Του
Ηλία Παπαναστασίου
Εν μέσω Ρωσο/Ουκρανικού πολέμου ήλθε σαν «φάντης μπαστούνι» η απαγόρευση των αμβλώσεων από το Αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο (Supreme Court) ώστε να πέσει ο «ουρανός στα κεφάλια» των αφελών του Αμερικανισμού στη πατρίδα μας και αλλαχού. Κλαυθμοί και οδυρμοί για την Αμερικανική Πολιτική Ορθότητα και το ελληνικό κακέκτυπό της, θρήνοι για την Αμερικανική Δημοκρατία που «έκανε στριπτήζ» οπισθοδρομικότητας και μεσαιωνικής ιδεολογίας, δυσάρεστη έκπληξη πολλών μεγατόνων για τους θαυμαστές και λάτρεις – ειλικρινείς, ηλίθιους ή και τα δυο μαζί– του Αμερικανισμού και της λεγομένης υπερατλαντικής δημοκρατίας που ήταν για τους περισσοτέρους η «Γη Χαναάν» της «Δικαιωματικής Δημοκρατίας», η Εδέμ της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η έπαλξη του «Δυτικού» Διαφωτισμού, ο φάρος της «Φιλελεύθερης Δημοκρατίας» κλπ.
Εν μια νυκτί, όλα «πήγαν περίπατο» για τον γυναικείο πληθυσμό και τους άνδρες συντρόφους τους, εφόσον το δικαίωμα στην άμβλωση δεν αφορά μόνο «το δικαίωμα στο σώμα μου» (φεμινιστική αντίληψη) αλλά το «δικαίωμα του συναποφασίζειν» για τα δύο φύλα, προερχόμενο και από τα δυο φύλα (Ανθρωπιστική αντίληψη). Αίφνης θυμήθηκαν οι πάντες τον «συντηρητισμό» της Αμερικής, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό της, τους ακραιφνείς Ευαγγελιστές και την επιρροή των Καλβινιστών Προτεσταντών και της Καθολικής Εκκλησίας Ξαφνικά, αντιληφθήκαν όλοι την «βαθιά Αμερική» που δεν έχει καμμιά σχέση με τις ακραιφνώς προπαγανδιστικές ταινίες του Χόλυγουντ όπου παρουσιάζεται μονίμως μια «λουστραρισμένη και καλογυαλισμένη» Αμερική της Νέας Υόρκης, του Λος Άντζελες ή του Παλμ Μπιτς με τις Λεωφόρους των Φοινικόδεντρων. Σε χρόνο dt «αντιλήφθηκαν» όλοι την αληθινή, ζώσα και κυρίαρχη Αμερική, αυτήν του αγροτικού Mid–West, του φυλετικού American South που διαθέτει τέτοια «υπέρλαμπρα» αστέρια όπως η Alabama, Mississippi, Louisiana, Georgia, αληθινά διαμάντια δημοκρατικότητας και συνταγματικών δικαιωμάτων !
Τώρα «κατάλαβαν» μερικοί πως έπρεπε να περάσουν 100 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου και την δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν (1865) για να περάσει με Νομοθετική Ρύθμιση ο Λίντον Τζόνσον, πρόεδρος των ΗΠΑ, τον Νόμο περί κατάργησης των φυλετικών διακρίσεων (1965) ! Φυλετικές διακρίσεις που καλά κρατούν με τεράστια στρώματα μαύρων – ειδικότερα νεολαίας– «λουμπενοποιημένα» και περιθωριοποιημένα πλην μιας μαύρης Ελίτ και μιας μαύρης ευημερούσας μεσαίας τάξης που «γενιτσαροποιήθηκε» σε υπερβολικό, σχεδόν γελοίο βαθμό !
Τώρα «αντιλήφθηκαν» μερικοί φωστήρες των Media πως η χώρα που ευαγγελίζεται την Δημοκρατία από το «πρωί μέχρι το βράδυ» σαν το «Πάτερ Ημών» στηρίζεται, πατάει, βαδίζει πάνω στα κόκκαλα 15.000.000 Ινδιάνων Αμερικανών, που εξοντώθηκαν «σαν τις μύγες» από τους Αμερικάνους / Ευρωπαίους αποίκους, αποτελώντας έτσι την μεγαλύτερη γενοκτονία της Νεότερης Εποχής, πολύ μαζικότερης του Ολοκαυτώματος ή της γενοκτονίας των Αρμενίων !
