Κάτω ο Πούσκιν, έξω ο Τσαϊκόφσκι, μαύρο στον Ντοστογιέφσκι… Το κυβερνητικό καθεστώς της Ουκρανίας ήταν αναμενόμενο – από τη στιγμή που ενθυλάκωσε στον κρατικό, διοικητικό και στρατιωτικό μηχανισμό τις ναζιστικές συμμορίες – να εξαφανίσει κάθε ορατή υπενθύμιση του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και οπωσδήποτε της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης.
Στην πραγματικότητα ήταν αναμενόμενο να εξαφανίσει και κάθε ορατή ή μη υπόμνηση της ρώσικης κουλτούρας είτε αυτή ημερολογιακά σχετίζεται με τα 70 χρόνια σοσιαλισμού είτε όχι. Διότι ναζισμός, καθώς και ο συναγελασμός με τους ναζί, σημαίνει ακριβώς αυτό: αποκλεισμό και εξόντωση με όρους καταγωγικούς, φυλετικούς, εθνοτικούς και φυσικά ιδεολογικούς.
Καμία έκπληξη λοιπόν, αλλά οπωσδήποτε αποτροπιασμός για ένα ένας καθεστώς, το οποίο την ώρα του θανάτου και της προσφυγιάς του ουκρανικού λαού προβαίνει στις παρακάτω κινήσεις:
- Μετονομάζει μαζικά δρόμους και βάζει στη θέση των Ρώσων λογοτεχνών, μουσικών, επιστημόνων, ονόματα Ουκρανών ναζί που πολέμησαν με τους Γερμανούς ναζί την ώρα που η Σοβιετική Ενωση θυσίαζε στον αντιφασιστικό αγώνα 20 εκ. ανθρώπους.
- Ένας Ουκρανός ναζί τραγουδιστής, ο Βασίλι Σλίπακ, ο οποίος μάλιστα ήταν ενταγμένος στον Δεξιό Τομέα και σκοτώθηκε στο Ντονμπάς, πήρε τη θέση του Τσαϊκόφσκι.
- Άλλοι ναζί που πολέμησαν μέσα από τις γραμμές της 14ης Εθελοντικής Μεραρχίας Πεζικού των SS «Γκαλίτσινα» πήραν τη θέση του Ντοστογιέφσκι, του Νεκράσοφ (Ρώσος ποιητής), του Μεντελέγιεφ (Ρώσος χημικός) κ.ά. Συνολικά υπάρχουν πάνω από 20 δρόμοι στη λίστα για μετονομασία και όλοι παίρνουν ονόματα Ουκρανών ναζί (ria.ru/20220413/ulitsy).
- Ξηλώνει τα μνημεία του Αλεξάντρ Πούσκιν στις πόλεις Ούζγκοροντ, Τερνόπολη και Μουκάτσεβο στη δυτική Ουκρανία. Σε μια από αυτές, στην πόλη Ούζγκοροντ, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, την προτομή του Πούσκιν, όπως φαίνεται από την φωτογραφία, θα αντικαταστήσουν με προτομή του Γάλλου τραγουδιστή Τζό Ντασσέν. Την επιγραφή του ονόματος του Ντάσσεν φρόντισαν να τη γράψουν πριν απομακρύνουν τον Πούσκιν. (ria.ru/20220410/pamyatnik-1782800964)
Και βέβαια ο δήμαρχος της Τερνόπολης, Σεργκέι Ναντάλ έδωσε και την εξήγηση για όλα τα παραπάνω. Αναφερόμενος σε «σε εγκλήματα των Ρώσων κατά του ουκρανικού λαού, δολοφονίες, βασανιστήρια ανθρώπων, βιασμοί γυναικών και παιδιών, καταστροφές ουκρανικών πόλεων» συμπλήρωσε: «Αυτά τα εγκλήματα δεν έχουν εξήγηση. Δεν μας αφήνουν επιλογή. Οτιδήποτε ρωσικό πρέπει να διαλυθεί, μεταξύ αυτών και το μνημείο του Ρώσου ποιητή» (nv.ua/ukraine/events/ternopol-v-gorode-snesli-pamyatnik-pushkinu-nadal-novosti-ukrainy)
Την ίδια ώρα με τα παραπάνω το ουκρανικό καθεστώς ετοιμάζεται να νομοθετήσει – στη «δημοκρατική» βουλή του ενός και μόνου κόμματος γιατί όλα τα άλλα βγήκαν εκτός νόμου – την απαγόρευση μετάδοσης ρωσικής μουσικής σε τηλεόραση, ραδιόφωνο και δημόσιους χώρους.
Παράλληλα, κατεβάζει τα μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης ώστε όπως δηλώνουν οι καθεστωτικές αρχές να μην μείνει «ούτε ίχνος κομμουνιστικού καθεστώτος».
Την ίδια στιγμή στη Δύση συνεχίζεται η υστερία ακυρώσεων και απομακρύνσεων για ό, τι σχετίζεται με τη ρωσική κουλτούρα.
Κι αν όλα αυτά στην πιο βίαιη εκδοχή τους είναι εφιαλτικά, ενώ στην πιο «εξευγενισμένη» απλώς γελοία. Δυστυχώς, άλλωστε, το γελοίο αποτελεί συστατικό στοιχείο τους επικίνδυνου μέχρι να μετατραπεί σε ζοφερό.
