Έλεγε κάποτε ο Σωκράτης πως όταν θέλουμε να φάμε ψάρι πάμε στον ψαρά, όταν θέλουμε να φτιάξουμε τα παπούτσια μας πάμε στον τσαγκάρη, κ.ο.κ.
Γιατί όμως, ρωτούσε, όταν θέλουμε το ύψιστο αγαθό, τη διακυβέρνησή μας δηλαδή, πάμε και στον ψαρά, και στον τσαγκάρη, και στον χασάπη;
Επειδή ο άλλος είναι καλός ψαράς, αυτό σημαίνει πως μπορεί να είναι και καλός κυβερνήτης;
Με αυτό το σκεπτικό ήθελε να μας πει πως καλή η δημοκρατία, αλλά δυστυχώς αφήνει έδαφος και δίνει βήμα στον κάθε άσχετο, στον κάθε λαοπλάνο, εξ ου και τα χάλια της.
Και αυτό είναι λογικό όταν η ψήφος του Μάκη του «Λαβίδα» έχει την ίδια ισχύ με εκείνη του… Νανόπουλου, με αποτέλεσμα να έχουμε τους «εκπροσώπους» και τους κυβερνώντες, που μας αξίζουν.
Ο μαθητής του ο Πλάτωνας, το πήγε ένα βήμα παραπέρα λέγοντας πως αν συνεχίσει έτσι η δημοκρατία, τότε οι κωπηλάτες θα κυβερνούν το καράβι και όχι ο καπετάνιος.
Και μιλάμε για μια εποχή όπου στην τότε δημοκρατία ψήφιζαν μόνο άνδρες άνω των 35, πολίτες της πόλης, και με δεδηλωμένα περιουσιακά στοιχεία, ώστε να υπάρχει κάποιο διακύβευμα στις ψήφους και στις επιλογές τους…
Τα χρόνια και οι χιλιετίες πέρασαν, και σήμερα ζούμε στην «πλέρια» δημοκρατία που έλεγε κι ο Ανδρέας, και τα χάλια της οποίας τα είχαν προβλέψει οι διασημότεροι ως άνω φιλόσοφοί μας, στηλιτεύοντας την ουσία της ίσης ψήφου στον κάθε πικραμένο.
Γι’ αυτό και ζούμε εποχές όπου ποδοσφαιριστές, και διάφοροι άλλοι μαϊντανοί σελέμπριτις εκλέγονται με τα τσαρούχια προκειμένου να μας εκπροσωπούν και να νομοθετούν για πάρτη μας, ακόμη και στο ευρωκοινοβούλιο.
Αν ζούσε σήμερα ο Σωκράτης, θα έπινε το κώνειο από τα εφηβικά του χρόνια, και θα ζητούσε κι άλλο…
Μια πλέρια δημοκρατία, που ο Σύριζα φερ’ ειπείν την πήγε στα άκρα, διορίζοντας υπουργό Παιδείας άνθρωπο χωρίς πτυχίο, την ώρα που και ο τελευταίος ντελιβεράς έχει τελειώσει μια σχολή.
Και άλλα πολλά παρόμοια παραδείγματα, όπως π.χ. ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού(!!!!) του τότε πρωθυπουργού, ο οποίος ουδεμία σχέση είχε με το αντικείμενο, αλλά σχεδίαζε τη στρατηγική πορεία της χώρας!
Για να μην αναφερθώ στον περίφημο εκείνον καθηγητή εγκληματολογίας, που ο Αλέξης τον έκανε υπ. ΠροΠο, και το πρώτο που έκανε ήταν να ανοίξει την «κλειστή» Αμυγδαλέζα, και άλλες παρόμοιες «δομές», με αποτέλεσμα η εγκληματικότητα στα αστικά κέντρα να εκτοξευτεί στα ύψη.
Θα μου πείτε «ειδικούς» δεν ήθελε ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας; Πάρε να ‘χεις…
Και μετά ήρθαν οι «άριστοι». Οι εκπρόσωποι των «νοικοκυραίων».
Και τι είδαμε;
Υπουργό Δικαιοσύνης έναν μικροβιολόγο, όταν η χώρα μας έχει τόσους δικηγόρους, που κάποιοι πάνε μέχρι και σε ριάλιτι μπας και βρουν φαγητό…
Υπουργό Ανάπτυξης έναν πρώην πετυχημένο τηλεβιβλιοπώλη, σε μια χώρα όπου ακόμη και ο μέσος ταξιτζής έχει τελειώσει μια ΑΣΟΕΕ, ή μια… Ανωτάτη Εμπορική
Υπουργό Υγείας έναν δικηγόρο, επειδή προφανώς μας λείπουν οι υγειονομικοί, και τέλος υπουργό Δημόσιας Τάξης έναν πρώην… Γ.Γ. της ΚΝΕ παρακαλώ!