Τώρα «πήραν χαμπάρι» την αλήθεια οι ιδιοφυείς «εγκέφαλοι» των ελληνικών και διεθνών Μέσων Ενημέρωσης που «αναλύουν» με τις ώρες «πως φθάσαμε έως εδώ» και αναρωτιούνται μεγαλοφώνως «Γιατί συνέβη αυτό;» Αλλά γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν οι παραπάνω κρετίνοι πως το «ίνδαλμά» τους, η Αμερική, εμφανίζεται σαν μια γερασμένη γυναίκα, μια αντιπαθητική και υστερική γριά και όχι σαν μια «φρέσκια», νεαρή και όμορφη οπαδός του #Metoo που την παρενοχλούν τα «ερωτιάρικα» αρσενικά, όπως είναι το επίσημο και trendy αφήγημα της παγκόσμιας και ειδικότερα της Αμερικάνικης Πολιτικής Ορθότητας;
Τώρα «ξυπνήσαν» και κατάλαβαν οι μεταμοντέρνοι «αριστεροί και προοδευτικοί» της Πολιτικής Ορθότητας του Αγγλοσαξονισμού πως η Πολιτική Ορθότητα των Αγγλοσαξονικών και ειδικότερα των Αμερικάνικων Πανεπιστήμιων είναι ένα «συννεφάκι» που διαλύεται με το πρώτο αεράκι, ένα μύθευμα από τα άπειρα μυθεύματα της Αμερικάνικης Κοινωνίας που παράγει ψευδαισθήσεις και διαθέτει τεράστια «αποθέματα» Παρανοϊκής Σχιζοφρένειας; Μιας Κοινωνίας που «πιστεύει τα ίδια της τα μυθεύματα και ψέματα» όπως όλοι οι παρανοϊκοί σχιζοφρενείς, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ατομικές περιπτώσεις ψυχασθένειας αλλά για την «ψυχασθένεια ενός ολόκληρου έθνους».Τώρα «κατάλαβαν» οι αναλυτές της κακιάς ώρας της Ελληνικής και Αμερικάνικης Τηλεόρασης – έχουν γίνει σχεδόν ταυτόσημες οι δυο τηλεοράσεις– πως μια κοινωνία που «παράγει κάθε μήνα παρανοϊκούς δολοφόνους νεαρών μαθητών και καθηγητών στα Αμερικανικά σχολεία, κολλέγια και πανεπιστήμια», μια κοινωνία που παράγει «σχιζοφρενείς δολοφόνους με καλάσνικοφ που μπαίνουν στα σχολεία, κολλέγια και πανεπιστήμια για να δολοφονήσουν αθώους συμμαθητές τους και καθηγητές», μια τέτοια κοινωνία λοιπόν δεν είναι ισορροπημένη αλλά άρρωστη, βαθύτατα άρρωστη και πρέπει είτε να αλλάξει σαν κοινωνία ριζικά είτε να μας αδειάσει την γωνιά μια ώρα αρχύτερα ! Απλά, είναι μια επικίνδυνη κοινωνία που μολύνει τους υπόλοιπους σαν ζωντανό πτώμα ! Είναι ένα βαμπίρ, ένα ζόμπι που τρώει τις σάρκες κάθε υγιούς ζωντανού οργανισμού !
