Τα τεράστια ερπετά δεν εισήλθαν ποτέ σε εξελικτική διεργασία γεγονός που εντυπωσιάζει τους ειδικούς.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Journal of Vertebrate Paleontology» ομάδα παλαιοντολόγων παρουσιάζουν τα ευρήματα της έρευνας τους σύμφωνα με τα οποία τα ανακόντα έκαναν την εμφάνιση τους πριν από περίπου 12,4 εκατ. έτη και είχαν το σημερινό τους μέγεθος κάτι που σημαίνει ότι η φύση σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα είδη ζωής σχεδίασε τα ανακόντα με τρόπο τέτοιο ώστε να μην ενεργοποιηθεί ποτέ σε αυτά η διαδικασία της φυσικής εξέλιξης ώστε να προσαρμοστούν καλύτερα στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον για να καταφέρνουν να επιβιώνουν.
«Την εποχή του Μέσου και Άνω Μειόκαινου επικρατούσαν υψηλές θερμοκρασίες και υπήρχαν εκτεταμένοι υγρότοποι με άφθονη τροφή που επέτρεψαν σε πολλά είδη ζώων να γίνουν πολύ μεγαλύτερα από τους σύγχρονους συγγενείς τους. Όμως λίγα από αυτά τα γιγάντια ζώα έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Άλλα είδη όπως γιγάντιοι κροκόδειλοι και γιγάντιες χελώνες έχουν εξαφανιστεί από το Μειόκαινο, πιθανότατα λόγω της πτώσης της παγκόσμιας θερμοκρασίας και της συρρίκνωσης των οικοτόπων τους. Αλλά τα γιγάντια ανακόντα έχουν επιβιώσει, είναι εξαιρετικά ανθεκτικά» αναφέρει ο Άντρες Αλφόνσο-Ρόιας παλαιοντολόγος με ειδίκευση στα σπονδυλωτά στο Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ.
Τα ανακόντα αποτελούν μια ομάδα συσφιγκτικών φιδιών που σήμερα περιλαμβάνει το βαρύτερο είδος φιδιού στον κόσμο. Τα σύγχρονα ανακόντα έχουν μέσο μήκος 4 έως 5 μέτρα ενώ τα πιο μεγάλα σε μέγεθος μπορούν να φτάσουν έως και τα 7 μέτρα. Οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι αν τα ανακόντα ήταν ακόμη μεγαλύτερες στο Μειόκαινο ή αν διατήρησαν το τεράστιο μέγεθός τους μέχρι σήμερα.
Τα ευρήματα
Για να εκτιμήσουν πόσο μεγάλα ήταν τα αρχαία ανακόντα οι ερευνητές μέτρησαν 183 απολιθωμένους σπονδύλους ανακόντα από τουλάχιστον 32 άτομα που συλλέχθηκαν στη Βενεζουέλα. Χρησιμοποίησαν επίσης μια τεχνική που ονομάζεται ανακατασκευή προγονικών χαρακτηριστικών για να προβλέψουν το μήκος σώματος των αρχαίων ανακόντα με βάση χαρακτηριστικά συγγενικών φιδιών.
Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς, η ομάδα διαπίστωσε ότι τα αρχαία ανακόντα είχαν μέσο μήκος περίπου 5.2 μέτρα όταν εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο Μειόκαινο πριν από 12 εκατομμύρια χρόνια, περίπου όσο και τα σύγχρονα ανακόντα. «Αυτό είναι ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα, επειδή περιμέναμε να βρούμε ότι τα αρχαία ανακόντα ήταν 7 ή 8 μέτρα σε μήκος και δεν έχουμε καμία ένδειξη για ένα μεγαλύτερο φίδι από το Μειόκαινο, όταν οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες» λέει ο Ρόια.
Ωστόσο παραμένει ασαφές γιατί τα ανακόντα δεν έχουν μικρύνει με την πάροδο του χρόνου. Αν και ο ζεστός καιρός και οι άφθονοι υγρότοποι μπορεί να τους επέτρεψαν να φτάσουν στο γιγάντιο μέγεθός τους νωρίς στην εξελικτική τους ιστορία οι χαμηλότερες θερμοκρασίες και η συρρίκνωση των περιοχών τους δεν τις ανάγκασαν να μικρύνουν. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι αυτοί οι παράγοντες δεν ήταν οι κύριοι λόγοι που κράτησαν τα φίδια μεγάλα κατά τα ενδιάμεσα χιλιάδες χρόνια.
Οι αλληλεπιδράσεις θηρευτή και θηράματος πιθανώς δεν έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη διατήρηση του μεγέθους, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η έλλειψη ανταγωνισμού για τροφή μπορεί να βοήθησε τα φίδια να μεγαλώσουν εξαρχής. Αλλά δεν μίκρυναν όταν άλλοι θηρευτές έφτασαν στη Νότια Αμερική κατά το Πλειόκαινο και το Πλειστόκαινο γεγονός που υποδηλώνει ότι η διαθεσιμότητα τροφής δεν αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το γιγάντιο μέγεθος των ανακόντα.
