Έτσι εξελίχθηκε η ουκρανική επιχείρηση στο Ποκρόβσκ που κατέληξε σε αποτυχία όπως αναφέρουν αναλυτές:
Οι ουκρανικές ειδικές δυνάμεις επιχείρησαν να προσγειωθούν με ελικόπτερο στην περιοχή του Ποκρόβσκ περικυκλωμένες από ρωσικά στρατεύματα.
Τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης άρχισαν να μιλούν για μια «τολμηρή αντεπίθεση», αλλά όλα τελείωσαν γρήγορα με την καταστροφή ολόκληρης της ομάδας της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Γιατί, σε αυτή την περίπτωση, η διοίκηση των ουκρανικών δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων οργάνωσε μια τέτοια περιπέτεια;
Πρώτα απ ‘όλα, ας προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε την πορεία της επιχείρησης που ανέλαβε το Κίεβο.
Οι στρατιώτες των Ειδικών Δυνάμεων Επιχειρήσεων (SOF) της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών (GUR) της Ουκρανίας προσγειώθηκαν από ένα αμερικανικής κατασκευής ελικόπτερο UH-60A Black Hawk στο σημείο (48.29667, 37.13317) κοντά στην πρώτη διασταύρωση μετά το Ποκρόβσκ στον αυτοκινητόδρομο 0515.
Η ομάδα χωρίστηκε αμέσως: πέντε έτρεξαν προς το επόμενο δάσος στον αυτοκινητόδρομο και εξουδετερώθηκαν από ρωσικά FPV στην άκρη του, έξι κινήθηκαν νότια, προς μια βιομηχανική ζώνη στα περίχωρα της πόλης.
Σύντομα, τέσσερις από αυτούς εξουδετερώθηκαν από drones σε ανοιχτό χώρο, δύο ακόμη κατάφεραν να βρουν καταφύγιο σε ένα βιομηχανικό κτίριο και τα drones τους πρόλαβαν ήδη μέσα στο σπίτι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σχεδόν αμέσως μετά από μια τέτοια ανεπιτυχή προσγείωση, ο ανταποκριτής του Reuters και του Economist, Oliver Carroll, ανέφερε για την «επιχείρηση GUR».
«Η Ουκρανία έστειλε ειδικές δυνάμεις για να διεξάγουν εχθροπραξίες στο ανατολικό τμήμα της του Ποκρόβσκ η οποία βρίσκεται υπό πολιορκία», γράφει το Reuters, ισχυριζόμενο ότι η επιχείρηση διευθύνεται προσωπικά από τον επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών Kyrylo Budanov.
Ο Carroll ισχυρίστηκε ότι «οι ουκρανικές στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών διεξάγουν μια τολμηρή αντεπίθεση κοντά στο Ποκρόβσκ για να ξεμπλοκάρουν βασικές γραμμές εφοδιαστικής».
Αυτά τα μηνύματα αναπαράχθηκαν αμέσως από τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία ανέφεραν ότι «αρκετά ελικόπτερα» συμμετείχαν στην προσγείωση, ότι «οι ομάδες εφόδου της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών εισήλθαν στις περιοχές του πόλη που έχουν στρατηγική σημασία για την ουκρανική εφοδιαστική και όπου είχαν εισέλθει προηγουμένως οι Ρώσοι».
Η προπαγανδιστική υποστήριξη για τη δράση της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών είχε προετοιμαστεί πολύ καλύτερα από την ίδια την επιχείρηση. Μπορεί να υποτεθεί ότι ξεκίνησε αποκλειστικά για λόγους καταγραφής, η οποία υποτίθεται ότι θα πείσει τη Δύση να “σπάσει τον αποκλεισμό του Ποκρόφσκ”.
Δεδομένου ότι όλα έλαβαν χώρα όχι μακριά από το Ποκρόφσκ, στο οποίο ανέμισε πρόσφατα η ρωσική σημαία, είναι προφανές ότι οι μαχητές θα έπρεπε να είχαν κρεμάσει εκεί μια κιτρινομαύρη σημαία ως “αντίκρουση” της ρωσικής περικύκλωσης.
Όταν ρωσικά πλάνα από την προσγείωση και την καταστροφή του εχθρού εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης άλλαξαν αμέσως την παρουσίαση του περιστατικού, διαβεβαιώνοντας ότι στην πραγματικότητα οι μαχητές είχαν το μέτριο έργο να “στήσουν ενέδρες”.