Μιλάμε για «υπαρκτό σουρεαλισμό», ελλείψει άλλου ταιριαστού χαρακτηρισμού του πολιτεύματός μας.
Το όραμα του Πλάτωνα δηλαδή έγινε πραγματικότητα (από την ανάποδη).
Όντως οι κωπηλάτες ελέγχουν την πορεία και την πλεύση του πλοίου.
Το οποίο βεβαίως ελίσσεται συνεχώς ανάμεσα σε παγόβουνα και ξέρες, με τους επιβάτες ή να κοιμούνται όρθιοι, ή να χορεύουν, ή απλά να χειροκροτούν τον τύποις πηδαλιούχο «άριστο» καπετάνιο μας!
Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι τα τελευταία δυο χρόνια έχουμε σχεδόν τους ίδιους νεκρούς με αυτούς που είχαμε κατά τη διάρκεια του Α’ΠΠ, και για τον μέσο χειροκροτητή πέρα βρέχει.
Όπως δεν εξηγείται το να γίνεται το τεράστιο φαγοπότι σε όλα ανεξαιρέτως τα επίπεδα μπροστά στα μάτια μας, κι εμείς απλά να βλέπουμε… ΜΑΣΤΕΡ ΣΕΦ.
Κι ας αφήσουμε στην άκρη τους σφιχτούς εναγκαλισμούς κυβέρνησης και φίλα προσκείμενων κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Αυτά πάντα συνέβαιναν… ακόμη και επί χούντας, όπου πολλοί όψιμοι υμνητές της θέλουν να πιστεύουν πως οι συνταγματάρχες ήταν αδέκαστοι, τίμιοι, κλπ, ξεχνώντας πως ο Παπαδόπουλος, για παράδειγμα, έμενε σε πολυτελή βίλα στο Λαγονήσι, την οποία του είχε παραχωρήσει ο μεγιστάνας της εποχής Ωνάσης, με τον οποίο ήταν κολλητοί… με το αζημίωτο για τον καθένα τους.
Και άλλα πολλά παρόμοια.
Και καλά το «ένα χέρι νίβει το άλλο», διότι έτσι είναι η πολιτική.
Λέτε ο Κυριάκος ή ο κάθε Κυριάκος να πολιτεύεται για την προκοπή του τόπου;
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όποιος πολιτεύεται στην Ελλάδα το κάνει για να ανέβει φορολογική κλίμακα χωρίς όμως να πληρώνει φόρους.
Τόσο απλά, και τα υπόλοιπα είναι γυάλινες χάντρες για τους ιθαγενείς.
Και για να κλείσω αυτό το παραλήρημα, να θυμίσω πως τα μνημόνια μας τέλειωσαν επίσημα το 2018, και ο Αλέξης πανηγύριζε γι’ αυτό.
Μόνο που εν έτει 2022, τέσσερα χρόνια μετά, ακόμη συνεχίζουν να ισχύουν και να εφαρμόζονται πάνω από 800 «έκτακτοι» μνημονιακοί και ανάλγητοι νόμοι, που η ΝΔ υποτίθεται πως θα καταργούσε όταν θα αναλάμβανε το Μαξίμου.
Είδατε να καταργείται κανένας;
Ούτε καν ο ΕΝΦΙΑ, για τον οποίον έπεσαν κορμιά, και έσταξε δηλητήριο που δίχασε την κοινωνία μας.
Ούτε καν ο «επαίσχυντος» νόμος Κατρούγκαλου, ο οποίος εφαρμόζεται σήμερα αυτούσιος, με αποτέλεσμα να πετσοκόβονται συντάξεις χηρείας κλπ..
Ακούσατε κιχ από τους επαγγελματίες χειροκροτητές;
Μπα… εξάλλου οι περισσότεροι τρώνε από τον κρατικό κορβανά ως μετακλητοί, σύμβουλοι, διοικητές οργανισμών, κλπ, οπότε δεν έχουν χρόνο να ασχολούνται με τα κοινά, αφού είναι φουλ απασχολημένοι με την προκοπή του τόπου που λέγαμε…
Η «αριστεία» δηλαδή στα καλύτερά της, και στον αγώνα για την προκοπή του τόπου.
Ο κάθε «άριστος» από το μετερίζι του.
Ή όπως λέει ο φίλος μου ο Σούλης, που ακόμη να διοριστεί, «ο Θεός να μας κόβει χρόνια και να δίνει μέρες στον Κυριάκο μας»!
Αυτά, και την καλησπέρα μου.
ΥΓ-Άκουγα το πρωί σε πάνελ, τον υπουργό Υπανάπτυξης να επαίρεται, όλος καμάρι, επειδή η χώρα μας, λέει, είναι πρώτη στους δείκτες… εισαγωγών!!!!!
Και θυμήθηκα πως ακόμη και οι φελλοί για τα κρασιά μας εισάγονται από τη Βουλγαρία, ενώ οι φιάλες από την Ιταλία.
ΚΕΡΔΑΜΕ!!!
