Όταν πριν από μερικές ημέρες γράφαμε για την τελευταία ευκαιρία του Κυριάκου Μητσοτάκη, είχαμε στο νου μας τα μέτρα για την ακρίβεια.
Άλλωστε, αυτό είναι το φλέγον θέμα για τον λαό, κι όταν «διπλώσουν» οι φουσκωμένοι λογαριασμοί του ρεύματος τότε οι δημοσκοπήσεις δε θα είναι απλά ανησυχητικές, αλλά θα είναι τρομακτικές για τη ΝΔ.
Όμως, φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να ρίξει στην προεκλογική αρένα και τα εθνικά θέματα. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι τελευταίες κινήσεις για «πάγωμα» των ΜΟΕ με την Τουρκία και για ενεργοποίηση της αντιαεροπορικής ασπίδας στα νησιά του Αιγαίου.
Πρόκειται ουσιαστικά για κινήσεις εντυπωσιασμού και επικοινωνιακή διαχείριση μιας κατάστασης που χρονίζει και που είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να λυθεί με τον γείτονα.
Η μετάθεση για το μέλλον των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι μια κίνηση εκ των ων ουκ άνευ, από τη στιγμή που οι Τούρκοι προκαλούν με ιταμό τρόπο.
Το πάγωμά τους, με αφορμή τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις που αμφισβητούν τα νησιά μας, είναι και μια επιβεβαίωση του λάθους που έγινε με τη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη.
Ασφαλώς να συναντώνται οι ηγέτες Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά να έχουν κάτι να πουν. Να έχουν ατζέντα. Όχι μόνο τσάι και συμπάθεια και μετά ο εναέριος χώρος να γίνεται «σουρωτήρι» από τα τουρκικά μαχητικά.
Και στο κάτω – κάτω οι αναχαιτίσεις και όλη αυτή η ιστορία με τις παραβιάσεις διαρκούν 40 και πλέον χρόνια. Αλλάζει ο τουρκικός λύκος με το να συναντηθεί ο Ερντογάν με τον Μητσοτάκη και να αγναντεύουν τον Βόσπορο;
Και μάλιστα, είχαμε πει ότι είναι λάθος αυτή η συνάντηση όταν ο Ερντογάν επιμένει στον αναθεωρητισμό του, παίζει συνεχώς το παιχνίδι της «γαλάζιας πατρίδας» και είναι σίγουρο ότι δε θα πιεστεί ιδιαίτερα από την επίσημη αμερικανική διπλωματία ή από τους αργόσχολους των Βρυξελλών και τους τουρκόφιλους τύπου Μπορέλ.
Η δεύτερη κίνηση, της ενεργοποίησης αντιαεροπορικών συστημάτων είναι μια είδηση για τους… αδαείς. Για τη μάζα δηλαδή που σου λέει: «Ο Μητσοτάκης δε θα διστάσει να ρίξει και κανένα αεροπλάνο των Τούρκων».
Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα και το ξέρουμε όλοι. Άλλο «λοκάρουμε» ένα αεροσκάφος που μπαίνει στον εναέριο χώρο, κι άλλο ρίχνουμε κι ένα πύραυλο και το κατεβάζουμε.
Όμως, η επικοινωνία και όχι η ουσία είναι αυτή που παίζει και στα εθνικά θέματα. Και θα δούμε πολλά τέτοια στο επόμενο διάστημα, και μην απορήσετε αν δείτε και τίποτε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και με την υπόθεση των αψήφιστων μνημονίων της Βόρειας Μακεδονίας ή καμιά «δήλωση προθέσεων» για ΑΟΖ.
Άλλωστε, οι ΑΟΖ είναι το διαχρονικό «κοσκινάκι» των κυβερνήσεων που θέλουν να δείξουν «αλύγιστες» απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα.
Αναφορικά με το μέτωπο της οικονομίας, εδώ δε χωράνε πολλές επικοινωνιακές πομφόλυγες.
Η ακρίβεια σαρώνει, οι λογαριασμοί καίνε, επομένως αν δεν πέσει χρήμα για να πέσουν και οι τιμές τότε το Μαξίμου θα πρέπει να ψάξει τρύπα να κρυφτεί.
Διεθνείς αναλύσεις από οίκους όπως η Moody’s κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προς την κυβέρνηση για κοινωνικές αναταραχές και για δύσκολες στιγμές που θα περάσει η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές.
Λένε π.χ. ότι με τους εκλογικούς νόμους που θα γίνουν οι επόμενες (διπλές) εκλογές είναι σίγουρο ότι κυβέρνηση δε θα σχηματιστεί και ίσως τότε να χρειαστεί και τρίτη κάλπη. Άρα θα πρέπει ο Μητσοτάκης να αλλάξει άμεσα τον εκλογικό νόμο ή να διορθώσει τον δικό του στο κομμάτι του πώς παίρνει το μπόνους των 50 εδρών το πρώτο κόμμα.
Στην ίδια ανάλυση αναφέρεται ότι η κοινωνία δεν αντέχει πολιτική αναταραχή και δεν τη θέλει την παρούσα στιγμή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ίσως οι ξένοι μας προετοιμάζουν για κυβερνήσεις συνεργασίας που δε θα έχουν πρωθυπουργό κανέναν από τους σημερινούς παίκτες του πολιτικού σκηνικού.