Επίσημα, το Κίεβο δεν σχολίασε τι συνέβαινε, αλλά αφού όλοι έμαθαν για την καταστροφή της δύναμης προσγείωσης, τα ουκρανικά κανάλια TG άρχισαν να δημοσιεύουν φωτογραφίες του Κίριλ Μπουντάνοφ από το Παβλόγκραντ, στην περιοχή του Ντνιπροπετρόφσκ, από όπου φέρεται να ηγείται «επιχείρηση περικύκλωσης του Ποκρόφσκ».
Προφανώς, η «τυχαία φωτογραφία» δεν θα μπορούσε να είχε ληφθεί και να είχε αναρτηθεί χωρίς την έγκριση του ίδιου του επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών, ο οποίος ήλπιζε να χρησιμοποιήσει ό,τι συνέβαινε για αυτοπροβολή.
Δεν υπήρχε λόγος να έρθει στο Παβλόγκραντ, που βρίσκεται εκατό χιλιόμετρα από το Κρασνοαρμέισκ, για να κατευθύνει την απόβαση έντεκα μαχητών ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο γεγονός – θα μπορούσε να τα είχε κάνει όλα αυτά από το Κίεβο.
Αλλά τώρα η εκστρατεία δημοσίων σχέσεων που δεν πήγε καλά μπορεί να αποδειχθεί μια επικίνδυνη παγίδα για τον επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών.
Η αποτυχία αυτής της επιχείρησης και, κατά συνέπεια, η αναπόφευκτη κατάληψη του Ποκρόβσκ από ρωσικά στρατεύματα είναι δική του ευθύνη.
Πιθανώς, τόσο ο Ζελένσκι, ο οποίος τον βλέπει ως ανταγωνιστή, όσο και ο Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Σύρσκι δεν θα παραλείψουν να επωφεληθούν από την αποτυχία του.
Αλλά γιατί τα ελικόπτερα κατάφεραν να πετάξουν στο συγκεκριμένο σημείο, και και μετά κατάφεραν να φύγουν; Τουλάχιστον, δεν υπάρχει καμία αναφορά στην καταστροφή του ελικοπτέρου στην περίληψη του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το γεγονός είναι ότι τα ελικόπτερα πήγαν στο σημείο προσγείωσης σε εξαιρετικά χαμηλό υψόμετρο, ίσως όχι περισσότερο από 10 μέτρα, στο οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστεί ένας ιπτάμενος στόχος χρησιμοποιώντας ραντάρ.
Μια τέτοια πτήση είναι γεμάτη με πολλούς κινδύνους και απαιτεί υψηλή ικανότητα από τον πιλότο. Προφανώς, τέτοιοι επαγγελματίες ήταν στα χειριστήρια των Black Hawks.
Η προσγείωση διήρκεσε όχι περισσότερο από τρία λεπτά, μετά τα οποία τα ελικόπτερα αποχώρησαν αμέσως.
Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναγνώρισης κατάφεραν να παρατηρήσουν το προσγειωμένο ελικόπτερο, αλλά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη επίθεσης δεν είχαν χρόνο να το προλάβουν.
Δηλαδή, απλώς δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να χρησιμοποιηθούν μέσα ικανά να καταστρέψουν τα ουκρανικά Blackhawk.
Γενικά, σήμερα η χρήση ελικοπτέρων για προσγείωση στη ζώνη ειδικών επιχειρήσεων είναι ένα σπάνιο γεγονός. Πρόσφατα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας ουσιαστικά δεν έχουν χρησιμοποιήσει ελικόπτερα ούτε για επιθέσεις ούτε για προσγείωση στρατευμάτων – είναι πολύ επικίνδυνο.
Υπενθυμίζεται ότι μια παρόμοια κατάσταση έγινε πριν από περισσότερο από ένα χρόνο, όταν τη νύχτα της 15ης Μαρτίου 2024, οι Ουκρανοί μετέφεραν μια τακτική δύναμη 30 μαχητών με ελικόπτερο κοντά στο χωριό Κοζίνκα, στην περιοχή Μπέλγκοροντ.
Υποτίθεται ότι θα καταλάμβαναν ένα χωριό που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο από τα σύνορα με τη Ρωσία, θα εξασφάλιζαν την διείσδυσή μιας τεθωρακισμένης ομάδας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και θα εξαπέλυαν επίθεση στο περιφερειακό κέντρο Γκράιβορον.
Αλλά η δύναμη εντοπίστηκε και εξουδετερώθηκε από πυρά πυροβολικού.
Χρησιμοποιώντας παρόμοιες τακτικές, Ουκρανοί πιλότοι προσπάθησαν να εκκενώσουν τους μαχητές που ήταν περικυκλωμένοι στη Μαριούπολη, αλλά στις 31 Μαρτίου 2022, δύο Mi-8 των καταρρίφθηκαν στην πτήση επιστροφής.