Αλλά «και τώρα κατάλαβαν» οι μεγαλοφυείς εγκέφαλοι των Ελλήνων Opinion Makers πως μια κοινωνία όπως η Αμερικανική, με τεράστια ανισοκατανομή πλούτου, με 47 εκατομμύρια ανασφάλιστους και εκατοντάδες χιλιάδες/εκατομμύρια άστεγους που ζουν στο δρόμο, σε αντίσκηνα ή κοιμούνται δίπλα στις σχάρες των αγωγών θέρμανσης ή και των δικτύων υπονόμων, με τεράστια γκέτο Ισπανόφωνων και Αφροαμερικανών, με απίστευτη εγκληματικότητα και με συμπτώματα μαζικής ψύχωσης/παράνοιας, μια τέτοια λοιπόν κοινωνία δεν έχει μέλλον αλλά μόνο παρελθόν, μόνο «παρόν που γυρίζει μόνιμα στο παρελθόν»;
Τώρα «ξύπνησαν απότομα» οι κρετίνοι των Μέσων Ενημέρωσης που θέλουν να μας ηλιθιοποιήσουν, και κατάλαβαν με καθυστέρηση πως η Αμερική δεν φτιάχτηκε από αποίκους που πήγαν «ελεύθεροι και ωραίοι» να φτιάξουν μια ιδανική χώρα, τρέχοντας στα «λιβάδια με ξέπλεκα μαλλιά», αλλά αντίθετα, από τυχοδιώκτες, θρησκευτικούς φυγάδες – κυρίως Ουγενότους δηλαδή Προτεστάντες – ανθρώπους ετοίμους να πολεμήσουν και να σκοτώσουν, θρησκευτικά φονταμενταλιστές και κοινωνικά οπαδούς της Καλβινιστικής και Καθολικής Οικογένειας, εξολοθρευτές των Ινδιάνων και ιδιοκτήτες φυτειών βαμβακιού του Αμερικανικού Νότου με χιλιάδες Αφρικανούς σκλάβους που γεννιόντουσαν με αλυσίδες, ζούσαν και πέθαιναν με αυτές. Από τους Προτεστάντες κατάγεται η Κου Κλουξ Κλαν, το #Metoo, ο μισανδρικός φεμινισμός και η «Πολιτική Ορθότητα των Ηλιθίων» των Αμερικάνικων Κολλεγίων. Εκτός από την Ανατολική ακτή των ΗΠΑ και ειδικότερα την περιοχή της New England που αποτελεί την «Γη της Επαγγελίας της Πολιτικής Ορθότητας», η υπόλοιπη Αμερική απέχει, απουσιάζει, σιωπά, ανέχεται – μάλλον «παριστάνει» πως ανέχεται– πίνει το αμίλητο νερό όμως όταν «επαναστατεί από τα δεξιά» βγάζει πλειοψηφία στη Βουλή και Γερουσία, νομοθετεί και βρυχάται ως λιοντάρι που ξύπνησε, βροντοφωνάζοντας σε όλο τον πλανήτη ποιος πραγματικά κάνει κουμάντο στην Αμερική. Αυτή είναι η πραγματικότητα, και ξέρουμε πως δεν αρέσει σε αρκετούς. Αλλά c’est la vie» (Έτσι είναι η ζωή), λένε οι Γάλλοι. Φυσικά μιλάμε για την «Ζωντανή ζωή των ζωντανών ανθρώπων, μιας ζωντανής και υγιούς κοινωνίας» και όχι για τα «ιδεολογικά ψοφίμια» της Πολιτικής Ορθότητας.
Τώρα «πήραν είδηση» τα αστέρια της ελληνικής δημοσιογραφίας πως ο Αμερικάνικος Προτεσταντισμός είναι Μανιχαϊστικός και χωρίζει τον Πλανήτη σε «κακούς και καλούς», πολύ περισσότερο δε, έχει ανάγκη από την «Παραγωγή Κακών» για να τους προβάλει σαν τέρατα στην Μάζα του κρεττινοποιημένους λαού της Αμερικής. Αυτό δεν μας διδάσκει το μεγάλο «Πανεπιστήμιο Μαζικής Αποβλάκωσης» που λέγεται Χόλυγουντ, πως ο «Κακός, μαφιόζος και δολοφόνος» είναι πάντα Ρώσος, ο «Τρομοκράτης που σκοτώνει αθώους» πάντα Άραβας και ο «Καλός, ανθρωπιστής και δημοκράτης» πάντα Αμερικανός ; Τώρα μάλιστα με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ποιοι είναι οι «βάρβαροι» αν όχι οι Ρώσοι και ποιος ο «Βελζεβούλης» αν όχι ο Πούτιν; Από την «Αυτοκρατορία του Κακού» που κατά τον Ρόναλντ Ρήγκαν ήταν η Σοβιετική Ένωση μέχρι την Ρωσία, οι Αμερικανοί Προτεστάντες έχουν την ανάγκη ύπαρξης σε μαζικό επίπεδο ενός «Κακού» ώστε περνώντας στο Συλλογικό Ασυνείδητο να κατοχυρωθεί σαν το «Αρχέτυπο του Κακού», και συσπειρώνοντας τον Αμερικανικό λαό εναντίον του «Κακού» να εξυπηρετηθούν τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ όπου γης. Και όλα αυτά καλυμμένα από τον μανδύα της Προτεσταντικής Υποκρισίας που είναι «Ο Πόλεμος εναντίον του Κακού από τον Χριστιανισμό του δολαρίου». Γιατί ακριβώς αυτό είναι ο Αμερικάνικος Προτεσταντισμός, ο Χριστιανισμός του Καπιταλισμού και το Ευαγγέλιο της Wall Street, το «Δολάριο που χρειάζεται Ευαγγέλιο» ή το «Ευαγγέλιο που έχει μετοχές στο Χρηματιστήριο».
