον σοφό λαό να είναι στη μέση, αποσβολωμένος από τα συνεχή χαστούκια, και να μην ξέρει αν θα πρέπει να χειροκροτάει ή να μουντζώνει… (εγώ προσωπικά αυτομουντζώνομαι σχεδόν 4 χρόνια τώρα).
Ελλάδα, μια μπανανία που όμως δε βγάζει ούτε μπανάνες.
Βγάζουμε όμως πολιτικούς με κεφαλαίο το Π (π.χ. Πάτσης).
ΥΓ- Πόσα χρήματα άραγε θα πρέπει να πλΕρώσουμε στην ξένη εκείνη αεροπορική εταιρία για χαμένα καύσιμα, για διαφυγόντα κέρδη, κλπ. της οποίας καθηλώσαμε το ένα και φέραμε πίσω το άλλο αεροσκάφος από Ιταλία, επειδή αι αρμόδιαι αρχαί θεώρησαν πως σε κάποιο από αυτά επέβαινε επικίνδυνος τρομοκράτης ( ο οποίος παρεμπιπτόντως κοιμόνταν ήρεμος στο σπίτι του);
Του Strange Attractor
