Η Αργεντινή βρίσκεται αντιμέτωπη με νέα οικονομική αναταραχή, η οποία επιδεινώνεται από την πολιτική του Προέδρου Χαβιέρ Μιλέι. Η κρίση έδωσε την ευκαιρία στην Ουάσιγκτον, με όπλα το χρέος και το ΔΝΤ, να (ξανά)βάλει στο χέρι τη χώρα.
Τον Απρίλιο του 2025, το ΔΝΤ ενέκρινε πακέτο διάσωσης 20 δισ. δολαρίων. Τον Σεπτέμβριο, οι ΗΠΑ προχώρησαν σε παρόμοια στήριξη ύψους 20 δισ. δολαρίων και υποσχέθηκαν περαιτέρω πιστώσεις και αγορά κρατικού χρέους.
Ο ανεξάρτητος οικονομολόγος Τόμας Πάλεϊ εκτιμά ότι η στήριξη αυτή είναι συνέχεια προηγούμενων δανείων προς τους προέδρους Μαουρίσιο Μάκρι (2015–2019) και Κάρλος Μένεμ (1989–1999), με στόχο την εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού και την παγίδευση της χώρας με το χρέος.
Από την ανάληψη της προεδρίας από τον ακροδεξιό Χαβιέρ Μιλέι τον Δεκέμβριο του 2023, η Αργεντινή εισήλθε σε βαθιά ύφεση. Εφαρμόζοντας ακραία δημοσιονομική λιτότητα, με υπερτιμημένο νόμισμα που έπληξε το εμπορικό ισοζύγιο και απορρύθμιση της εργασίας υπέρ των επιχειρήσεων και σε βάρος των μισθωτών.
Οι συνέπειες ήταν κατάρρευση βιομηχανικής παραγωγής, αύξηση επισιτιστικής ανασφάλειας και πείνας, ακόμη και περιστατικά σκορβούτου στους φτωχούς. H κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ποσοστό φτώχειας μειώθηκε, αλλά στις μετρήσεις δεν συμπεριλαμβάνει το αυξημένο κόστος ύδρευσης, ενέργειας και φαρμάκων. Οι διαμαρτυρίες των συνταξιούχων αντιμετωπίστηκαν με αστυνομική βία.
Οι περικοπές σε εκπαίδευση, υγεία και πανεπιστήμια οδήγησαν σε «διαρροή εγκεφάλων» και πλήττουν σημαντικούς κλάδους, όπως η τεχνολογία και οι ιατρικές επιστήμες .
Οι μηχανισμοί λεηλασίας
Οι ΗΠΑ στηρίζουν τον Μιλέι, θαυμαστή του Τραμπ, λόγω της ευθυγράμμισής του με τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό και της φιλοαμερικανικής στάσης του . Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ έχουν στόχο την αποτροπή κινεζικής επιρροής και την προστασία αμερικανικών πολυεθνικών. Οι αντίπαλοι του Μιλέι δηλώνουν έτοιμοι να συνεργαστούν με την Κίνα, αν αυτό ωφελεί την Αργεντινή .
Η οργή για την κακή οικονομική πορεία και η εκτεταμένη κυβερνητική διαφθορά απειλούν την εκλογική επίδοση του κόμματος του Μιλέι στις ερχόμενες εκλογές. Ένας από τους σκοπούς της βοήθειας είναι να αποτραπεί ακριβώς η εκλογική ήττα.
Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες για ιδιωτικές συναλλαγές του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Μπέσεντ, ο οποίος φέρεται να διασώζει τον επιχειρηματικό του συνεργάτη Ρόμπερτ Σιτρόν και άλλα κεφάλαια της Wall Street, που είχαν επενδύσει σε αργεντίνικα ομόλογα .
Κεντρικό στοιχείο στη λεηλασία είναι η υπερτιμημένη ισοτιμία πέσο–δολαρίου, η οποία επιτρέπει στις οικονομικές ελίτ να αγοράζουν δολάρια σε επιδοτούμενη τιμή, με το κράτος να καλύπτει το κόστος μέσω των αποθεμάτων σε συνάλλαγμα που έχει δανειστεί. Παρόμοιες πρακτικές είχαν εφαρμοστεί στις κυβερνήσεις Μάκρι και Μένεμ, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Ο οικονομολόγος Τόμας Πάλεϊ θεωρεί τα νέα δάνεια ΔΝΤ και ΗΠΑ «απεχθή χρέη» και παράνομα κατά το διεθνές δίκαιο, καθώς έγιναν για πολιτικούς σκοπούς και χωρίς κατάλληλους ελέγχους πιστοληπτικής ικανότητας . Το δάνειο του ΔΝΤ παρακάμπτει νόμο του 2021 που απαιτούσε έγκριση του Κογκρέσου για τέτοιου είδους συμφωνίες.
Η Αργεντινή έχει δει το έργο ξανά: υπερτιμημένο νόμισμα, ξένος δανεισμός, απορρύθμιση, ιδιωτικοποίηση και αφαίμαξη των εργαζόμενων. Κάθε φορά, το κράτος λεηλατήθηκε και φορτώθηκε επιπλέον χρέος σε δολάρια, με τις ΗΠΑ και το ΔΝΤ να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε ευρωπαϊκή έκδοση, το έχουμε δει και εμείς.