Για να παρηγορήσουμε όμως όλες τις «βαρυπενθούσες Μαγδαληνές» της Αμερικανικής Ορθότητας που «ξαφνικά έπεσαν από τα σύννεφα» και ανακάλυψαν πως δεν ζουν στην «Αμερική των Δικαιωμάτων» αλλά στην «Αμερική των Προτεσταντικών Υποχρεώσεων και Καταναγκασμών», τους λέμε απλά να μην «κλαίνε και οδύρονται» σε τέτοιο βαθμό και πως η «νύφη που παντρευτήκαν» μέσω αλληλογραφίας δεν είναι μια πανέμορφη καλλονή 25 ετών αλλά η Γεωργία Βασιλειάδου των ταινιών του «50 και 60». Εάν είχαν αυταπάτες, φταίνε οι ίδιοι, εάν πίστευαν τα ίδια τους τα μυθεύματα για μια «εξιδανικευμένη Αμερική» που δεν υπήρχε ποτέ ουσιαστικά, τότε ας επισκεφτούν τον πλησιέστερο ψυχίατρο, και εάν ακόμη και τότε δεν μπορούν να παρηγορήσουν, τότε ας αυτο– ψυχαναλυθούν μήπως βρουν κάποια άκρη. Λυπούμαστε κύριοι, αλλά αυτή είναι η πραγματική Αμερική, αυτή ήταν πάντα και αυτή θα είναι μέχρι τέλους. Δεν αλλάζει γιατί δεν έχει ιστορικό βάθος, δεν βελτιώνεται γιατί δεν έχει πολιτισμό, δεν «επαναστατεί» γιατί αυτό προϋποθέτει λογική δηλαδή εγκέφαλο που λείπει. Και όπως έχει γράψει ο μεγάλος Όσκαρ Γουάλντ «Η Αμερική αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα χώρας στην παγκόσμια ιστορία που πήγε κατευθείαν από την βαρβαρότητα στην παρακμή χωρίς να παράξει ποτέ πολιτισμό».
