Του Κώστα Πρώιμου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης του Κωνσταντίνου, μέσα από το θεάρεστο έργο του, αναδεικνύει το μεγαλείο των πολιτικών αρετών και προτερημάτων οι οποίες από το εμβληματικό 1965 χαρακτηρίζουν “το ποιον” της οικογένειάς του.
Κατάφερε ο ασύδοτος πρωθυπουργός ως πανάξιος συνεχιστής του έργου του πατρός του να ρημάξει μια ολόκληρη χώρα προς χάριν αλλότριων συμφερόντων και των κολλητών του κουμπάρων.
Ένας “μικρός” Μητσοτάκης σε νοοτροπία είναι και ο κύριος μεγαλοτσιφλικάς κληρονόμος ο Μαγειρίας από τον Κάμπο. Ψεύδη και προκλητική στάση ζωής, έχοντας μια ανυπόφορη για το λαϊκό αίσθημα ασυλία η οποία αποδίδεται λόγω της περίβλεπτης θέσης του σε μια ψευτο-φεουδαρχική ελίτ.
Επί του πεδίου των μαχών και όσων πρωτοφανών σε όγκο ευτράπελων συντελούνται αυτές τις ημέρες υπό τη μορφή εξεγέρσεων στην ελληνική επικράτεια, ως συνέπειες της επικυριαρχίας του νεομητσοτακισμού, γινόμαστε μάρτυρες του απολύτου διασυρμού του ελληνικού κράτους και της γελοιοποίησης των Σωμάτων Ασφαλείας. Αγρότες, πολίτες δηλαδή, άνθρωποι του μόχθου οι περισσότεροι σαν κι εμάς αντί να ασχολούνται με την παραγωγή του πρωτογενούς τομέα, του θεμέλιου λίθου για την ύπαρξη μιας ανεξάρτητης χώρας κυνηγούν με μανία με τις μαγκούρες τους τους άνδρες των ΜΑΤ και τους τρέπουν σε φυγή σε λόφους και χωράφια.
Το κατάφερε ο κύριος Μητσοτάκης και αυτό! Άνθρωποι των εννιακοσίων ευρώ εφοδιασμένοι με γκλομπς και χημικά όπλα καταστολής να επιτίθενται σε συμπολίτες τους, σε συνέλληνες και το αντίθετο. Συμπολίτες και συνέλληνες να αντεπιτίθενται σε μεροκαματιάρηδες υπερασπιστές μιας κουρελιασμένης έννομης τάξης, μιας τάξης την οποία έχει αποδομήσει περίτεχνα εδώ και χρόνια ο κύριος πρωθυπουργός με τους συν αυτώ. Διασπάθιση του δημοσίου χρήματος δίχως αύριο, κατάλυση κάθε ιδέας περί Δικαιοσύνης, πλιάτσικο, και ένα σχέδιο ολοκληρωτικής καταστροφής και ερημοποίησης της πολύτιμης ελληνικής υπαίθρου σε πλήρη εφαρμογή από τους πολύ καλά αμειβόμενους χαρτογιακάδες – γραφειοκράτες οι οποίοι πλαισιώνουν όλους δαύτους τους τζιτζιφιόγκους που τάχα μου απαρτίζουν το περιβόητο όπως τελικά αποδεικνύεται επιτελικό κράτος.
Την ολοκληρωτική καταστροφή της αγροτικής τάξης δεν την επινόησαν οι άνδρες των ΜΑΤ, ούτε οι επικεφαλής τους, οι οποίοι δίνουν τις εντολές επιχειρήσεων καταστολής. Οι εγκέφαλοι του Ρέκβιεμ της αγροτιάς τυγχάνουν αστυνομικής προστασίας 24 ώρες το 24ωρο (και με τα λεφτά των αγροτών), ενώ δεν έχουν περπατήσει ποτέ μέσα σε χωράφι ή λάσπες και προφανώς δεν έχουν πιάσει στα χέρια τους ούτε κατσαβίδι.
Δεν είμαστε βέβαιοι, αν μπορούν οι συλλογικότητες και οι απανταχού πολίτες να συνειδητοποιήσουν ότι ο εχθρός είναι κοινός και μοναδικός με μπροστινό τον κύριο Μητσοτάκη! Δεν είναι ούτε τα ΜΑΤ εχθροί ούτε οι αγρότες. Ίσως, αυτή την ύστατη ώρα να κληθούμε ώστε να δοκιμαστούμε όλοι μας, προκειμένου να κάνουμε μια υπέρβαση αρκετά δύσκολη για το θυμικό και τη νοοτροπία μας. Να βγάλουμε από τα μάτια μας τα θολά πολιτικά μας γυαλιά και τις αγκυλώσεις που προσδίδει ο οπαδισμός γιατί κυριολεκτικά τούτη τη φορά χανόμαστε!
Δημοσιεύεται στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου»