Τέλος, θα αφιερώσουμε και μερικές σειρές στα γνήσια «τέρατα ευφυΐας και αναλυτικής ικανότητας που είναι οι Έλληνες Αμερικανολάγνοι, Αμερικανολάτρες και Αμερικανο– οσφυοκάμπτες σε βαθμό «ψυχολογικού προβλήματος». Αυτοί έχουν ταυτίσει την βαθιά, ουσιαστικά την πραγματική Αμερική με τον Τραμπισμό και τους «κακούς» οπαδούς του Τραμπ λησμονώντας πως (α) Ο Τραμπ συγκέντρωσε στις εκλογές του 2020 το 48,5 % και 74.000.000 ψήφους, προβλέπεται δε να σαρώσει σαν Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, σε 4 μήνες (β) Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Δημοκρατικών – οι λεγόμενοι «μετριοπαθείς» ή «συντηρητικοί»– έχουν παραπλήσιες ή και ταυτόσημες απόψεις με τους Ρεπουμπλικάνους, συγκεντρώνοντας έτσι και τα δυο ρεύματα, την μεγάλη πλειοψηφία του Αμερικανικού λαού (γ) Το ουσιαστικό στην όλη ιστορία δεν είναι μόνο τα «ποσοστά» αλλά το ποιος έχει «το πάνω χέρι στην Αμερική», ή για να το θέσουμε αλλιώς, ποια είναι η πραγματική Αμερική. Και η αληθινή Αμερική δεν είναι αυτή που φαντασιώνονται ή βλέπουν στις ταινίες του Νetflix αλλά αυτή που παίρνει αποφάσεις. Όπως το «βαθύ κράτος» των Δημοκρατικών που είναι το κατεξοχήν «Κόμμα του Πολέμου» – οι περισσότεροι πόλεμοι της Αμερικής ξεκίνησαν από τους Δημοκρατικούς– είναι αυτό που ελέγχει και στηρίζει την Βιομηχανία Πολεμικών Οπλών, είναι το υποκριτικό κόμμα της Πολιτικής Ορθότητας αλλά και το κόμμα του «Δημοκρατικού καθωσπρεπισμού» δηλαδή το κόμμα που «πουλάει» Δημοκρατία στο εξωτερικό ενώ βομβαρδίζει όλον τον πλανήτη σε πολέμους που διεξάγει!
Γι’ αυτούς τους κύριους λοιπόν, τους ακραιφνείς Αμερικανοπαθείς, δεν φταίει η Αμερική για την απόφαση του Αμερικανικού Δικαστηρίου αλλά οι «Τραμπιστές» και οι οποίοι, κατά την γνώμη τους, είναι «πράκτορες» του Πούτιν ! Εντάξει, γνωρίζουμε καλά – το εμπεδώσαμε πλέον– πως για το τσουνάμι στην Ινδονησία, τους σεισμούς στην Ασία αλλά και τις πλημύρες στην Ελλάδα, φταίει ο Πούτιν ! Για γνωστό μάλιστα αρθρογράφο ηλεκτρονικού site των υπερ–φιλελέδων, ακόμη και για το Κυπριακό, εννοείται πως φταίει η Ρωσία !
Εμείς απαντάμε με το αξεπέραστο «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι». Τους συμβουλεύουμε «να ασχοληθούν και λίγο με τον εαυτό τους» π.χ. να κάνουν ψυχανάλυση, ψυχολογική «ενδοσκόπηση» και άλλα παρόμοια πραγματάκια, πολύ βοηθητικά και χρήσιμα. Κυρίως όμως να διαβάσουν, να μελετήσουν Ιστορία μήπως και «ξεπεράσουν» την απογοήτευση και έκπληξή τους από την εκκωφαντική συντριβή του «Αμερικανικού Ονείρου» και στο οποίο πίστευαν μέχρι «τα μπούνια» ! Τι να κάνουμε, όλες οι ωραίες ιστορίες έχουν πολλές φορές τραγικό τέλος, ακόμη και η ιστορία της «Αμερικάνικης Φαντασίωσης». Όταν «περπατάς αλαζονικά πάνω στη γη» όπως οι Αμερικανοί εδώ και περισσότερο από 100 χρόνια, αλλά και όταν πλουτίζεις απίστευτα σε δυο παγκόσμιους Πολέμους χωρίς να υποστείς την παραμικρή ζημιά στο σπίτι σου, τότε σχεδόν νομοτελειακά έρχεται η «Θεία Δίκη σαν τιμωρία» όπως λένε οι θρησκευόμενοι ή αλλιώς, η «Τιμωρία της Ιστορίας» όπως λένε οι επιστήμονες της Ιστορίας, της «μόνης πραγματικής Επιστήμης» (Μαρξ).
ΥΓ. Ας μην λησμονούνε οι Αμερικανο/υμνολόγοι πως η Ρωσία, η Σοβιετική Ένωση τότε, έχασε 25.000.000 νεκρούς πολεμώντας τον Γερμανικό Ναζισμό. Εάν τους έχουν μείνει κάποια «ψήγματα αξιοπρέπειας» και τσίπας, ας σεβαστούν αυτούς τους νεκρούς μιας αληθινά μεγάλης χώρας.
